پشت پرده برگزاری دیدار ایران و کانادا چیست؟/ 7 میلیون دلار درآمد؛ 325 هزار سهم ایران!

به گزارش رکنا، چندماه مانده به آغاز جام جهانی و تمامی تیم‌های شرکت کننده دراین تورنمنت به دنبال یافتن حریفی مناسب جهت محک خوردن خود و آمادگی بهتر برای جام جهانی 2022 قطر هستند.

در این راه و در پی انتقادات فراوانی که هم از مجموعه مدیریت فدراسیون فوتبال طی چند وقت اخیر شده، بالاخره خبر آمده که تیم ملی ایران قرار است در تاریخ 15 خرداد ماه مقابل تیم ملی کانادا بازی دوستانه‌ای را برگزار کند.

دیداری که به محض قظعی شدن از سوی برگزار کننده یعنی فدراسیون کانادا و توسط چند شرکت واسط تمامی بلیط‌های آن در عرض چند ساعت فروخته شد و طبق مستندات موجود بلیط‌های بازی از حداقل مبلغ یعنی طبقه دوم هر قطعه 75 دلار تا جایگاه که هر قطعه آن 300 دلار است، در اختیار تماشاگران دو تیم قرار گرفته است.

با یک حساب سرانگشتی متوجه می‌شویم که مبلغی در حدود 5 تا 7 میلیون دلار سود خالص از جهت بلیط فروشی تنها در جیب برگزار کنندگان بازی رفته و سوال مهم و بی پاسخ این است که چرا از این درآمد هنگفت تنها 325 هزار دلار به ایران اختصاص پیدا کرده و جالب‌تر اینکه میزبان تنها هزینه 4 روز اقامت در هتل را به صورت رایگان در اختیار کاروان فوتبال ایران قرار می‌دهد و هزینه رفت و برگشت بلیط به عهده فدراسیون ایران است.

به علاوه این‌ها هزینه سفر به کشور ثالث برای اخذ ویزا طی روزهای باقیمانده و مبالغی که باید در این راه هزینه شود را هم به این داستان اضافه کنید تا خودتان حدیث مفصل بخوانید از این مجمل!!

داستان سفر پرماجرای فوتبال ایران به کانادا وقتی جالب‌تر می‌شود که دریابیم از عواید پخش مستقیم این بازی برای حضور حامیان مالی مبالغ کلانی  سود نصیب کشور برگزار کننده و فدراسیون کانادا خواهد شد و در این میان مابقی پول و اختلاف چند میلیون دلاری میان 325 هزار دلار تقدیمی به ایران و پول بدست آمده در هیچ فرمول انتگرالی و فیزیکی هم نمی‌گنجد.

حال باید به دنبال جواب این سوال بود که چه کسی یا کسانی  از این میان سود حاصله برای خود برداشته و آیا سفر ایران به آن سوی دنیا با این همه خستگی راه و اخذ ویزا و سایر مسائل سودی برای فوتبال ما دارد یا خیر؟ و اساسا خروجی برگزاری این دیدار باری فوتبال ما چه خواهد بود؟

معادله عجیب و غریبی نیست حل این مسئله :

57000 تماشاگر ضربدر حداقل 100 دلار برای هر تماشاگر برابر است با :5700000 دلار وتنها 325 هزار دلار برای ایران ؟!

البته جالب است که با بلیت 75 دلاری که پایین‌ترین بلیت برای تماشای این بازی است این اعداد را محاسبه کنیم بازهم به عدد جالب 4 میلیون 275 هزار دلار می‌رسیم که بازهم سهم ایران کمترین حد ممکن است.

هزینه حامیان مالی برای پخش تلویزیونی :

اگر معیار بازی‌های لیگ خود را به عنوان یک ملاک کلی قرار دهیم، برای هر متر تبلیغ در ورزشگاه مثلا آزادی و برای هر ثانیه پخش از طریق شبکه‌های تلویزیونی مبلغی در حدود 100 میلیون باید پرداخت شود و در طول  90 دقیقه بازی حساب کنید چه تعداد حامی مالی و چه تعداد تکرار در پخش محصولات آنهاست؟

آمریکا و انگلستان که هم‌گروه‌های ایران هستند و البته چندین کشور مانند کرواسی، مراکش و بلژیک هم برای دیدن این بازی پا پیش خواهند گذاشت و جالب است که یکی از کارشناسان حوزه اقتصاد و بازاریابی بین المللی فوتبال کمترین مبلغ حق پخش این دیدار را با توجه به حضور 57 هزار تماشاگر و جذابیت این دیدار برای 6 کشور حداقل حدود 2 میلیون دلار عنوان کرده است.

خارج از این تبلیغات محیطی این دیدار نیز چیزی حدود 500 تا یک میلیون دلار خواهد بود. و البته فروش پیراهن‌های هواداری و سایر خدمات را هم باید به این موارد اضافه کنیم. اگر تنها 20 هزار نفر پیراهن‌های دو تیم را بیرون از ورزشگاه خریداری کنند، درآمد هنگفت دیگری عاید برگزار کنندگان این دیدار خواهد شد. با سود حدود 30 دلاری چیزی حدود 600 هزار دلار به برگزارکنندگان این بازی درآمد اضافه خواهد شد.

با کمترین سود حاصله چیزی برابر با 7 میلیون دلار سهم برگزار کنندگان است که تنها 5 دردصد به ایران اختصاص داده شده و از سهم 50 درصدی ایران نیز چیزی حدود 9 درصد که همان 325 هزار دلار است، به ایران اختصاص داده شده.

اینکه بازی با کانادا از لحاظ رنکینگ این کشور در فیفا و مسائل فنی برای ملی پوشان ما خوب است شکی در آن نیست، اما این طور مسائل مالی پشت پرده هم نگران کننده است و هم آزار دهنده است.

البته گفتن این موضوع نیز مهم است که دراگان اسکوچیچ به صورت کامل مخالفت خود با این شیوه برگزاری مسابقه را اعلام کرده و عنوان کرده است که بازیکنان برای چنین دیداری با خستگی بیش از اندازه مواجه خواهند شد. اینکه چه پافشاری برای برگزاری این دیدار وجود دارد خود جای سوال دارد.

انتهای پیام/