مطالبه مردم سیاه منصور در گفتگو با خبرنگار رکنا؛
مسئولین خوزستان پاسخگو باشند/ بوی نامطبوع و فاضلاب صنعتی؛ سهم مردم سیاه منصور از خمیرمایه خوزستان است!+فیلم
رکنا: در این شهر، آرزوهای کودکان در میان آلایندگی فاضلاب صنعتی رنگ می بازد و نگاه ضجور والدین، گواه این مصیبت است.
به گزارش رکنا از خوزستان؛ تماس ها و پیام های مکرر شهروندان با خبرنگار رکنا در ارتباط با یک مورد خاص در شهر سیاه منصور، از دردهای نهفته در دل رنجیده اهالی این شهر خبر میدادند.
وسایل را جمع کردیم و به همراه تیم خبری رکنا خوزستان برای تهیه گزارش راهی شهر سیاه منصور شدیم، مردم با دیدن دوربین و میکروفن خبرنگاری دورمان جمع شده بودند و با نگاهی طلبکارانه گله وعده های پوچ مسئولین را به ما میکردند.شواهد نشان از خواسته های به حق شان داشت، که ظاهرا مورد توجه و در اولویت مسئولین نیست. خودمان را معرفی کردیم و گفتیم رکنا رسانه خصوصی است، اما رسالت ما انتشار مطالبات مردم از مسئولان است. جرقه امید در چشمانشان دیده میشد و لبخند امیدواری روی لب هایشان نقش بست. و آرزوی ما که امیدشان نا امید نشود؛
جدال ۲۳ ساله پایانی ندارد؟
مردم از تنازع ۲۳ ساله سخن میگفتند!، جدالی نابرابر از مرگ و زندگی که بین مردم شهر سیاه منصور و شرکت خمیر مایه خوزستان به راه افتاده است.
یکی از اهالی در گفتوگو با خبرنگار رکنا گفت: در زمانی که ما مردم در برابر تحریم های ظالمانه غرب ایستادگی میکنیم و متحمل تمام کسورات جامعه هستیم، آیا حق نفس کشیدن در کشور خود را نداریم؟
این شهروند که سرفه هایش گواه مشکلات تنفسی بود، ادامه داد: آلودگی شرکت خمیر مایه خوزستان زندگی را برای ما سخت کرده و هربار که از خواب بلند میشویم انگار درهای جهنم به روی ما باز شده و قرار است تا بستن دائمی چشمانمان حسرت استنشاق هوای سالم و بدون بو را داشته باشیم!
اگر بچه ام میمُرد چه کسی پاسخگو بود؟
شهروند دیگری که می گفت بچهاش به دلیل بوی نامطبوع پساب خمیرمایه، سرش گیج رفته و به درون فاضلاب رو باز شهر سیاه منصور افتاده بود، بیان کرد: اگر به موقع نمی رسیدیم و بچه ام را از درون آب(فاضلاب) بیرون نمی کشیدم چه خاکی بر سر میکردم!، موقعی که خبر این اتفاق به مادر بچه ام رسید، از اضطراب و نگرانی رنگ به چهره نداشت.
وی با گوشهی چشمش نگاه حسرت آوری به فاضلاب کرد و آه سردی کشید و گفت: شب ها و یا روز های تعطیل، بوی مشمئز کننده شرکت خمیر مایه قابل تحمل نیست.
بچه ها بهانه میگیرند و از بوی بد گریه میکنند. بچهی خود من میگوید؛ بابا من این بوی بد را دوست ندارم. به گمان بچگانه اش برطرف کردن این مشکل از من بر می آید، مانده ام چگونه با زبان کودکانه به او بفهمانم که ۲۳ سال است زور هیچ کسی به عامل تولید این بوی نامطبوع نمیرسد.
آرزوی بازی کردن کودکانمان در محیط بیرون از خانه با توجه به بوی بسیار نامطبوع شرکت خمیرمایه خوزستان مایه شرمساری من، مدیران شرکت و حتی مدیران شهرستان دزفول است.
پدر این خانواده معتقد است؛ تا کی باید برای منافع شخصی بعضی افراد قدرتمند در استان سکوت کنیم! آیا کودکان ما باید بچگی کردن را با خود تا زمان بزرگسالی به دوش بگیرند و همیشه با عنوان رویای از دست رفته به آن نگاه کنند؟
به گزارش خبرنگار رکنا؛ شرکت خمیر مایه خوزستان(دزمایه) در چند کیلومتری شهر سیاه منصور واقع شده و بیشترین گلایه های زیست محیطی مردم این شهر مربوط به صنایع و این شرکت است.
ادامه دارد...
علیرضا آزادی/خوزستان
ارسال نظر