پاتوق کارتن خواب های تهران پشت حصارهای شهرداری / زخمی که درشهر پخش می شود + فیلم

زنان و مردان کارتن خواب و معتاد پارک شوش را هیچ کس دوست ندارد. دیوارها و میله ها کشیده می شوند تا سرپوشی باشند برزخمی که در دل شهر جان دارد و هر روز بیشتر از روز قبل عمیق تر می شود.  میله ها  آمده اند برای حصارکشی  و راندن زنان و مردان معتاد از منطقه 12 تهران تا پخش شوند در نقاط دیگر شهر و زخمی یک منطقه به تمامی مناطق سرایت کند و راه درمان سخت تر و سخت تر شود.

به گزارش خبرنگار اجتماعی رکنا ، کارگران  را آورده اند تا دور تادور پارک را حصار بکشند تا سرپوشی باشد بر آمار زنان و مردان معتاد متجاهری که در قلب پایتخت هرروزبیشتر می شوند. تا عملکرد ارگان ها مطلوب جلوه داده شوند. حصار  می کشند که بگویند آنها نیستند، آنها اینجا نیستند، اما حقیقت این است که  آنها هستند و این راه حل ها و سرپوش های غیرکارشناسانه تنها به گسترش زخم و آسیب کمک می کند نه به درمان آن.

کارگران اعزام شده اند برای میله کشی بی سر و صدا و حفاظ بستن دورتادور پارک شوش. این روزها که آخرین روزهای سال است و مردم درگیر آماده کردن خود برای شروع یک سال جدید هستند، شهرداری منطقه 12 با میله هایی برای کشیدن حصارها به پارک شوش آمده است تا به خیال خود با دیوار کشیدن و پراکنده کردن زنان و مردان معتاد منطقه؛ به مناطق دیگر خود را در مدیریت آسیب منطقه خود سربلند کند و زخم این منطقه را به مناطق دیگر تزریق کند.

آسیب هایی که از روی زمین به زیر زمین منتقل می شوند

زنان و مردان  آسیب دیده به حتم در قفس باقی نمی مانند، منتظر نمی مانند دورشان دیوار کشیده شود و به آنها بن ورود داده شود، در نتیجه به جای اینکه در پارک شوش متمرکز بمانند، در کوچه های اطراف و کل شهر پراکنده می شوند. به جای ماندن در پارک، وارد خانه های فحشا می شوند، در کوچه های شهر پخش می شوند و شکل آسیب های اجتماعی در جنوب شهر با این دیوارکشی و پراکنده کردن غیرمتخصصانه تغییر می کند. آسیب ها از روی زمین به زیر زمین منتقل می شود و دسترسی فعالان اجتماعی این حوزه به آنها سخت تر می شود.

هدف شهرداری، ساماندهی شهر در مقابل حضور معتادان کارتن خواب است ولی انتخاب مسیر ساماندهی، تصمیمی به بیراهه رفتن است. به جای اینکه دیوار کشی کنند می توانستند، خدمات مددسرا ها را گسترش و بهبود ببخشند.

آوارگی 100 زن و 300 مرد آسیب دیده

برآورد آمار فعلی حدودی کارتن خواب ها و معتادهای پارک شوش در حال حاضر حدود 100 زن و 300 مرد است . افرادی که اگر از پارک رانده شوند می توانند آآسیب منطقه را تغییر شکل دهند و زخم های زیرپوست شهررا به مسیر دیگری بکشانند.

زخمی که در شهر پخش می شود

تجربه ناموفق پارک هرندی در حال تکرار شدن است. تجربه غیرمتخصصانه پارک های اطراف شوش در حال تکرار است. این دیوار کشی تنها باعث می شود که کارتن خواب ها از منطقه 12 بروند به منطقه 16 و منطقه 15 و ... و مثلا از پارک شوش به میثاق، ازخیابان انبار گندم به باغ آذری ... کوچ کنند. این یعنی پاک کردن صورت مسئله از منطقه 12 ولی مسئله باقی است و تنها از منطقه ای به منطقه ای دیگر سرایت کرده است. کارتن خواب ها با خروج از پارک شوش و منطقه 12 ناپدید نمی شوند، به نقطه ای دیگر می روند، کنار دیوارهای مردم و خیابان های اطراف می روند و آسیب منطقه را به منطقه ای دیگر می کشانند.

این تصمیم و کاری که در حال اجرا است تنها باعث می شود ایده پراکنده کردن و عدم تمرکز موسسات فعال حوزه اعتیاد از شوش و هرندی به کرسی بنشیند و تمام تلاش های فعالان اجتماعی در منطقه برای کاهش آسیب و ساماندهی کارتن خواب ها پوچ شود. تا فعالان این حوزه بتوانند مناطق حضور و پاتوق جدید و شرایط و مختصات آنها را بیابند،عمق آسیب های برای کارتن خواب ها خصوصا زنان آسیب دیده بیشتر خواهد شد.آخرین قیمت های بازار ایران را اینجا کلیک کنید.

آزاده مختاری