ایران در چنگال تورم بی سابقه / تا تحریم پا برجاست رکود تورمی ادامه دارد / بیکاری و مهاجرت بیشتر در آینده نزدیک

به گزارش خبرنگار اجتماعی رکنا، وجود نابرابری‌ها، ساختار نامناسب شغلی، پایین بودن سرمایه اقتصادی و فرهنگی و ... از جمله آسیب‌های اجتماعی به‌شمار می‌روند که با گسترش دامنه این ناهنجاری‌ها، معضلاتی ایجاد می‌شود که تداوم حیات اجتماعی را با خطر مواجه می‌کند.آسیب اجتماعی، موضوعی مختص یک طبقه یا قشر از جامعه نیست، بلکه میزان بروز و نمود این آسیب‌ها در طبقات فرودست به دلایلی، بیشتر است. از این رو مشکلات و آسیب‌های اجتماعی در تمامی بسترها باید شناسایی و جمع‌بندی شود تا به ترتیب اولویت برای کاهش آنها برنامه‌ریزی و اقدام شود. این مهم سبب شد تا رسانه‌های صبح امروز در سطح وسیعی به موضوع آسیب‌های اجتماعی بپردازند. گسترش  آسیب های اجتماعی می تواند خطرناک ترین اتفاق برای بقای سالم یک کشور باشد و اگر برای کاهش آن روند علمی و درستی در پیش گرفته نشود به حتم فروپاشی اجتماعی ، اقتصادی و فرهنگی را همزمان در یک جامعه شکل می دهد.

یکی از پایه های اصلی شکل گیری آسیب های اجتماعی در هر کشور، مدیریت اقتصادی آن است . میزان تورم بر میزان آسیب های اجتماعی اثر مستقیم دارد. شرایط اقتصادی ایران در وضعیت قرمز قرار دارد و این شرایط می تواند بحران های جدی را برای ایران و ایرانیان ایجاد کند. بودجه ۱۴۰۲ از سوی دولت در اواسط هفته جاری به مجلس ارائه شد و مجلس باید طی روزهای آینده به بررسی این بودجه بپردازد. به حتم توجه نمایندگان مجلس به لایحه بودجه در کاهش آسیب های اجتماعی بسیار با اهمیت است.

فقر اقتصادی آسیب هایی از جمله زباله گردی، کودک کار ، زنان بد سرپرست ، زنان تن فروش ، زنان سرپرست خانوار، افزایش آمار طلاق بخاطر فقر و مشکلات مالی ، ترک تحصیل، ... را رقمی زند.

وضعیت اجتماعی سال آینده ایران به نگاه ویژه نمایندگان مجلس و البته توجه تخصصی آنها با دورنمایی درست از وضعیت اجتماعی کشور است که به حتم سایه تورم و نحوه برنامه ریزی  دولت برای گذر از این بحران بسیار مهم است.

ایران در چنگال تورم

ایران در چنگال دوره بی سابقه تورم بالا قرار دارد. سال 2022 چهارمین سال متوالی با تورم سالانه بالاتر از 30 درصد بود که قدرت خرید را به شدت برای ایرانیان کاهش داد و فقر را تشدید کرد.

تاکنون اصلاحات یارانه ای دولت سیزدهم نتایج مطلوبی را به همراه نداشته است و تورم بیشتر شده است. این مرحله طولانی نزول به بدتر شدن چرخه فقر بحران اقتصادی کشور می رسد. مهمترین پدیده ای که ایران در حال حاضر با آن مواجه است فقر است که به نوبه خود بسیاری را مجبور به پیوستن به اعتراضات کرده است.

تورم طولانی مدت، فقر را به سطوح بالا رسانده است.در سالهای اخیر تنها در یک مقطع فقر کاهش یافت آن هم زمانی بود که توافق هسته ای ایجاد شد. توافق هسته ای باعث افزایش صادرات نفت خام و دسترسی به دارایی های ارزشی شد.  به عبارت دیگر تحریم های خارجی در افزایش فقر نقش داشته است. البته فساد و سوء مدیریت نیز تصویر فقر در کشور را گسترش داده و ابعاد خطرناکی به آن بخشیده است.

در سال 2022، به دلیل توقف نرخ ارز یارانه ای توسط دولت سیزدهم برای واردات کالاهای اساسی به عنوان بخشی از جراحی اقتصادی، فقر گسترش یافته است.

قشر متوسط محو شده

اگرچه دولت به دنبال کاهش ضربه افزایش قیمت‌های مصرف‌کننده از طریق کمک‌های نقدی بیشتر به طبقات کم‌درآمد بوده است، اما تورم فعلی همچنان به قدرت خرید خانواده‌های متوسط بر خورد کرده و اقتصاد این قشر را متلاشی می کند.

برای افزایش تعداد اعضای سابق طبقه متوسط ایران به شرایط قشر متوسط حقیقی،  سال‌ها سرمایه‌گذاری برای بازگرداندن قدرت خرید از دست رفته‌شان نیاز است.

افزایش بیکاری و اعتراضات اجتماعی

بیکاری با قطع اینترنت و شرایط اعتراضات افزایش خواهد یافت. ادامه قطعی اینترنت 10 میلیون شغل را تهدید می کند. این مسیر خود احتمال اعتراضات بیشتر را افزایش می دهد .

کسری بودجه و مشکلات آن

هر روز اقتصاد ایران از درون فرسایش بیشتری خواهد یافت. احتمال اینکه دولت دارایی های خود (اموال، سهام شرکت ها) را به بخش های غیردولتی بفروشد زیاد است با نگاه به تجربه گذشته،  این امر به رشد نهادهای شبه دولتی، تبدیل می شود و مالکیت آنها بر اقتصاد را افزایش می دهد. تغییر ترکیب قدرت در اقتصاد ، در نتیجه بر تعدادی از مسائل مانند سطح فقر، فعالیت بخش خصوصی و تمایل ایرانیان به مهاجرت تأثیر خواهد گذاشت.

چشم انداز میان مدت

در مقطع کنونی چشم انداز مثبتی برای اقتصاد ایران وجود ندارد. تحریم های خارجی همچنان پابرجا هستند .علاوه بر این، ابهامات مدیریت  داخلی بر مشاغل و اقتصاد فشار وارد می کند. بانک جهانی همچنان تورم بالاتری را در سال جاری برای  ایران و به دنبال آن رشد فقر  در چند سال آینده پیش بینی کرده است.در واقع، داده های موجود به رکود تورمی بیشتر در  آینده اشاره دارد.

 از نظر رشد اقتصادی، تا زمانی که تحریم‌های کنونی پابرجا باشد، ایران رشد بسیار پایینی را تجربه خواهد کرد در نهایت، بیکاری احتمالاً به دلیل انگیزه اقتصادی ناکافی افزایش خواهد یافت و در نتیجه تمایل بیشتری برای مهاجرت وجود خواهد داشت که نشان‌دهنده بدتر شدن محیط اجتماعی-اقتصادی در مدت کوتاهی خواهد شد.