سریال زیر پای مادر مخاطبان را با تلویزیون آشتی داد

خانواده رکن اصلی قصه‌های نعمت‌اله و توفیقی است، در این سریال نیز تعهد به خانواده و جایگاه مادر، پدر و حتی فرزند را به‌خوبی می‌بینیم. مجید نوروزی، بازیگری که پیش‌تر در تئاتر فعالیت می‌کرد و پس از آن با حضور در سریال «ماه و پلنگ» و «چرخ فلک» به تلویزیون معرفی شده بود، حالا در مجموعه «زیر پای مادر» (با ایفای نقش اشکان) بازی طولانی‌تر و پخته‌تری را از او می‌بینیم. مجید نوروزی در این باره با «صبا» گفت‌وگویی داشته است که در ادامه می‌خوانید:

آشنایی و معرفی شما به بهرنگ توفیقی و حضور در این سریال چطور صورت گرفت؟

سال گذشته در دو سریال «چرخ فلک»و «ماه و پلنگ» در نقش‌های کوتاهی بازی کردم. معرفی من به این پروژه از چند طریق صورت گرفت، معرفی از طرف عوامل «ماه و پلنگ» و مجید واشقانی، همچنین روشنک گرامی که در تئاتر با هم همکاری داشتیم. در این میان چند لینک ارتباطی دیگر هم بود اما فرصت این ملاقات فراهم نشده بود تا این‌که به من تلفن شد و به دفتر بهرنگ توفیقی رفتم که در همان روز اول پس از خواندن چند سکانس، قرارداد را بستیم. توفیقی و نعمت‌اله برای نقش ستاره و اشکان، حدود پانصدنفر را دیده بودند ولی هیچ کدام را انتخاب نکردند.

چرا شما در این سریال خیلی بیشتر از مجموعه‌های«چرخ فلک»و «ماه و پلنگ» دیده شدید؟

طول وعرض نقشم در این سریال خیلی بیشتر از سریال‌های دیگر بود ولی نقطه قوت این اتفاق، وجود دو نفر به‌نام بهرنگ توفیقی و سعید نعمت‌اله است. این دو به‌شدت افراد کاربلد و شریفی هستند که از هیچ چیز برای کارشان دریغ نمی‌کنند و تمام تمرکزشان روی کار است. سعید نعمت‌اله که به‌لحاظ مهارت در فیلمنامه‌نویسی، فردی ثابت شده است و بهرنگ توفیقی هم بعد از این همه سال فعالیت، مطمئنا شناخته‌شده. به‌نظرم «زیر پای مادر» از لحاظ کارگردانی و فیلمنامه به نسبت برخی سریال‌ها خیلی قوی‌تر ظاهر شده که وجود این دو نفر موجب موفقیت کار شده است. البته حضور بازیگران حرفه‌ای را نباید نادیده گرفت. بازیگران حرفه‌ای و بزرگی که از هیچ چیزی دریغ نمی‌کردند، همراه هم بودند و انرژی مثبت می‌دادند. مسئولیت مدیریت گروه به عهده سعید نعمت‌‌اله بود که خیلی خوب از عهده این کار برآمد، هیچ وقت کار به هیچ مسئله حاشیه‌ای کشیده نشد و ما تا آخر پروژه خیلی خوب پیش رفتیم.

کدام یک از بازیگران به شما کمک کرد و خیلی همراهتان بود؟

اگر بگویم که تک‌تکشان اغراق نکرده‌ام. من و کامبیز دیرباز با هم رابطه نزدیکی داشتیم تا رابطه پدر و پسری به‌خوبی از آب دربیاید و مصنوعی نباشد. همچنین بهناز جعفری، مجید واشقانی و علیرضا آرا نیز کمک زیادی کردند و به من از تجربیاتشان درس‌های زیادی دادند. در راس هم بهرنگ توفیقی و سعید نعمت‌اله با کمک‌هایشان همیشه همراهم بودند. من نیز همیشه سعی می‌کردم تمام تلاشم را بکنم و با تمام وجود جلوی دوربین بروم تا بتوانم به‌خوبی جواب اعتمادشان را به یک پسر تئاتری بدهم تا اگر روزی خواستند در پروژه‌ای از بازیگران تئاتر استفاده کنند با جان و دل این کار را کنند واز انتخابشان پشیمان نشوند.

تا به امروز که تقریبا نیمی از سریال گذشته است چه بازخوردهایی از مردم و مخاطبان گرفته‌اید؟

نسبت به آن ‌چیزی که فکر می‌کردم خیلی واکنش‌های خوبی گرفته‌ام. مثلا هم‌سن و سالانم -که همیشه در فضای مجازی هستند- را می‌بینیم که حالا پیگیر سریال شده‌اند و آن را دنبال می‌کنند، با این‌که اصلا اما مرا نمی‌شناسند. گاهی ‌خودم می‌بینم مردم کار را دیده‌اند و راجع به آن با هم صحبت می‌کنند. خیلی برایم جذاب است که برخی افراد که با تلویزیون قهر بوده‌اند حالا با تماشای این مجموعه با تلویزیون آشتی کرده‌اند. این بهترین اتفاق ممکن است و خستگی کل گروه با آن در می‌رود.

دیالوگ‌ها و ادبیات سعید نعمت‌اله پیچیده است و سختی‌های خودش را دارد. این دیالوگ‌ها برای شما به‌راحتی قابل بیان بود؟

قطعا این نوع دیالوگ با دیالوگ‌هایی که پیش‌تر گفته بودم تفاوت داشت. البته قلم نعمت‌اله شناخته شده است و همه می‌دانند که او چه ادبیاتی دارد. سخت بود ولی در دورخوانی‌ها با حضور نعمت‌اله و دیگر بازیگران این کار به‌راحتی انجام می‌شد. نگارش نعمت‌اله پر از استعاره است و قتی بیان می‌شود خیلی دلنشین و زمانی که شنیده می‌شود دلنشین‌تر است.

خودتان چقدر به این ادبیات علاقه‌مندید؟

قبل از این‌که بخواهم بازیگر Actor این سریال شوم کارهای توفیقی و نعمت‌اله را می‌دیدم بنابراین دیالوگ‌هایش برای گوشم آشنا بود. آن زمان آن‌ها را خیلی می‌پسندیدم و کاملا با سلیقه‌ام مطابقت داشت و هنوز هم همین‌طور است. این‌که بخواهیم دیالوگ‌های روزمره آدم‌ها را کار کنیم به‌نوعی جذاب است اما اگر بخواهیم از چنین تکنیکی در فیلمنامه استفاده کنیم جذابیت دیگری دارد که مورد دوم به سلیقه‌ام نزدیک‌تر است و این نوع ادبیات را بیشتر دوست دارم.

«زیر پای مادر» را نسبت به دیگر کارهای توفیقی و نعمت‌اله چطور ارزیابی می‌کنید؟ اغلب معتقدند که این سریال نزدیک به مجموعه «پشت بام تهران» است.

این را قبول ندارم که «زیر پای مادر» به سریال«پشت بام تهران» نزدیک است. البته در جایگاهی نیستم که بخواهم در رابطه با کارگردانی نظر بدهم ولی مطمئنا مخاطب متوجه کلوزآپ‌های زیادی که در این کار بوده، شده‌ است. این به تحلیل کارگردان بر می‌گردد که در کجا از چه تکنیکی استفاده کند. من به‌هیچ عنوان این نظر را ندارم و این کار ربطی به پروژه قبلی ندارد چون بهرنگ توفیقی، کارگردان بسیار حرفه‌ای و باهوشی است و خوب می‌داند که چه نوع تکنیک و کارگردانی را در راستای چه موضوعی انتخاب کند. وقتی بازیگری دو نقش را بازی می‌کند نباید آن‌قدر جزئی‌نگر بود که بگوییم این فرد همان چشم‌ها را دارد زیرا چشم قابل تعویض نیست. درواقع تکنیک‌ها می‌توانند متفاوت باشند اما دست و صورت و اجزای بدن من یک چیز ثابت است و قابل تغییر نیست. در کارگردانی هم همین است؛ یعنی اساس قضیه قابل تغییر نیست ولی تکنیک‌های «زیر پای مادر» با سریال «پشت بام تهران» خیلی تفاوت دارد.

آیا سریال‌های قبلی این کارگردان را دنبال می‌کردید؟

کارهای بهرنگ توفیقی را در حد توانم دیده بودم، به دلیل این‌که در تمرین‌های تئاتر بودم و تمرین‌هایم اغلب ساعت ثابتی نداشتند. از همین رو زمان مشخصی برای دیدن سریال نداشتم اما کار همکارانم را همیشه دنبال می‌کنم و می‌دانم چه کسی مشغول انجام چه کاری است.

چقدر ادبیات نعمت‌اله و کارگردانی توفیقی شما را به‌یاد سینمای مسعود کیمیایی می‌اندازد؟

شاید یک جایی این‌طور باشد اما اصلا این‌چنین نیست. به‌نظرم ادبیات نعمت‌اله مدرن‌تر است و هیچ شباهتی با آثار مسعود کیمیایی که از اسطوره‌های سینمای ماست ندارد. این مدیوم و دیالوگ‌ها با هم کاملا متفاوت است. ادبیات نعمت‌اله خاص خود اوست که یکی از جذابیت‌های کارش است. اما از طرفی هم شاید همان اتفاقی باشد که در ادبیات مسعود کیمیایی رخ می‌دهد ولی خیلی مدرن‌تر و شعرگونه‌تر است. وقتی سریال را می‌بینیم احساس می‌کنیم گویی این جمله‌ها از دل شخصیت‌های داستان برآمده است، شاید البته از نظر برخی‌ها قلمبه‌سلمبه باشد. شاید وجه اشتراک‌هایی بین آن‌ها باشد اما زیاد معتقدم نیستم که شبیه هم باشند.

بهتر نبود گریم شما کمی پخته‌تر باشد و اشکان را فارغ از نوجوانی نشان دهد؟

این نظر کارگردان و نویسنده بود که بازیگر نقش اشکان در چه سن وسالی باشد اما فکر می‌کنم که باید ادامه کار را ببینیم. اتفاق‌هایی که می‌افتد بر اساس ازدواج دو نفر است که تنها ‌بیست‌ساله‌‌اند و این مسئله نشان می‌دهد که چرا یک کاراکتر که خام و بی‌تجربه است انتخاب شده. اگر این امکان وجود داشت که اشکان ۲۲ یا ۲۳ ساله باشد شاید این اتفاق می‌افتاد اما صد در صد یک مسئله‌ای پشت این قضیه وجود دارد که سعید نعمت‌اله کاراکتر را بیست‌ساله در نظر می‌گیرد. باید ادامه سریال را ببینیم تا متوجه شویم چرا این نقش تازه در اوایل دوران جوانی‌اش قرار دارد.

با توجه به این‌که زینب تقوایی، تهیه‌کننده این کار است، آیا کار کردن با یک تهیه‌کننده زن برای شما ریسک نبود؟

نه به‌هیچ وجه، همه چیز در این پروژه خیلی خوب بود و همه کارها طبق روال و برنامه پیش می‌رفت. تقوایی در این زمینه حرفه‌ای است و کارکردن با او به‌هیچ عنوان ریسک نیست.

تجربه کار با بهرنگ توفیقی چطوربود؟

به جرات می‌توانم بگویم که یکی از بهترین تجربه‌های زندگی‌ام در این ۲۶ سال، کارکردن با بهرنگ توفیقی و سعید نعمت‌اله بود. چیزهای زیادی به‌دور از تکنیک‌ها و بازی کردن یاد گرفتم که همه آن‌ها اخلاقی بوده‌اند. این خیلی مهم است که انسانیت در یک کار موج می‌زند. همین‌ها باعث شده که «زیر پای مادر» ساده مطرح نشود زیرا مسائل مختلفی مثل فیلمنامه، کارگردانی خوب پشت این سریال هستند. خیلی خوشحالم که در این پروژه بوده‌ام همیشه تمام تلاشم را کردم که بتوانم از این اتفاق نهایت استفاده را ببرم و آن‌ها به من که تازه از تئاتر آمده‌ام اعتماد کنند.

کامبیز

در حال مشغول به چه کاری هستید؟

کماکان به تئاتر فکر می‌کنم و الان مشغول تمرین برای یک نمایش به‌نام«نده آ فصل دوم» هستم که حدود بیست‌روز دیگر در سالن چهارسو در تئاتر شهر اجرا می‌شود. برای ورود به کانال تلگرام ما کلیک کنید.