چابهار حاشیه نشین ترین شهر ایران/ بیش از 70 درصد مردم چابهار آب شیرین ندارند

به گزارش خبرنگار اجتماعی رکنا، چابهار یکی از شهرهای جنوبی شرقی استان سیستان و بلوچستان است که به دلیل موقعیت راهبردی آن، نزدیک‌ترین راه دسترسی کشورهای محصور در خشکی آسیای میانه مثل «افغانستان، ترکمنستان، ازبکستان، تاجیکستان، قرقیزستان و قزاقستان» به آب‌های آزاد است که از اهمیت فراوانی برخوردار بوده و سازندگی و سرمایه‌گذاری فراوانی در آن صورت می‌پذیرد.

شهرستان چابهار با مساحتی حدود ۱۷۱۵۵ کیلومتر مربع در منتهی‌الیه جنوب شرقی ایران در کنار آب‌های گرم دریای عمان و اقیانوس هند قرار گرفته‌است. این شهرستان از جانب شمال به شهرستان‌های ایرانشهر و نیکشهر و از جنوب به دریای عمان و از شرق به پاکستان و از غرب به استان‌های کرمان و هرمزگان محدود است. بندر چابهار هم‌عرض جغرافیایی بندر میامی در شبه‌جزیره فلوریدای آمریکا است و دارای شرایط آب و هوایی کاملاً همانند بندر میامی است.

وضعیت گردشگری چابهار اهمیت دارد؛ نه برای داشتن منطقه آزاد، نه برای تنها بندر اقیانوسی کشور، نه برای اینکه یکی از بهترین مناظر دنیا را دارد بلکه چابهار اهمیت دارد چراکه بهشتی از ناشناخته هاست که هر گردشگری را شیفته زیبایی هایش می‌کند. بندر چابهار به دلیل قرار گرفتن در نزدیکی منطقه استوایی، از تغییرات دمای اندکی در فصول مختلف سال برخوردار است و می‌توان گفت این ناحیه دارای بهترین کرانه اقیانوسی کشور و معتدل‌ترین هوای جنوب کشور است.

مردمانی فقیر در قلب گردشگری خاموش

چابهار با داشتن این موقعیت جغرافیایی و بستر های گردشگری که می تواند نه تنها درآمدزا برای مردم منطقه که برای کشور باشد یکی از فقیرنشین ترین نقاط کشور به حساب می آید که فعالان اجتماعی بسیاری از محرومیت های اجتمای ؛ سلامت و فرهنگی این منطقه گفته اند.برخلاف سرمایه‌گذاری‌های بسیاری که از ابتدای انقلاب تاکنون در استان و چابهار شده است اما تصاویری که از این منطقه  به بیرون مخابره می‌شود فقر، بی پولی، کپرنشینی، اعتیاد، قاچاق را نمایان می‌کند.

«نوید برهان‌زهی» فعال اجتماعی سیستان و بلوچستان در گفت‌وگو با خبرنگار رکنا، با بیان اینکه مناطق منحصر به فردی در چابهار وجود دارد و تنها بندر اقیانوسی ایران است که به تازگی دولت تصمیم گرفته در آن سرمایه گذاری کند چنین گفت : مدتی است که شرکت های هندی برای سرمایه گذاری به این منطقه آمده اند که  سرمایه گذاری حاصل از فعالیت آنان به جیب مردم بر نمی گردد در حالیکه اگر از بستر های گردشگری موجود منطقه استفاده شود و سرمایه جذب توریست می تواند اثر مستقیم بر اقتصاد مردم چابهار داشته باشد حتی با راه اندازی کارخانه های پتروشیمی با توجه به اتفاقی که در خوزستان افتاده است فکر نمی‌کنم از مردم محلی برای کار استفاده کنند و باز تغییر در روند زندگی فقرزده مردم منطقه ایجاد نمی شود .

این فعال اجتماعی با گفتن اینکه چابهار محروم ترین شهر استان سیستان و بلوچستان است و نسبت به جمعیتی که دارد می‌توان آن را حاشیه نشین ترین شهر ایران دانست ادامه داد : این شهر فقیر ترین منطقه از نظر آموزش و پرورش، بهداشت و از هرچیزی که در ذهن داریداست . کم تر از 30 درصد مردم دسترسی به آب سالم دارند، هیچکدام از روستاهای چابهار آب لوله کشی ندارند و با تانکر آب رسانی انجام می‌شود.

وی با بیان اینکه  بزرگترین معضل چابهار بحث فضای آموزشی است افزود : بزرگترین ضعف های آموزشی نیز در این استان قرار دارد از طرفی به دلیل وضعیت بد اقتصادی مردم از روستاها به سمت حاشیه نشینی رفته اند. همین مسئله باعث شده تا از نظر بهداشتی نیز وضعیت خوبی نداشته باشد. تنها بیمارستان آن منطقه، یک درمانگاه بود که به بیمارستان تبدیلش کرده اند. تجهیزات این بیمارستان نیز به شدت بد است. مردم چابهار مردمان فراموش شده برای مسئولان هستند . معضلاتی که در حاشیه هند و در کلاچی پاکستان می‌بینیم در چابهار نیز وجود دارد.حاشیه نشینی های چابهار ضعف مدیریتی است و باید به نگاه ملی به آن توجه داشت و عزم جدی برای رفع آن وجود داشته باشد که ندارد. هر چند روز یکبار ،تصویری از چابهار و فقر منطقه در فضای مجازی و حتی رسانه های رسمی کشور منتشر می شود، مردم و رسانه ها نسبت به فقرهای اقتصادی ، فرهنگی ، اجتماعی ، سلامت و بهداشت  منطقه بی واکنش نیستند ولی هیچ حرکت اصلاح کننده ای از سوی مسئولان دیده نمی شود ،انگار تابلوی ذهنی مسئولان از چابهار ،منطقه فقیرنشین است و باید همین بماند وگرنه با اینهمه گفتن و نوشتن ها ،مدیریتی برای بودجه منطقه و شرایط معیشتی مردم انجام می گرفت . 60 هزار نفر از جمعیت 320 هزار نفری شهرستان چابهار حاشیه نشین هستند همین آمار نشان از کلی آسیب های عیان و پنهان دارد که بی توجه مانده است و هر روز هم بر این جمعیت و معضلات افزوده می شود .

برای ورود به کانال تلگرام ما کلیک کنید.

خبرنگار: علی چاهه