راز خونین باستانیان؛ داستان سوراخ کردن گونه ها فاش شد!
رکنا: کشف راز سوراخ کاری های باستانی در دندان های انسان های پارینه سنگی مرکز اروپا؛ لابرت ها، عامل ساییدگی های عجیب دندان ها!
به گزارش رکنا، نشانه‌های عجیبی از ساییدگی دندان‌ها در اسکلت انسان‌های دوران پارینه‌سنگی واقع در مرکز اروپا دانشمندان را برای مدت‌ها درگیر کرده بود. اکنون به نظر می‌رسد که تحقیقات تازه راز این موضوع را برملا کرده است.
شناسایی ساییدگی‌های غیرعادی
بر اساس گزارش‌ها، بسیاری از اسکلت‌های کشف‌شده متعلق به دوران آخرین عصر یخبندان در مرکز اروپا، ساییدگی‌های غیرمعمولی روی دندان‌ها دارند. این مسئله، برای سال‌ها متخصصان را با معمایی روبه‌رو کرده که به‌تازگی توسط یک پژوهشگر پرتغالی پرده از آن برداشته شده است: سوراخ‌کردن گونه‌ها.
«جان سی. ویلمان» از آزمایشگاه پیش‌تاریخ (CIAS) در دانشگاه کویمبرا ادعا کرده است که مردمان پاولاویان، که بین ۲۵,۰۰۰ تا ۲۹,۰۰۰ سال پیش در مرکز اروپا زندگی می‌کردند، از نوعی زیورآلات به نام «لابرت» استفاده می‌کردند. به گفته وی، این لابرت‌ها از دلایل ساییدگی‌های دندانی عجیب‌وغریب بودند که در بسیاری از بازمانده‌های این انسان‌ها به‌وضوح دیده شده است.
ارتباط لابرت‌ها با دندان‌های ساییده‌شده
ویلمان در یک توضیح جالب اظهار داشت: «در زمان نگارش رساله دکترایم، ساییدگی‌های غیرطبیعی روی دندان های نیش و گونه‌ای اسکلت‌های پاولاویانی مرا مجذوب خود کرد. جدای از فرسایش طبیعی دندان‌ها روی سطح جویدنی، بر روی بخش‌هایی از دندان که به سمت گونه هستند، ساییدگی‌های خاصی مشاهده کردم.»
به گفته ویلمان، این ساییدگی‌ها شباهت زیادی به فرسایشی دارند که در نتیجه استفاده از لابرت‌ها و سایر سوراخ‌کاری‌های صورت، در مطالعات زیست‌باستان‌شناسی و مردم‌نگاری ثبت شده‌اند.
نظریات پیشین و چشم‌انداز جدید
مطالعات پیشین نظریاتی ارائه داده بودند، ازجمله اینکه ممکن است این افراد قطعات سنگ کوچک را در دهان نگاه می‌داشتند تا تولید بزاق بیشتر شود و احساس تشنگی کمتر شود. بااین‌حال، تحلیل‌های جدید ویلمان بر روی تصاویر و دندان‌های موجود، نظریه استفاده از سوراخ‌کاری گونه را به شکل قوی‌تری پیشنهاد می‌کند.
او نتیجه‌گیری کرده است: «لابرت‌ها احتمالاً دلیل مسطح شدن سطوح باکالی دندان‌ها در افراد پاولاویانی هستند که در تحقیقات من بررسی شده‌اند.» همچنین، وی افزود که این نوع سوراخ‌کاری‌ها ممکن است چیدمان دندان‌ها را نیز دگرگون کرده باشد.
رابطه لابرت‌ها با آیین گذار
مطالعات نشان می‌دهد که ساییدگی‌های دندانی حتی در کودکان شش تا ده‌ساله نیز دیده می‌شود. ویلمان حدس می‌زند که این کار بخشی از یک عمل مشترک مرتبط با دوران بلوغ بوده است؛ شبیه نوعی آیین گذار که افراد جوان در یک سمت صورت خود لابرت می‌گذاشتند و در بزرگسالی این عمل به هر دو سمت صورت گسترش می‌یافت.
کمبود شواهد مستقیم از لابرت‌ها
یکی از چالش‌های این نظریه آن است که تاکنون هیچ‌گونه لابرتی در قبور مربوط به پاولاویان پیدا نشده است. اما ویلمان معتقد است که این زیورآلات ممکن است از موادی مانند چوب یا چرم ساخته شده باشند که به‌مرورزمان پوسیده‌اند. همچنین، احتمال می‌دهد که شاید این مردم مردگان خود را با زیورآلات به خاک نمی‌سپردند.
وی در این باره نوشت: «فارغ از اینکه نظریه لابرت‌ها از طریق اکتشافات آینده تأیید شود یا نه، سطوح باکالی دندان‌ها نشانه‌ای فیزیکی از شیوه زندگی مردم پاولاویان به شمار می‌آید.»
مد یا رسم دیرینه؟
اگر گمان می‌کنید که سوراخ‌کاری گونه‌ها تنها متعلق به دوران مدرن بوده است، بهتر است دوباره فکر کنید! این کشف تاریخی نشان می‌دهد که این رسم، ریشه‌ای بسیار کهن داشته است.
-
روایت احساسی آرمان گرشاسبی از پیش بینی همسرش
ارسال نظر