لایحه بودجه 98 و توجه دولت به خدمات رفاه اجتماعی
رکنا: لایحه بودجه را میتوان همواره بهعنوان سند دخل و خرج یک سال کشور تلقی کرد. در واقع در اقتصادهایی مشابه اقتصاد ایران که سهم بودجه کل کشور معادل تولید ناخالص ملی است اثر بودجه در شاخصهای کلان اقتصادی نیز مؤثرتر است. چراکه در اقتصاد ایران هم صنعت نفت مؤثر بر شاخصهای کلان اقتصادی است و هم سهم بودجه در اقتصاد ایران تأثیرگذار میباشد.
در لایحه بودجه سال 98 نیزمنابع بودجه عمومی کشور 477 هزار میلیارد تومان و بودجه شرکتها و بانکها و مؤسسات وابسته به دولت یک میلیون و 200 هزار میلیارد تومان پیشبینی شده است. البته در اینجا ذکر دو نکته مهم است و آن اینکه منابع عمومی کشور نسبت به قانون بودجه سال ٩٧، ٥ درصد افزایش داشته ولی بودجه شرکتها در سال 98 نسبت به سال 97 از رشد 50 درصد رشد برخوردار بوده است. امروزه در مفاهیم اقتصادی هرگاه «رشد بودجه کمتر از نرخ تورم باشد بودجه بهصورت انقباضی و هرگاه رشد بودجه بیش از نرخ تورم باشد بودجه به شکل انبساطی ارائه داده میشود.» بنابراین با توجه به ارقام ذکر شده، میتوان بودجه عمومی کشور را بهصورت انقباضی و بودجه کل کشور را انبساطی دانست. با این مقدمه میتوان به سهم بودجه رفاهی در بودجه عمومی کشور اشاره و آن را مورد بررسی قرار داد. از طرفی در لایحه بودجه سال آینده هر مبلغی که به صندوقهای بازنشستگی کشوری و لشکری، سازمان بیمه سلامت و همچنین حق بیمهای که دولت برای شاغلین پرداخت میکند و در نهایت پرداخت یارانهها همه بهعنوان هزینههای رفاهی دولت تلقی میشود. میدانید که در قانون بودجه سال 97 رقم بودجه رفاه اجتماعی 98 هزار میلیارد تومان بود ولی این رقم در لایحه بودجه سال آینده به بیش از 122 هزار میلیارد تومان افزایش یافته است، همچنین یارانه نقدی 30 هزار میلیارد تومانی سالجاری در سال آینده به بیش از 42 هزار میلیارد تومان افزایش پیدا کرده است. به معنای دیگر مجموع هزینههای رفاهی و یارانه نقدی از حدود 130 هزار میلیارد تومان به حدود 165 هزار میلیارد تومان افزایش یافته است یعنی از رشد 28 درصدی برخوردار بوده است. در این خصوص یک سؤال ساده مطرح میشود، چرا ارقامی که ذکر شد منهای بودجهای است که به وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی تخصیص داده شده است؟ در واقع میتوان گفت که در این حوزه حدود 70 هزار میلیارد تومان هزینه میشود که نیمی از آن از محل درآمدهای اختصاصى و نیمی دیگر از محل طرح تحول سلامت است. اگر ارقامی که در اعتبارات سازمان بهزیستی یا کمیته امداد آمده است «البته باید گفت امسال از رشد خوبی برخوردار بوده» و همچنین اجرای ماده ٧٩ قانون برنامه ششم و اجرای بندهایی از قانون حمایت از حقوق افراد دارای معلولیت و یا اعتبارات برخی نهادهای عمومی دیگر برای موضوعات امدادی، حمایتی یا بیمهای هزینه میکنند را به ارقام مذکور اضافه کنیم هزینه انجام شده در بخش رفاهی کشور بیش از ارقام ذکر شده در لایحه بودجه است. یعنی به نظر میرسد دولت در این بخش هزینههای کلانی را انجام میدهد و در واقع توجه خاصى به اقشار کم درآمد دارد و سعی میکند فقر مطلق را کاهش دهد. همچنین افزایش مستمری مددجویان تحت پوشش دو نهاد حمایتی به نسبت ٣ تا ٥ برابر در این سالها، افزایش تحت پوشش گرفتن مستمری بگیران به تعداد یک میلیون نفر خانوار، حذف سه دهک از یارانه بگیرهاى با درآمد بالا و اختصاص بخشى از آن به افزایش مستمری و تحت پوششها در بودجه ٩٨ نشان دهنده توجه ویژه دولت به اقشار آسیبپذیر میباشد. گرچه دولت به دنبال کسب رضایت حداکثری با ارائه خدمات رفاه اجتماعی است بنابراین برای رسیدن این مقصود منابع لازم را نیز تأمین میکند و از اینرو ما شاهد تلاشهای خوبی نیز در این چند سال از سوی دولتهای یازدهم و دوازدهم بوده و هستیم.اخبار 24 ساعت گذشته رکنا را از دست ندهید
انوشیروان محسنیبندپی، استاندار تهران
ارسال نظر