لغو عضویت ایران از کمیسیون مقام زن فقط به ضرر بانوان ایرانی بود نه دولتمردان/ ذوق زدگی مبهم رسانه های خارجی

به گزارش خبرنگار اجتماعی رکنا،قطعنامه حذف ایران از کمیسیون مقام زن سازمان ملل متحد با 29 رای موافق، 8 مخالف و 16 ممتنع، تصویب شد. بولیوی، چین، قزاقستان ، نیکاراگوئه، نیجریه ، عمان ، روسیه و زیمبابوه به اخراج ایران از کمیسیون مقام زن رأی منفی دادند.

در مقابل کشورهای آرژانتین، اتریش، بلژیک ، بنین، بلغارستان، کانادا ، شیلی، کلمبیا، کرواسی، جمهوری چک، دانمارک، فنلاند، فرانسه، یونان، گواتمالا، اسرائیل ، ایتالیا، ژاپن، لتونی، لیبریا، لیبی، مونته‌نگرو، نیوزیلند، پاناما، پرو، پرتغال، کره جنوبی، بریتانیا و آمریکا به این قطعنامه رای مثبت دادند.

کشورهای بنگلادش، کنگو، ساحل عاج، گابن، هند ، اندونزی ، مکزیک، موریتانی، تایلند، جزایر سلیمان، تونس و تانزانیا از جمله کشورهایی بودند که به این قطعنامه رأی ممتنع دادند.

تازه مجددا به عضویت کمیسیون مقام زن در آمده بودیم

اوایل سال 1400 جمهوری اسلامی ایران با کسب 43 رأی از 54 رای کشورهای عضو اکوسوک برای 4 سال به عضویت کمیسیون مقام زن در سازمان ملل متحد درآمد.

در آن مقطع زمانی، زهرا نژاد بهرام ، در گفت و گو با رکنا در مورد اینکه حضور ایران  در این کمیسیون چه اثر مثبتی می تواند داشته باشد این موارد را به رکنا گفته بود: اکنون در موضوع حضانت و خشونت علیه زنان هنوز هم مسئله در کشورمان داریم، در خصوص شکاف جنسیتی نیز رتبه ایران 142 است و انتظار می رود با توجه به شاخص های اجتماعی، اقتصادی، سیاسی، بهداشتی و آموزشی رتبه بهتری داشته باشیم. این موارد مشکلات ماست. بهرحال عضویت ما در کمیسیون مقام زن می تواند مفید باشد و موجب شود تا کشورمان ظرفیت های خودش را به استاندارد های موجود کمیسیون مقام زن نزدیک کند.

دو اثر مثبت حضور ایران در مجامع زنانه بین المللی

وی در آن زمان تاکید کرده بود: به طور کلی حضور ما در مجامع بین المللی دو اثر مثبت دارد: اول اینکه ما خود را به دیگران معرفی می کنیم، مثلاً داشته هایی که هرچند اندک هستند را در حوزه های زنان به بقیه معرفی می کنیم. نکته بعدی نیز آن است که وقتی ما آمار و اطلاعات خود را بیان می کنیم سعی می کنیم با توجه به استانداردهایی که در سطح جهانی تعیین شده و به آن ها رای دادیم خود را نزدیک کنیم. بنابراین حضور ما در این مجامع اثرات مثبتی در داخل و خارج برای زنان داخل ایران خواهد داشت.

کمیسیون مقام زن بودنش بهتر از نبودنش بود

از سخنان این فعال سیاسی-اجتماعی کشور بر می آید که حضور جمهوری اسلامی ایران در کمیسیون مقام زن برای زنان ساکن ایران می تواند بسیار حائز اهمیت باشد. با توجه به اینکه سالهاست لوایح حمایتی از حقوق اجتماعی زنان در دولت ها و مجالس متعدد شورای اسلامی، بلاتکیف مانده، به نظر می رسد کمیسیون مقام زن، هر چند اهرم فشاری برای تصویب این لوایح نبود با این وجود، حضور ایران در این کمیسیون و ملزم شدن به صحبت از اقدامات انجام شده برای زنان، الزام آور ارائه دستاوردهای کشور در خصوص زنان بود؛ لذا در این راستا سعی می شد کشور به استانداردهای جهان نزدیک باشد و این می توانست برای زنان ساکن ایران بهبود وضعیت را رقم بزند.

حال سوال بسیاری از زنان ایرانی بعد از انتشار ذوق زده رسانه های خارجی مبنی بر اخراج عضویت ایران در کمیسیون مقام زن، این بود که چه اتفاق مثبتی برای نیمی از جمعیت ایران بعد از این اتفاق رخ خواهد داد و چه زیانی به مسیر حرکت دولت مردان ایرانی وارد می شود؟

حذف ایران از کمیسیون مقام زن خطای استراتژیک بود

زهرا نژاد بهرام، فعال سیاسی و فعال حقوق زنان در پاسخ به اینکه حضور یا عدم حضور ایران در کمیسیون مقام زن چه تاثیری بر زندگی عادی زنان جامعه داشته است، گفت: این مجامع، فرصتی برای بیان دیدگاه ها و نظرات کشور در سطح جهانی است و کشورهای حاضر در این مجامع سعی می کنند خود را به استانداردهای جهانی نزدیک کنند.   رقم زنندگان لغو حضور جمهوری اسلامی در کمیسیون مقام زن به نظر، دچار خطای استراتژیکی شدند.

اخراج یک کشور از کمیسیون مقام زن، اولین بار در تاریخ سازمان ملل رقم خورد

نژادبهرام با تاکید بر اینکه اخراج ایران ، برای اولین بار بود که در تاریخ سازمان ملل و ساختار کمیسیون مقام زن رخ داده است و افزود: به طور کلی، در سازمان ملل متحد ، رسم بر این نیست که کشوری اخراج شود. برای مثال برای کشورهایی مثل عربستان ، آفریقای جنوبی و... که در تبعیض جنسیتی پیشگام بوده اند، چنین اتفاقی رخ نداده بود و هیچ وقت سازمان ملل نسبت به این کشورها، چنین موضع گیری نداشته است.

این فعال سیاسی گفت: با این کار، اگر قرار بود این کمیسیون، تاثیری بر تغییر رویکردها نسبت به زنان داشته باشد، الان دیگر وجود ندارد .این برای اولین بار بود که در ساختار سازمان ملل،چنین اتفاقی افتاد. 

سازمان ملل سازمان دولت هاست نه ملت ها

وی در پاسخ به اینکه حضور یا عدم حضور ایران در این کمیسیون چه تاثیری بر زندگی زنان ایرانی دارد گفت: تاثیر حضور در این کمیسیون، نه تنها در زندگی زنان ایرانی؛ بلکه در هیچ جای دنیا مشاهده نشده است. به طور کلی، خاستگاه سازمان ملل، تعاملی و جایی برای همراهی دولت هاست. سازمان ملل، سازمان دولت هاست نه ملت ها؛ چراکه دولت ها عضو آن هستند. وقتی حرف از دولت ها می شود، در واقع از منافع دولت ها صحبت به میان می آید؛ بنابراین می توان نتیجه گرفت که منافع دولت ها در این نبوده است که ایران عضو کمیسیون مقام زن باشد. این کمیسیون، اهرم فشاری برای اجرای تعهداتش ندارد.

نژادبهرام افزود: دولت ها منافع سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی خودشان را در نظر می گیرند؛ پس نه حضور در کمیسیون مقام زن در زندگی زن ایرانی تفاوتی ایجاد می کند و نه عدم حضور در این کمیسیون می تواند اثر بزرگی بر زندگی بانوان ایرانی داشته باشد.این اقدام ضد بهبود زندگی زنان ساکن داخل ایران بود.

این فعال حقوق زنان گفت: حضور در این مجامع، به ایران فرصت طرح دیدگاه ها و دیدن و شنیدن دیدگاه های دیگر کشورها را می دهد. دستگاه سیاست خارجی و معاونت امور زنان ریاست جمهوری، باید در این راستا اقداماتی انجام دهند.