رمضان، ماه عاشقی و عشق ورزیدن

این ماه، در میان مسلمانان از احترام، اهمیت و جایگاه ویژه‌اى برخوردار و ماه سلوک روحى آنان است و مؤمنان با مقدمه‌سازى و فراهم کردن زمینه‌هاى معنوى در ماه‌هاى رجب و شعبان هر سال خود را براى ورود به این ماه شریف و پربرکت آماده مى‌کنند، و با حلول این ماه با شور و اشتیاق و دادن اطعام و افطارى به نیازمندان، شب‌زنده‌دارى و عبادت، تلاوت قرآن، دعا، استغفار، دادن صدقه، روزه‌دارى و... روح و جان خود را از سرچشمه فیض الهى سیراب مى‌کنند.

خدای علیم و حکیم و لطیف کسانی را که به هر دلیل عقلی و شرعی نمی توانند روزه بگیرند، معاف نموده و حتی آنها را محروم از ثواب و اجر عظیم روزه نکرده، بلکه عین همان ثواب و چه بسا بالاتر را به آنها ارزانی می نماید.

این ماه در روایات اسلامى ماه خدا و میهمانى امت پیامبر اکرم(ص) خوانده شده و خداوند متعال از بندگان خود در این ماه در نهایت کرامت و مهربانى پذیرایى مى‌کند؛ پیامبر اکرم(ص) مى‌فرماید: «ماه رجب ماه خدا و ماه شعبان ماه من و ماه رمضان، ماه امت من است،هر کس همه این ماه را روزه بگیرد بر خدا واجب است که همه گناهانش را ببخشد، بقیه عمرش را تضمین کند و او را از تشنگى و عطش دردناک روز قیامت امان دهد .

آری به فرموده رسول خدا صلی الله علیه و آله، اجر و ثواب نیّت مُومن بر عملی که نمی تواند آن را انجام دهد، بهتر و بالاترست از ثواب انجام آن عمل.

حال خوردن و آشامیدن آشکارا، گذشته از اینکه بی احترامی و هتک حرمت و دهن کجی به همنوع ماست که ساعاتی را به خاطر خدا و به عشق بندگی خدا از سر تسلیم و رضا و صدق و خلوص و خوبی، امتثال امر محبوب کرده اند و دهان بسته نگاه داشته اند، هتکِ حُرمت و بی ادبی و بی احترامی به خدا و ماه خدا و رمضان است.

بنابراین چقدر پسندیده است اگر کسی به هر دلیلی نمی تواند روزه بگیرد، اولا: در درون و دل، بین خود و خدای خود نیت روزه را داشته باشد که در روایت داریم بیش از ثواب روزه دار به او اجر می دهند. همچنین از حجم غذایش کم کند و به مقداری که از او رفع گرسنگی و تشنگی و ضعف می شود غذا بخورد؛ و وقتی می خواهد چیزی بخورد در انظار دیگران و ملأ عام نباشد ،حتی اعضای خانواده متوجه غذا خوردن وی نشوند.

امروزه در علم پزشکى و از نظر بهداشت و تندرستى نیز در جاى خود ثابت شده که روزه‌دارى تأثیرهاى فراوانى بر آرامش روح و روان و سلامتى جسم و بدن دارد، دفع چربى‌هاى مزاحم، تنظیم فشار، قند خون، و... نمونه آن است.