به گزارش پایگاه مؤسسه مطالعات و پژوهش‌های سیاسی، سفارش ایران برای خرید این تعداد قابل توجه از هلیکوپترهای بل، باعث شد که مدیران شرکت یک شعبه جدید برای تولید مدل سفارشی ایران تأسیس کنند. به منظور ارائه خدمات پشتیبانی در ایران، شرکت بل تصمیم گرفت کارخانه‌ای را در اصفهان ایجاد کند تا حدود ۴۰۰ فروند از این هلیکوپتر و مدل بزرگ تر و دوموتوره آن، در آن‌جا مونتاژ شود. از این کارخانه به عنوان مرکز تعمیرات و نگهداری ادوات نیز استفاده می شد. روزنامه واشینگتن پست، در تاریخ 12 می 1977(22 اردیبهشت 1356)، گزارشی درباره فعالیت شرکت بل در اصفهان منتشر کرد. در بخشی از این گزارش آمده است: «شرکت بل معتقد است که ادواتش، از آخرین انواع ادوات نظامی هستند و هلیکوپترهایش، به 8 تا 10 ساعت نگهداری و تعمیر متمرکز به ازای هر یک ساعت پرواز نیاز دارد. کارکنان شرکت بل در ایران، بزرگ ترین گروه افراد آمریکایی در این کشور، حتی بیشتر از نیروهای آمریکایی حاضر در ارتش ایران، به حساب می آیند. تا ماه آوریل 1975، شرکت بل بیش از 1700 کارمند فعال و 6000 نفر وابسته در ایران داشته است. یکی از کارکنان رسمی شرکت بل درباره افراد شاغل در شرکت می گوید: همه آن هایی که این‌جا هستند، همان نظامی‌های حرفه‌ای هستند که سایگون[=پایتخت ویتنام جنوبی] را دوست داشتند؛ افرادی با درآمد متوسط هستند که راه دیگری برای پول درآوردن بلد نیستند؛ این جا پولِ خوبی می دهند؛ آن ها هم می آیند.» ساواک از فعالیت‌های جاسوسی با پوشش شرکت بل آگاه بود. یکی از مأموران ساواک، طی گزارشی در تاریخ 14 مهر 1357، در این باره نوشته است: «ضمن مذاکراتی که با آمریکاییان مقیم اصفهان درباره اوضاع سیاسی ایران به عمل آمده است، چنین استنباط شد که بعضی کارکنان شرکت «بل هلیکوپتر»، از افراد اطلاعاتی آمریکا هستند.» واقعیت آن است که آمریکا از طریق اعمال نفوذ و جاسوسی، تلاش می کرد که روز به روز سلطه بیشتری در ایران داشته باشد. اخبار 24 ساعت گذشته رکنا را از دست ندهید