خودکشی از زبان خانم پلیس تهرانی + جزییات

به گزارش گروه حوادث رکنا، اداره برآورد اجتماعی و افکارسنجی معاونت اجتماعی فرماندهی انتظامی تهران بزرگ، درپژوهشی، به بررسی " بررسی علل و عوامل خودکشی در شهر تهران بصورت توصیفی- تحلیلی با روش اسنادی و کتابخانه ای و مطالعه پرونده ها، پرداخته است، وارائه آمار از معا ونت عملیات و پلیس پیشگیری فاتب می تواند تعیین کننده میزان خودکشی در سال های مورد بررسی باشد که در این تحقیق نیز به تفصیل بیان شده است؛

دلایل افزایش خودکشی در تهران

گسترش شهرنشینی و افزایش رفاه در کنار تاثیرات مثبتی که داشته است، سبب به وجود آمدن مشکلات اجتماعی و شهری نیز شده است. گسترش آسیب های روانی و افزایش خودکشی می تواند یکی از این آسیب ها باشد که شهر تهران نیز به عنوان یکی از استان های بزرگ و تاثیرگذار کشور، از این آسیب در امان نمانده است. مطالعات همه گیر شناسی خود کشی در شهر تهران نشان می دهد که خودکشی و اقدام به آن در حال افزایش است و یکی از مشکلات پیچیده شهر تهران می باشد که روز به روز بر تعداد آن افزوده می شود و در حال حاضر به عنوان یک نگرانی عمده بهداشتی مطرح است.

خودکشی محصول و نتیجه درد روانی است که منشا نیازهای نا برآورده روانشناختی است.فرد می خواهد به گونه ای این درد را از بین ببرد که ناچار به خودکشی می شود.از جمله منابع مهم که جامعه می تواند آنرا به سوی پیشرفت و ترقی سوق دهد منابع انسانی است و سرمایه گذاری در این بخش می تواند ضامن حیات جامعه ای پویا باشد .اما از آنجا که آسیبهای اجتماعی مثل خودکشی ، طلاق ،بیکاری ،اعتیاد و ...می تواند تهدیدی جدی برای منابع انسانی باشد. درواقع خودکشی در شهر تهران یکی از معضلات اجتماعی است که موجب از بین رفتن نیروی فعال جامعه شده ویک مشکل بزرگ برای سلامتی بشر تلقی می گردد.در عصر حاضر که روابط وتعاملات اجتماعی از پیچیدگی خاصی برخوردار گشته اند آمار واطلاعات منتشره در مورد خودکشی در کلانشهر تهران حکایت از بالا رفتن میزان آن در سطح جامعه می دارد. این پدیده در شهر تهران اکنون به به سرعت به یک تهدید و مسئله اجتماعی تبدیل شده است . ویژگی بارزی که درپایتخت خودکشی را به سوی تبدیل شد ن به یک مسئله اجتماعی وتهدید سوق می دهداین است که تعداد گروههای در معرض خطر افزایش یافته اند وزنان دانشجویان جوانان وطبقات پایین جامعه ومناطق توسعه نیافته را در برمی گیرد.پدیده خودکشی در شهر تهران بسیار نگران کننده محسوب می شود چرا که منجر به پدید آمدن عوارض وآسیب های روحی وروانی درجامعه و خانواده می شودکه از بسیاری جهات برای افراد جامعه تهدید واقعی وغیر قابل جبرانی به شمار می آید.

خودکشی معضل اجتماعی در تهران

خودکشی در شهر تهران یکی از معضلات اجتماعی است که موجب از بین رفتن نیروی فعال جامعه شده ویک مشکل بزرگ برای سلامتی بشر تلقی می گردد.در عصر حاضر که روابط وتعاملات اجتماعی از پیچیدگی خاصی برخوردار گشته اند آمار واطلاعات منتشره در مورد خودکشی در کلانشهر تهران حکایت از بالا رفتن میزان آن در سطح جامعه می دارد. این پدیده در شهر تهران اکنون به به سرعت به یک تهدید ومسئله اجتماعی تبدیل شده است . ویژگی بارزی که درپایتخت خودکشی را به سوی تبدیل شد ن به یک مسئله اجتماعی وتهدید سوق می دهداین است که تعداد گروههای در معرض خطر افزایش یافته اند وزنان دانشجویان جوانان وطبقات پایین جامعه ومناطق توسعه نیافته را در برمی گیرد

یکی از علت های مرگ و میر در شهر تهران که به دست خود انسان حادث می شود خودکشی است. بالا رفتن میزان خودکشی در طی دهه های اخیر و همچنین به کار بردن شیوه های دردناک، تأسف برانگیز و خشن خودکشی مانند خودسوزی، مصرف دارو، استفاده از سلاح گرم، حلق آویز کردن و ... بویژه در میان قشر نوجوان به عنوان یک معضل اجتماعی اذهان زیادی را به خود مشغول کرده است.بر اساس آمار جهانی خودکشی در بیشتر کشورها سومین مرگ و میر و بطور کلی هشتمین عامل مرگ و میر در دنیاست.بنابر این آمار زنان سه برابر مردان اقدام به خودکشی می کنند.ایران سومین کشور جهان است که در آن آمار خودکشی موفق زنان افزایش یافته و در حال پیشی گرفتن از آمار خودکشی مردان است.

خودکشی به عنوان اقدام آگاهانه در آزار خود که به مرگ منتهی می گردد.یکی از مشکلات پیچیده جامعه انسانی می باشد که روز به روز بر وسعت آن افزوده می شود و هنوز به عنوان یک نگرانی عمده بهداشتی مطرح است.بر اساس تخمین های سازمان بهداشت جهانی سالانه یک میلیون مرگناشی از خودکشی در دنیا رخ می دهد.سازمان بهداشت جهانی تخمین می زند که مرگ با خودکشی بیشتر از مرگ باقتل و جنگ می باشد.خودکشی واقدام به خودکشی پدیده های پیچیده روانی هستند که تحت تاثیر متقابل عوامل فردی و محیطی قرار دارند خودکشی اقدامی آگاهانه در آزار خود است که به مرگ منتهی می گردد.خودکشی و تفکر خودکشی را می توان به عنوان پدیده ای روانی در نظر گرفت که تحت تاثر متقابل عوامل شخصی و محیطی قرار داند.خودکشی به واسطه مطالعات در زمینه شیوع افکار و رفتارها و نتایج غم انگیز آن از اهمیت ویژه ای برخوردار است. از بین تمامی آسیب ها و مسایل روانی- اجتماعی خودکشی به عنوان یکی از نشانه های عدم احساس امنیت فردی و سلامت روان افراد در جوامع امروزی مطرح است. انحرافی که نه تنها سلامت فرد خودکش بلکه سلامت جامعه را به خطر می اندازد.

یکی از معضلات امروزی در شهر تهران که به بروز پدیده اقدام به خودکشی کمک کرده مشکلات روز افزون جامعه می باشد.این مشکلات در به وجود آمدن رفتارهایی همچون پرخاشگری ،قلدری،لجبازی،ارعاب و کینه توزی نقش مهمی داشته اند.این مشکلات با توجه به ابعاد شخصیتی افراد می تواند باعث بروز رفتارهای اقدام به خودکشی در سطح جامعه گردد.در این میان اکثر مردم و بخصوص جوانان و نوجوانان که بزرگترین سرمایه های انسانی جامعه هستند بیشتر در معرض این اقدام قرار گرفته و صدمات جبران ناپذیری که تبعات سوء آن در ابعاد فرهنگی ،اجتماعی ،اقتصادی ،و اخلاقی آشکار شده بر پیکره جامعه وارد می شود.شناسایی افراد دارای افکار خودکشی می تواند به عنوان یک فاکتور پیشگویی کننده مهم زمینه را برای مداخلات پیشگیری از این پدیده شوم فراهم نماید.به همین منظور بررسی ویژگیها و ابعاد شخصیتی یکی از فاکتورهایی است که می توان از طریق آن افراد با افکار خودکشی و در معرض اقدام به خودکشی را شناسایی کرده و عواملی را که به بررسی رابطه بین ویژگی های شخصیتی و کاهش اختلالات شخصیت پرداخته مشخص نماید و در نهایت به این وسیله در پیشگیری از اقدام به خودکشی و اثرات سوء آن در جامعه اقدام نمود. لازم به توضیح است که نتایج این پژوهش می تواند مورد استفاده وزارت آموزش و پرورش، سازمان بهزیستی و سایر سازمان ها و نهادهایی که به نوعی متولی تأمین امنیت اجتماعی هستند و با تعلیم و تربیت خانواده ها به ویژه نوجوانان و جوانان سر و کار دارند و هدف آنان ارتقاء سطح سلامت روان فرد، خانواده و جامعه و پیشگیری از آسیب های اجتماعی است، قرار گیرد. اما آنچه که در مورد خودکشی حائز اهمیت فراوان است پیشگیری از خودکشی است که این امر به جز در سایه تشخیص به موقع نشانه های هشدار دهنده این پدیده و اقدام موثر درباره آن امکان پذیر نیست.بنابراین شناخت عواملی که خودکشی را پیش بینی می کنند اولین گام به سوی پیشگیری و مداخله مناسب است.

دراین مطالعه موردی نظر کارشناسان اجتماعی و انتظامی نیز آورده شده و نتایج به دست آمده از مطالعه خلاصه پرونده های آنان مشخص کرد:

بر اساس یافته‌های این پژوهش، مهمترین عامل اجتماعی در خودکشی، آشفتگی محیط خانوادگی و ارتباط با دوستان ناباب می‌باشد. می‌باشد و سایر عوامل در رتبه‌های بعدی قرار می‌گیرد.نتایج به دست آمده از مطالعه پرونده ها مشخص نمود که هر کدام از عوامل تا چه میزان در این آسیب اجتماعی موثر است بر اساس یافته‌های این پژوهش، مهمترین عامل خودکشی، محیط آشفته خانوادگی و دوستان ناباب می‌باشد. نتایج به دست آمده از مصاحبه اولیه مشخص نمود که هر کدام از عوامل تا چه میزان در این آسیب اجتماعی موثر است عوامل اجتماعی 42 درصد ، عوامل فرهنگی 5 درصد ،عوامل اقتصادی 13 درصد ،عوامل روان شناختی 37 درصد ، عوامل انتظامی و امنیتی 3 درصد می باشد. که نشان می دهد عوامل اجتماعی (محیط آشفته خانوادگی و دوستان ناباب ) بیشترین تاثیر در گرایش افراد به پدیده خودکشی را دارا می باشد .آخرین قیمت های بازار ایران را اینجا کلیک کنید.

سرگرد لیلا حیدری کارشناس ارشد اداره برآورد معاونت اجتماعی تهران