این پیرزن تهرانی فضای سیاسی توییتر را بهم ریخت / اشک هایی که شمرده نشد + فیلم و عکس
رکنا: پیرزنتنها روی ویلچر، با دردها و رنج هایش در یکی از خیابان های تهران نشسته و فکر می کند به آن سالهایی که بچه هایش برای او دردانه بودند اما امروز او را به بیرون خانه انداخته اند.
به گزارش خبرنگار اجتماعی رکنا، کرونا ویروس هنوز جان شهروندانمان را تهدید می کند و دائم از سوی ستاد ملی مقابله با کرونا این درخواست از مردم بیان می شود که مسائل بهداشتی را رعایت و تا جایی که می توانید از خانه خود بیرون نیایید اما در این بین سالمندی در یکی از خیابان های کلانشهر تهران، غمگین و خسته روی ویلچر خود نشسته است.
دیگر از کرونا ترسی ندارد. در عمق چشم هایش قطره های اشک حلقه بسته و کنار دستش تمام دارایی او که چند کیسه ای بیشتر نیست، قرار دارد. وقتی از او می پرسند که مادر چرا اینجا هستی؟ داغش تازه می شود و از دختر بزرگش می گوید که مدتی قبل او را از خانه بیرون کرده است.
بعد به دختر بعدی که می رسد باز مهر مادرانه اجازه نمی دهد که از او بد بگوید و حتی اذعان می کند که برایش دختری خوبی بوده است اما این روزها به دلیل پسر و همسرش مجبور شده تا او را از خانه بیرون بیاندازد.
حال خبری از اینکه بر سر این پیر زن 80 ساله چه آمده در دست نیست بلکه فقط دیروز کاربران توییتر و فضای مجازی، فیلم پیرزن را منتشر و درباره آن صحبت های زیادی کردند. برای مثال یکی از آنها گفت: برای انتشار این فیلم ناراحت نیستم اما اگه باعث آزردگی دل شخصی می شوم به صورت قلبی از او عذرخواهی می کنم. این وضعیت حق هیچ مادری نیست. اگه این کاراکتر رو دارین به خودتون بیایین. پیری در انتظار همه ماست اگه شانس زندگی کردن رو داشته باشیم.
در این بین مرد دیگری نیز فیلم پیرزن را توییت کرده و می نویسد: نسل ما خیلی وقت پیش باید منقرض می شد، چراکه اگر همینجوری وضعیت پیش برود بچه های ما کله ما را خواهند کند و در سرویس بهداشتی می اندازند.
در پایان باید بگوییم که مادران و پدران حق زیادی بر گردن تک تک ما انسان ها دارند که حتی باید قدر بدترین آنها را نیز دانست و برایشان احترام قائل بود چرا که بر اساس هر باوری زمین روزی اعمال ما را تلافی خواهد کرد. برای ورود به کانال تلگرام ما کلیک کنید.
سلام من واقعا متاسفم که این اتفاق واسه یک مادر افتاده مادری که تنها مشکلش پیر بودن وکهولت سنه نمیدونم چطوری این مادر عزیز و پیش خودم بیارم ومثل مادرخودم ازش نگهداری کنم چون خودممم مادرم درکش میکنم دوسش دارم از ته دل میخوام ودوست دارم بیارم خونه خودم وکنیزیشو بکنم چون میدونم یک روزی این اتفاق واسه منم میوفته پس میخوام خدا خودش کمکم کنه فقط نمیدونم چطوری پیداش کنم هرکسی این پیامو میخونه کمکم کنه تا بتونم این مادرو پیش خودم بیارم هرتضمین هرچی که نیاز باشه میدم ممنون میشم کمکم کنید
واقعا باید خون گریست . راستی چه توجیهی دارید فرزندان نامهربان
تورو خدا بگید سرنوشتش چی شد لطفا پیگیری کنید خواب ندارم کی دلش میتد با مادرش اینکاروبکنه
ای خاک. واقعا داریم به کجا میریم.
تف به غیرت این گونه فرزندان می بینیم هرچه تلاش میکنند یا افسرده اند یا مریض اندهزار کوفت دیگر و هیچ وقت هم از زندگی راضی نیستند چون آه ناله پدر و مادر پشت سرشان است
دختری که حس مادرشدن چشیدی اما کاش مار میشدی بی شرف تو که مادری بخاطر ناراحتی پسرت به تنگ اومدی طاقت ناراحتی پسرت نداشتی چرا چون مادری بعد مادر خودتو از خونه بیرون بندازی ببین بچت بمیره فوری اقاتون یدونه میکاره اما یک تار موی سر مادرت کم بشه از کجا میخای بیاری خدا به فریاد اینجور مثلا انسانها برسه چشم بهم بزنید روی ویلچر اما دست تقدیر نمیشه پیچوند
1395.مادر من مثل این پیرزن تهرانی نبود بیمار هوش نداشت قدرت گفتگو نداشت
ومادر من در حال مرگ بود تلاش کردم در 6ماه به زندگی بازگشت با این که برادر من کارت حقوق برداشت بود و رفت بود ومن تنها بامادر گذاشت و من حاضر به شکایت نبودم میرفتم از مردم غذای درخواست میکردم برای مادر بعد از6ماه و7ماه حساب بانگی مادرم بستم و مدارک ها را از برادرم گرفتم برادرم قهر کردرفت و از ما بدگفت به همه وهمه از من به خوبی یاد میکنند مادر برای من ارزش بیشتری دار تاسالم باشی هیچ کسی نمیشناسی که انسانیت داشت باشه من احساس میکردم برادر من انسانیت دار ولی نداشت انسانیت نداشت هیچ کسی از آشنا به من کمک نکرد واز من درخواست کردبود تا با این برادرمبارزه نکنی ما به تو کمک نمیکنیم ومجبور شدم حالا امروز مادرم از خودم من سالم تر است با کمک خدا ومن مادر
به زندگی بازگشت ونمیدونم آخرچی میشه خدا کمک کند
از این که مادرشان سنش بالا رفته و بچه ها ش ، بیرونش کردند. تأسف تأسف تأسف.....چقدر باید گریست ، چند روز طول نمی کشد که ما هم به پیری می رسیم........اینها گوهر ناب زندگی فرزندان خود و ما هستند