ماجرای سرکرده کارتن خواب ها

به گزارش رکنا، این ها بخشی از اظهارات مرد 47 ساله ای است که به اتهام سرقت از منازل شهروندان و با تلاش نیروهای کلانتری شهرک ناجای مشهد دستگیر شده است. او که سرکردگی سارقان کارتن خواب را به عهده داشت پس از آن که به سوالات تخصصی افسر تجسس پاسخ داد و همدستانش را معرفی کرد، درباره سرگذشت تاسف بار خود نیز به مشاور و مددکار اجتماعی کلانتری ناجای مشهد گفت: در شهرستان شهریار به دنیا آمدم. پدر و مادرم به مواد مخدر اعتیاد داشتند و نمی توانستند مخارج زندگی ما را تامین کنند به همین دلیل من هم به مدرسه نرفتم واز همان دوران کودکی به همراه پدرم به کار بنایی مشغول شدم تا به هزینه های زندگی کمک کنم بزرگ تر که شدم به حرفه جوشکاری روی آوردم و روزگارم بهتر شد. 12 سال در این حرفه کار کردم و سپس به خواستگاری دختری از اهالی درگز در استان خراسان رضوی رفتم و با او ازدواج کردم اما بعد از آن گرفتار دوستان ناباب شدم و به مواد مخدر روی آوردم چرا که برخی از همکارانم برای انجام کار بیشتر و لذت جویی مرا نیز ترغیب به استفاده از مواد مخدر می کردند. خلاصه خیلی زود گرفتار مواد افیونی شدم و به مصرف کریستال روی آوردم. در حالی که صاحب یک دختر و پسر زیبا شده بودم تصمیم به ترک اعتیاد گرفتم و چندین بار در مراکز ترک اعتیاد بستری شدم اما هیچ فایده ای نداشت چرا که بعد از ترک دوباره سراغ دوستان هم بساطی ام می رفتم و باز هم مصرف این ماده خانمان برانداز را شروع می کردم. تلاش های خانواده ام نیز برای رهایی من از این منجلاب کثیف بی نتیجه بود تا این که پدر و مادرم به خاطر اختلاف بر سر هزینه های مواد مخدر از یکدیگر جدا شدند. در همین روزها برادر دیگرم نیز که مانند من گرفتار مواد مخدر بود در یک سانحه رانندگی پایش را از دست داد و خانه نشین شد به همین دلیل مادرم از سر دلسوزی او را نزد خودش برد و اکنون در یک خانه اجاره ای در شهرستان شهریار کنار یکدیگر زندگی می کنند. در حالی که مادرم به سختی هزینه های اعتیاد خودش را تامین می کند باید مخارج اعتیاد برادرم را نیز بپردازد. خلاصه روزگار من هم به جایی رسید که بیکار شدم و دیگر نمی توانستم کار کنم. از سوی دیگر خمار بودم و باید به هر طریقی هزینه های اعتیادم را تامین می کردم این بود که دست به سرقت زدم و برای اولین بار روانه زندان شدم. بعد از آزادی از زندان نتوانستم مسیر درست زندگی را پیدا کنم چرا که جوانی بی اراده بودم و در برابر وسوسه های دوستان معتادم طاقت مقاومت نداشتم به همین دلیل زندگی ام در مسیر نابودی قرار گرفت. هر بار که از زندان آزاد می شدم در کمتر از یک ماه باز هم به اتهام سرقت یا حمل مواد مخدر دوباره دستگیر و راهی زندان می شدم. در همین شرایط، خواهر معلولم که دچار بیماری سرطان شده بود جان سپرد و همسر و فرزندانم نیز مرا طرد کردند. همسرم که دیگر نمی توانست گرسنگی و بدبختی را تحمل کند دست فرزندانم را گرفت و به منزل پدرش رفت. من هم آواره کوچه و خیابان شدم و به کارتن خوابی روی آوردم اما باز هم برای تامین هزینه های سنگین اعتیادم مجبور بودم از ساختمان های نیمه ساز و منازل مردم سرقت کنم. در طول 10 سال گذشته 18 بار دستگیر و زندانی شدم اما به محض آزادی از زندان دوباره کارهای خلافم را ادامه می دادم. از زندان رفتن باکی نداشتم چرا که در آن جا بدون هیچ دغدغه ای روزگار می گذراندم این بود که کارتن خواب های دیگر دوست داشتند همراه من به منازل مردم دستبرد بزنند به خاطر این که من شیوه های سرقت را به خوبی یاد گرفته بودم. این بار نیز منزل مخروبه ای را برای استعمال مواد مخدر و شب خوابی پیدا کرده بودم و به همراه دو نفر دیگر از معتادان کارتن خواب اموال سرقتی را به همان منزل مخروبه انتقال می دادیم تا با فروش آن ها هزینه های اعتیادمان را تامین کنیم ولی بعد از آن که 9 بار در ساعات پایانی شب به یک منزل خالی از سکنه دستبرد زدیم ناگهان ماموران کلانتری شهرک ناجا بر سرم آوار شدند و مرا دستگیر کردند. این در حالی است که هیچ اطلاعی از خانواده ام ندارم و آن ها نیز تمایلی به دیدن من ندارند. اما ای کاش...

شایان ذکر است به دستور سرهنگ فرهاد حسین زاده (رئیس کلانتری شهرک ناجای مشهد) تلاش نیروهای تجسس برای دستگیری همدستان این سارق حرفه ای و کشف اموال سرقتی دیگر همچنان ادامه دارد.برای ورود به کانال تلگرام ما کلیک کنید.