گاهی مادرها هم آسمانی می‌شوند و یک حسرت طولانی برای خانواده به جا می‌گذارند. همچون مرحوم «ایرانژاد» مادری از اهالی استان هرمزگان که چندروز پیش در بحبوحه روز مادر، وداع تلخی با فرزندانش داشت و آن‌ها را با خاطراتش تنها گذاشت.

سهم این خانواده هم به سان تمام افراد عزیز از دست داده اشک بود و آه، آن‌ها هم مانند دیگران پیکر مادر را به دوش کشیدند و به خانه آخرت بردند و خاک سرد بر داغشان فشاندند.

همه چیز روال طبیعی خود را طی می‌کرد و قرار بود برای این مادر مجلس ختمی برگزار شود و صاحبان‌ عزا پذیرای خویشان و دوستانی شوند که برای تسلی دادن به خانه آن‌ها می‌آیند. این‌ها جزو رسوم بدون تغییر جامعه هستند. عده‌ای معتقدند باید هر چه بهتر و شایان‌تر این رسم و رسوم را اجرا کرد و گاهی پای آبروی افراد هم به وسط می‌آید. اصلا به همین بهانه امروز مؤسساتی در کلان‌شهرها به راه افتاده‌اند، که این مراسم را به ضرب پول، هر چه باشکوه‌تر و به اصطلاح دهان‌پرکن‌تر برگزار می‌کنند.

اما خانواده محمدی مانند دیگر هم‌وطنان این راه را طی نکردند و در تار و پود مراسمی که رنگ و بوی هم‌چشمی دارد، اسیر نشدند. آن‌ها در یک تصمیم جمعی که نشان از تربیت مادر مرحومشان داشت، تصمیم گرفتند هزینه گزاف مجالس و ریخت‌و‌پاش‌ها را برای نجات زندانیان غیرعمد نیازمند صرف کنند. اعضای این خانواده با مراجعه حضوری به دفتر نمایندگی ستاد دیه در بندرعباس با اختصاص مبلغی معادل ۶‌میلیون تومان و تأمین مانده بدهی ٢نفر از زندانیان نیازمند ندامتگاه جزیره قشم، شرایط آزادی آن‌ها را فراهم کردند. با این تصمیم خداپسندانه، خوشبختانه ٢مددجو از زندان رهایی یافتند و سال‌ تحویل را در کنار خانواده خود خواهند بود.

با این حال هنوز تعداد زیادی از مددجویان غیرعمد در زندان‌های کشور و مشهد هستند که به علت بدهی‌های گاهی کوچک تحمل حبس می‌کنند و خانواده‌های زیادی نیز چشم‌ انتظار حضور خیّران برای نجات پدر، پسر یا همسرشان از زندان هستند.برای ورود به کانال تلگرام ما کلیک کنید.

سهیل دیبا