تبدیل سینما قدس اهواز به مانتوسرا/کسی پاسخگو نیست

به گزارش رکنا از خوزستان، شریف انصاری دوست می گوید: روز سینما در سال ١۴٠٢ را با از دست دادن چند سینما در استانی که مهد سینماست سپری کردیم.  سینما قدس اهواز (آریا قدیم و ایران قدیم تر)، همزمان با شیوع کرونا در اواخر سال ١٣٨٩ به عنوان یک مکان فرهنگی و میراثی بدون تشریفات قانونی و اخذ مجوز ترک تشریفات با مبلغی ناچیز توسط حوزه هنری به شخصی فروخته شد. فروش سینما قدس از طریق حوزه هنری اگر خوش آیند نباشد که نیست، تخریب آن توسط موسسه بهمن سبز حوزه هنری قبل از تحویل آن به خریدار به نوعی تیشه بر پیکر فرهنگ سینمای انقلابی است.

او می افزاید: سینمایی که در آن تعمیرات اساسی اعم از تعویض صندلی های سالن نمایش، پرده نمایش، احداث سن و اتاق گریم و تبدیل سینما به «سینما تئاتر» و تعمیر کف، سقف و رنگ آمیزی کامل سالن نمایش، کف پوش و دیوار کوب سالن انتظار و راهروها و نورپردازی و آپارات و آماده سازی سالن به نور پردازی نمایشی و... در همان سال ١٣٨٩ انجام شد و آماده بهره برداری برای شهروندان استان به خصوص اهوازی ها بود، چه شد که یکباره حال و روز دیگری برایش رقم خورد. 

او ادامه داد: خیابان پشت این سینما که درب خروج سینما به آن منتهی می‌شد، با حمایت شهردار وقت سنگ فرش و از وجود معتادین و... پاکسازی شد. اما به یکباره با پایان یافتن مدیریت سینماهای استان و آغاز به کارمدیریت جدید در اواخر سال ١٣٨٩ شوربختانه تمام صندلی‌های سالن نمایش، دیوارکوبها، نورپردازی ها، درب های سالن نمایش، آکوستیک های دیوار و سقف، موتور برق، درب های آلومینیومی دستشویی ها و همه و همه تخریب می‌شوند و سینما را به صورت یک مخروبه تحویل مالک جدید می دهند (یعنی سینما را از قالب یک مکان فرهنگی خارج می‌کنند) پرسشی که پیش می آید این است که چرا باید جنایتی تا این حد هولناک در حوزه فرهنگ رخ بدهد؟

این فعال فرهنگی تصریح کرد: آیا مجریان این اتفاق، قصد این را داشتند که مکان فرهنگی سینما را مخروبه و غیرقابل استفاده فرهنگی جلوه دهند تا مالک جدید بتواند آن مکان را بدون دغدغه تغییر کاربری داده و دوباره شاهد پاساژهای تجاری به جای مکان‌های فرهنگی و عام المنفعه باشیم. اگر اینگونه است که ظاهرا هم همین بوده و هست، پس چگونه می شودکه حوزه هنری خود را مدافع فرهنگ و هنر با اندیشه های والای اسلامی می‌داند.

انصاری می گوید: وقتی این مرجع فرهنگی خود خلاف قانون و عرف و حتی رسالتی که به آن می بالد رفتار می‌کند، چه انتظاری از دیگران می‌توان داشت. چرا سینما را به عنوان سینما و با کاربری سینمایی (فرهنگی) نفروخته اند؟؟ اگر مالک جدید سینما را تخریب می‌کرد بسیار ناراحت کننده بود، اما وقتی حوزه هنری به عنوان حوزه حمایت و هدایت فرهنگ و هنر انقلاب چنین آسیبی را به فرهنگ مملکت وارد می‌کند و سینما را تخریب شده تحویل مالک جدید می‌دهد آیا این مصداق بارز خیانت نیست! طبق قانون، مکان فرهنگی جدید در اهواز می‌بایست جایگزین سینما شود تا بتوان مکان فرهنگی قبلی را تغییر کاربری نمود، آیا این روال انجام شده است؟

انصاری با تاکید بر ین موضوع که مدیریت جدید بهمن سبز خوزستان در پایان سال ١٣٨٩ همزمان که مشغول تخریب سینما بوده است و سینما را تعطیل نموده اعلام می‌کند که در حال بازسازی سینما قدس هستند و تعطیلی آن بابت بازسازی می‌باشد، در صورتی که در حال تخریب آن بوده‌اند، ادامه می دهد: درست و همان زمان تخریب سینما، فعالان فرهنگی و میراث‌فرهنگی داد برآوردند و گلوی خودشان را پاره کردند، اما حوزه هنری و مدیران آن در استان و کشور حتی مردم خوزستان را لایق این هم ندیدند که توضیحی در این خصوص بدهند!

او در ادامه می گوید: بگذریم از اینکه نمایندگان دلسوز اهواز هم احتمالا به دلیل نزدیک نبودن تبلیغات انتخاباتی صلاح ندیدند ورود کرده و نطقی بفرمایند و یا شاید اصلا دنبال کننده اخبار فرهنگی نبوده‌اند و نیستند. استاندار وقت هم که درگیر پرونده های اسد بیگی و... بوده و با این تفاصیل دیگر وقتی برای فرهنگ استان باقی نماند! پس این وسط چه ارگانی باید پاسخگوی مطالبه گری مردم سینما دوست باشد؟ آیا همچنان حوزه هنری نمی‌خواهد پاسخگو باشد؟ یا توضیحی ندارد؟ و یا اینکه بر مبنای تصمیم های شخصی و بدون کارشناسی می توانند برای بیت المال تصمیمات غلط و اشتباه بگیرند و هیچ شخص یا ارگانی هم خود را مسئول پیگیری این موضوع نداند! 

او در پایان گفت: نزدیک ۴ سال از این اتفاق شوم فرهنگی در خوزستان می‌گذرد و مالکان جدید سینما قدس تصور می‌کنند که آب‌ها از آسیاب افتاده و حالا سالن انتظار و سینما را به مانتو سرا تبدیل می‌کنند! چگونه شهرداری و ارگان های ذیربط مجوز چندین فعالیت را در یک مکان فرهنگی صادر می‌نمایند؟ چه کسی پاسخگوست؟ اعتراف به اشتباه خجالت ندارد و اگر قصد خیانت به فرهنگ انقلابی نبوده هر اشتباهی قابل اصلاح است.