حضرت فاطمه الگویی برای مردان و زنان جهان
رکنا: بیستم ماه جمادی الثانی مصادف با سالروز تولد حضرت فاطمه زهرا(س) است که به یُمن زادروز بانوی نمونه ی اسلام، این روز مبارک را روز مادر نامیده اند.
به گزارش رکنا از قم، حضرت فاطمه(س) اسوه و الگویی کامل در فضیلت و کمال است. ایشان تنها مسلمانی هستند که پدر بزرگوارشان پیامبر خدا، همسرشان یکی از امامان معصوم و خود نیز از معصومین بودند. بانویی که در دامان حضرت خدیجه(س) اولین بانوی مسلمان و همسر پیامبر اکرم(ص) و در کانون نخستین خانواده اسلامی با نغمه های آسمانی و تسبیح قدسیان متولد شد.
خداوند به حضرت زهرا(س) لقب کوثر را عطا کرد زیرا چنانچه پیش از این هم در بخش دین و مذهب نمناک کامل توضیح داده شد، ایشان سرچشمه تمام خوبی های جهان است. درباره سال تولد حضرت زهرا(س) اختلاف نظر وجود دارد و آن را بین 5 سال پیش از آغاز بعثت یا 2 سال و برخی 5 سال پس از بعثت پیامبر اکرم(ص)می دانند.
چرا روز تولد حضرت فاطمه(س) را روز مادر نامیده اند؟
حضرت فاطمه(س) نمونه ای بارز از بهترین مادر و از باب زن و همسری، بهترین بانو بودند. زندگی و سیره حضرت زهرا ( س) به قدری آموزنده و جذاب است که هر زن آزاده ای در جهان او را همچون قدیسه ای تحسین کرده و الگوی خود قرار می دهد.
بعد از فوت حضرت خدیجه(س)، حضرت فاطمه(س) در جنگ ها مونس پیامبر بود و در غم هایی که در سختی ها، گرفتاری ها و مشکلات بر تن پیامبر (ص) می نشست، همدم و یاور پیامبر می شدند.
حضرت فاطمه(س) همیشه یار و همدم پدر خود بود و در تمام مصائب و مشکلات مرهم دردهای ایشان می شدند. پیامبر گرامی اسلام ( ص) به حضرت فاطمه(س) لقب ام ابیها به معنای یعنی مادر پدر را به او داده است، یعنی زنی که برای پدرش همچون مادر بوده است.
جایگاه حضرت زهرا (س) نزد پیامبر(ص)
حضرت زهرا (س) را نزد پیامبر احترامی عظیم بود بسی فراتر از احترام پدری به دخترش و این بگونه ای بود که حیرت دیگران را بر می انگیخت پیامبر(ص) با آن همه شأن و عظمت دست دخترش را می بوسید.
از عایشه نقل کرده اند که:«فاطمه (س) هر گاه بر رسول خدا (ص) وارد می شد برای او از جای خود بر می خاست و سر فاطمه را می بوسید و او را در جای خود می نشاند و هرگاه پیامبر نزد فاطمه می رفت تا فاطمه را ملاقات کند با یکدیگر روبوسی می کردند و با هم می نشستند.»(بحار، ج 43، ص 40 ـ مناقب شهر آشوب، ج 3، ص 113)
پیامبر اکرم(ص) در شأن توصف حضرت فاطمه (س) و در انتساب او بخود، کلمات والا و عجیب بکار می برد. لقب سیدة نساء العالمین (بزرگ بانوی زنان جهان) که پیامبر اکرم (ص) آن حضرت را چنین خوانده است. ( امالی شیخ صدوق، ص 245، حدیث 12)
پیامبر اکرم(ص) گاهی نیز حضرت فاطمه (س) را پاره تن من، یک شاخه گل(ریحانه) و گاه، عزیزترین مردم در نزد خود مورد خطاب قرار می داد.
پیامبر(ص) در پاسخ به سؤال فاطمه (س) و همسرش که کدام محبوبتر و عزیزتر است، فرمود:
فاطمة احبُّ الیَّ منک و انت یا علیُّ اعزّ علیّ منها. فاطمه (س) از تو نزد من محبوبتر است و تو ای علی از فاطمه (س) نزد من عزیزتر هستی. (منتخب کنزالعمال،ج13، ص93؛ الجامع الصغیر، ج1، ص37، حدیث 203)
پیامبر اکرم(ص) درباره حضرت زهرا(س) می فرماید:
هر کس فاطمه را بیازارد مرا آزرده است، چنان که خدای تعالی می فرماید:[همانا آن کسانی که خدا و رسول او را بیازارند،خدا آنان را در دنیا و آخرت لعنت کرده و از رحمت خود دور فرموده است].(سوره احزاب، آیه 57؛ سوره نسا، آیه 69؛ تفسیر قمی، صص 170 و 171)
همچنین می فرماید:سرور زنان بهشت فاطمه است. (کنزالعمال، ج13، ص94)
زندگی و سیره حضرت زهرا (س) به قدری آموزنده و جذاب است که هر زن آزاده ای در جهان او را همچون قدیسه ای تحسین میکند؛ زنی که تولدتش از دامن خدیجه کبری، همسر پیامبر گرامی اسلام و در کانون نخستین خانواده اسلامی با نغمههای آسمانی و تسبیح قدسیان همراه شد و خداوند به او لقب کوثر را عطا کرد چرا که وی سرچشمه تمام خوبیهای جهان است.
تولد این بانوی گران قدر به ابتکار بنیان گذار جمهوری اسلامی، امام خمینی روز زن و روز مادر نام گرفت و البته اگر روزی باید روز زن یا روز مادر باشد، چه روزی والاتر و افتخار آمیز تر از روز ولادت با سعادت فاطمه زهرا وجود دارد؟
اگر بخواهیم به این سوال که چرا روز ولادت بانوی مکرمه اسلام به عنوان روز مادر نام گرفته است باید بگوییم اگر بخواهیم برای نمونه از بهترین مادر و از باب زن و همسری بهترین بانو را نام بریم به حضرت فاطمه (س) خواهیم رسید چراکه وقتی ایشان از حضرت علی میپرسند آیا از من راضی هستی یا نه علی (ع) گفت ۹ سال با هم زندگی کردهایم و نشد یکبار از من خواستهای داشته باشی و حضرت زهرا میفرمایند از پدرم شنیدهام که نکند از همسرت خواستهای داشته باشی که او نتواند آن را برآورده کند که نه در دنیا عاقبت به خیر میشوی نه در آخرت و سپس به امیر المومنین میگویند اگر از من رضایت دارید دستهایت را رو به آسمان بالا ببر و بگو من فاطمه را حلال میکنم.
حضرت علی (ع) میفرمایند: لطف تو یک لحظه از من دریغ نشد و تو حتی یک لحظه از من خواستهای نداشتی.
حال بگویید آیا زنی که ۹ سال از همسر خود هیچ خواستهای ندارد و در فضای آن روزها همیشه در کنار همسر خویش ایستادگی کرده است نمیتواند الگوی زنان عالم باشد پس ارزشهای حضرت فاطمه زهرا (س) بسیار بیشتر از صحبتهایی است که ما میکنیم و شاید نامگذاری روز زن در روز میلاد آن حضرت کار بسیار شایسته ای باشد چرا که شخصیت حضرت زهرا (س) میتواند الگوی مناسبی برای زنان عالم باشد.
اگر این روزها از هر کسی بخواهید که چند کلمه درباره مادر صحبت کند هیچکس نمیتواند بدون بغض و قطرهای اشک از مادرش تعریف کند، مادران گلهایی از بهشت هستند که نه فقط در زبان و ادبیات بلکه به معنای واقعی نسبت به این وظیفه و این کلمه ادای دین کردند چه مادرانی که در سرزمین ما سالها به پای میوههای باغ درخت زندگی خود جانشان را فدا کردند و آنها را برای حفظ امنیت این روزهایمان فدا کردند و چه مادرهایی که هنوز چشم انتظار بازگشت فرزندانشان هستند.
چه مادرانی که مویشان برای ثمر دادن این میوهها سپید گشته است و حالا دست روزگار با آنها نامهربانی کرده است و به دست فراموشی سپرده شدهاند و چشم انتظار دیدار فرزندانشان هستند.
به راستی که هیچ قلمی و هیچیک از ما نمیتوانیم درباره مادران توصیفی داشته باشیم.
آفرینش نوری حضرت فاطمه زهرا (علیها السلام)
رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمودند: «هنگامی که خداوند متعال آدم (علیه السلام) ابوالبشرات را آفرید و از روح خود در او دمید، آدم به جانب راست عرش نگریست، پنج هیکل و شبح نوری را در حال رکوع و سجود دیده، گفت: پروردگارا! آیا قبل از من کسی را از خاک و گل آفریده ای؟ فرمود: نه، ای آدم. آدم پرسید: پس این پنج هیکلی که به شکل و قیافه خودم میبینم، کیستند؟
فرمود: اینان پنج تن از فرزندان تو هستند که اگر آنان نبودند، تو را خلق نمیکردم. اینان پنج تنی هستند که برای آنان پنج اسم از اسامی خودم را جدا ساخته (آنان را به آن اسامی نامیدم.) اگر آنان نبودند، بهشت و دوزخ، عرش و کرسی، آسمان و زمین و ملائک و انس و جن را نمیآفریدم.
من محمودم (جل جلاله) و این محمدی (صلی الله علیه و آله و سلم) است، من عالی (جل جلاله) هستم و این على علیه السلام است، من فاطرم (جل جلاله) و این فاطمه (علیها السلام) است، من احسانم (جل جلاله) و این حسن علیه السلام است و من محسنم (جل جلاله) و این حسین علیه السلام است.
به عزت خود سوگند یاد کرده ام که هیچ کس به اندازه یک ذره بغض و کینه آنان را نزد من نیاورد، مگر این که او را وارد دوزخ سازم و از این کار باکی ندارم. ای آدم! اینان برگزیدگان من از میان آفریدگانم هستند، به وسیله آنان رهایی بخشیده و به وسیله آنان هلاک میکنم. اگر تو به من نیاز داری، به اینان توسل بجوی.
پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) پس از این سخنان فرمودند: «کشتی نجاتیم، هر کس به آن چنگ زند، نجات یافته و هر کس از آن دوری گزیند، نابود شده است. هر کس، نیازی به خداوند دارد، به وسیله ما خاندان از خداوند درخواست کند».
برخی از راویان بزرگوار نقل کرده اند که: روزی حضرت خدیجه (س) از حضرت رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) درخواست کرد که چیزی از میوههای بهشتی را به او نشان دهد. جبرئیل (علیه السلام) دو سیب را از بهشت نزد آن بزرگوار آورد و گفت: ای محمد (ص) خداوندی که برای هر چیز اندازهای مقدر کرده است، میفرماید: یکی از این دو سیب را خودت بخور و سیب دیگر را به خدیجه بده. من از شما دو تن، حضرت فاطمه زهرا (سلام الله علیها) را میآفرینم. حضرت رسول اکرم (ص) به دستور پروردگار عمل کردند.
هنگامی که کافران از آن حضرت خواستند که ماه را دو نیمه کند (در همان ایامی که ولادت حضرت زهرا سلام الله علیها و وضع حمل خدیجه علیها السلام نزدیک بود) خدیجه گفت: ای وای، چقدر زیانکار است آن کس که محمد (ص) را تکذیب کند، در حالی که او بهترین رسول و پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) است. حضرت فاطمه (علیها السلام) از درون شکم او فریاد زد: ای مادر غمگین مباش و ترس به خود راه مده، زیرا خداوند با پدرم همراه است.
رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) به حضرت علی (علیه السلام) فرمودند: همانا خداوند عزوجل به دنیا اشراف داشته است و من را از میان مردم دنیا بر تمامی مردان برگزید. بار دیگر بر جهان نگریست، تو را بر تمامی مردان جهان برگزید و بار سوم به دنیا توجه فرمود، امامان از فرزندان تو را بر تمامی مردان جهان برتری داد و بعد برای چهارمین بار نگریست و حضرت فاطمه زهرا (علیها السلام) را بر تمامی زنان جهان انتخاب کرد و برگزید.
همچنین حضرت میفرمایند: در آن شب که من را به آسمان بالا بردند، بر در بهشت دیدم که نوشته شده بود: «لا اله الا الله، محمد رسول الله، على حبیب الله و الحسن و الحسین صفوة الله، فاطمة خیرة الله، علیهم سلام الله اجمعین، على باغضیهم لعنة الله».
جز الله، خدایی نیست، حضرت محمد (صلی الله علیه و آله و سلم) فرستاده خداست، حضرت على علیه السلام حبیب خداست، حسن و حسین علیهما السلام برگزیده خداوند هستند، حضرت فاطمه (علیها السلام) انتخاب شده خداوند است و بر کسی که بر ایشان کینه ورزد، لعنت و نفرین خداوند باد.
نظری / قم
ارسال نظر