۲۰۰ هزار بازمانده از تحصیل در کشور شناسایی شدند

به گزارش رکنا، رضامراد صحرایی در گفت‌وگویی درباره کودکان بازمانده از تحصیل اظهار کرد: سال گذشته حدود ۹۰۰ هزار بازمانده از تحصیل و در سال جاری هم بیش از ۲۰۰ هزار نفر دیگر شناسایی شدند و کارهای ادامه تحصیل این افراد بازمانده از تحصیل در حال انجام است.

وی افزود: از ترک تحصیل دانش آموزان باید پیشگیری شود و در زمینه جذب بازماندگان از تحصیل نیز باید برنامه ریزی دقیقی صورت گیرد. افراد بازمانده از تحصیل باید ساماندهی شوند.

به گزارش ایرنا، بازماندگی از تحصیل دانش‌آموزان یکی از معضلات همیشگی در نظام آموزشی کشورها محسوب می‌شود که براین اساس آموزش و پرورش هر کشوری مطابق سیاست‌ها و شرایط خود برای کاهش تعداد بازماندگان از تحصیل تلاش می‌کند.

جمهوری اسلامی ایران هم در راستای ضرورت تحصیل دانش‌آموزان و تاثیر آن در توسعه جامعه و با توجه به آموزه‌های اسلامی در حوزه عدالت در علم آموزی، امکانات و تجهیزات مختلف را برای آموزش رایگان فرزندان فراهم کرده است و این موضوع در پرتو اصل ۳۰ قانون اساسی و ماده ۱۰۴ منشور حقوق شهروندی به صورت یک تکلیف برای دولت درآمد.

اصل سی ام قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران به صراحت اعلام کرده که «دولت موظف است وسایل آموزش و پرورش رایگان را برای همه ملت تا پایان دوره متوسطه فراهم سازد و وسایل تحصیلات عالی را تا سرحد خود کفایی کشور به صورت رایگان گسترش دهد.»

در این راستا، وزارت آموزش و پرورش با ساخت و توسعه مدارس دولتی، جذب حداکثری معلم برای آموزش دانش آموزان در اقصی نقاط کشور و در نهایت فرهنگ‌سازی به منظور حضور حداکثری دانش‌آموزان در کلاس‌های درس تلاش می‌کند تا قانون آموزش رایگان و عمومی برای همه شهروندان را اجرا کند اما با وجود تلاش‌های انجام ‌شده در این حوزه، همچنان شاهد کودکان بازمانده از تحصیل در اقصا نقاط کشور از جمله در شهر تهران هستیم.

براساس اعلام مسئولان آموزش و پرورش با توجه به آمار به دست آمده در مهر ماه سال ۱۴۰۱، حدود ۹۰۰ هزار دانش آموز بازمانده از تحصیل در کشور وجود دارد که بیش از ۲۰۴ هزار نفر آنها مربوط به دوره ابتدایی هستند؛ بنابراین موضوع بازگشت فرزندان به چرخه تحصیل به‌ویژه در دوره ابتدایی اهمیت بسیاری دارد و باید دوچندان مورد توجه مسئولان وزارت آموزش و پرورش قرار گیرد و با کسب راهکار از کارشناسان متخصص در این حوزه به جذب حداکثری دست یابیم زیرا جدایی دانش‌آموزان از آموزش و پرورش و گذراندن وقت در خیابان‌ها و مکان‌هایی نامناسب برای سن این کودکان می‌تواند ناهنجاری و آسیب‌های اجتماعی در جامعه را افزایش دهد.