هوشنگ مرادی کرمانی
پلاسکو ساختمانِ خاطره ها بود!
رکنا: در خاطرم هست که سال 1343 به محض آنکه از کرمان به تهران آمدم، اتاقی اجاره کردم و کیف و کتاب هایم را در آن گذاشتم و بلافاصله از دوستم سراغ ساختمان پلاسکو را گرفتم.
طاقت نداشتم صبر کنم و میخواستم زودتر این ساختمان که آن هنگام عنوان مرتفعترین بنای کشورمان را داشت ببینم. حالا این بنای قدیمی که زمانی از آن بهعنوان نماد تهران یاد میشد ویران شده است. واقعاً جای تأسف دارد که چرا برخلاف تمام دنیا که برای موقعیتهای خاص برنامهریزی میکنند، ما توجهی به این مسائل نداریم! ساختمانی به این قدمت به بررسی و رسیدگی نیاز داشت اما این اتفاق رخ نداد و ما شاهد از بین رفتن جان و مال هموطنانمان بودیم. اغلب مردم اطلاع درستی از سختیهای شغل آتشنشانان ندارند. اما این اتفاق تازه به مردم نشان داد که چقدر این عزیزان شغل سختی دارند و چطورعاشقانه از جان خود میگذرند تا زندگی هموطنانشان را نجات بدهند. امیدوارم بعد از جمع کردن ویرانیهای این ساختمان و اطلاع از حال افرادی که زیر آوار ماندهاند، این افراد و خانوادههای آنان از سوی مسئولان فراموش نشوند. به هر حال همه ما در برابر خانواده این عزیزان مسئول هستیم و نباید به حال خود رهایشان کنیم. ضمن تسلیت و ابراز همدردی با مردم کشورم از مسئولان میخواهم که با این زنگ خطر حواسشان به دیگر نقاط ناایمن باشد. پلاسکو اگر چه تنها یک ساختمان بود اما قادر به خاموش کردن آتش آن و نجات جان و مال مردم نشدند. حالا شما تصور کنید اگر چنین اتفاقی در بازار تهران رخ بدهد چه بر سر مردم و نبض اقتصادی پایتخت میآید. از مسئولان درخواست دارم تا دیر نشده پیشبینی وقوع اتفاق در دیگر مناطق همچون بازار را هم داشته باشند و دیگر اجازه وقوع چنین فاجعهای را ندهند.برای ورود به کانال تلگرام ما کلیک کنید.
ایران
ارسال نظر