صحبت ها در مورد مطالبه زنان برای برهنگی مشمئز کننده است/ نسل جوان مطالبات چندین نسل را تکرار می کند

به گزارش خبرنگار اجتماعی رکنا، مشارکت اجتماعی زنان در جامعه امروزی، متناسب با رشد آنهاست؟ مطالبات این روزهای زنان، چقدر در محدوده دین اسلام می گنجد؟ در راستای پاسخ به این سوالات با یک فعال سیاسی به گفت و گو نشستیم.

زهرا نژاد بهرام

این نسل می گوید نیازی به موکل نداریم

زهرا نژادبهرام ، فعال حقوق زنان در گفت و گو با رکنا با اشاره به اینکه آنچه امروز زنان مطالبه می کنند و از دهان نسل جوان بیرون می آید، صرفا مختص نسل جدید نیست، گفت: آن ها فریادهای نسل ها قبلی را نیز به گوش می رسانند. این نسل می گوید که ما نیازی به موکل نداریم و می خواهند مشارکت جدی تری در جامعه داشته باشند و برای این مهم، ادله های مختلفی نیز ارائه می دهند. 

زنان زندگی را مطالبه می کنند

وی در ادامه افزود: از زمانی که زنان در عرصه های اجتماع و سیاست حضور پیدا کردند و نتوانستند متناسب با آن رشد، در جامعه جایگاهی به دست بیاورند، این مطالبات مطرح شد. صحبت هایی در خصوص اینکه برخی زنان، به دنبال برهنگی هستند، مشمئز کننده است. زنان، زندگی را مطالبه می کنند و این اصلا ارتباطی با نیازهای فیزیولوژیکی مطرح شده ندارد. 

جداسازی جنسیتی در اسلام وجود ندارد

این فعال حقوق زنان در ادامه با تاکید بر اینکه در اسلام، جایگاه مردم، در مورد مصالح مردم، به دست مردم سپرده شده است، گفت: جداسازی جنسیتی در اسلام اصلا وجود ندارد؛ چراکه اسلام به هویت انسان احترام می گذارد. انسان دارای ظرفیت هایی است که می تواند جایگاه خودش  را حفظ و طرح مطالبه کند.

نژادبهرام افزود:  بستگی دارد از اسلام چه خوانشی داشته باشیم. خوانش انقلاب اسلامی این بود که زنان فارغ از اینکه روسری سرشان باشد یا نه، پای صندوق های رای بیایند و به جمهوری اسلامی رای دهند. این خوانش جایگاه مردم، به عنوان تصمیم گیرنده، هویت و مشروعیت بخش، مورد پذیرش قرار می گیرد. در این راستا، مصالح و تصمیم گیری به دست مردم سپرده می شود و ابزارهای گوناگونی برای این مهم از جمله روش های نمایندگی همچون انتخاب اعضای شوراهای شهر، مجلس شورای اسلامی، ریاست جمهوری و... را دارد. 

مشارکت مردم در جامعه اسلامی موجب قوام بیشتر است

این فعال سیاسی در ادامه با تاکید بر اینکه این خوانش انقلاب اسلامی در ساختار مدرن با هم پیوند می خورد، گفت: هرچقدر مشارکت مردم در یک جامعه اسلامی بیشتر باشد، آن جامعه با قوام بیشتری ادامه به کار می دهد. اسلام همیشه روی مردم نقش ویژه ای دارد و مردم در مشروعیت بخشی و اجرای شیوه حکومت داری، تعیین کننده هستند. با این وجود، نکته ظریفی که وجود دارد این است که فقط به زبان به این موارد عمل می شود یا در عمل هم همینطور است؟