بیوگرافی منصور پورحیدی

به گزارش رکنا، «منصور پورحیدری» متولد ۶ بهمن ۱۳۲۴ تهران است. بازیکن و مربی فوتبال اهل ایران بود. پورحیدری در یک بازه زمانی ۲۳ ساله هشت مرتبه سرمربی‌گری باشگاه فوتبال استقلال تهران را بر عهده گرفت و با این تیم افتخارات فراوانی، از جمله یک قهرمانی در آسیا در ۹۱–۱۹۹۰، دو قهرمانی در لیگ فوتبال ایران در ۶۹–۱۳۶۸ و ۸۰–۱۳۷۹، دو قهرمانی در جام حذفی ایران در ۷۵–۱۳۷۴ و ۷۹–۱۳۷۸ و سه قهرمانی در جام باشگاه‌های تهران در ۱۳۶۲، ۱۳۶۴ و ۱۳۷۰ را کسب کرد به گونه‌ای که وی بعد از علی دانایی‌فرد پرافتخارترین مربی این باشگاه است. پورحیدری همچنین در سال‌های ۱۳۷۷ و ۱۳۷۸ سرمربی تیم ملی ایران بود و با این تیم موفق به کسب عنوان قهرمانی در فوتبال بازی‌های آسیایی ۱۹۹۸ بانکوک شد. این قهرمانی تا به امروز آخرین قهرمانی تیم ملی ایران در سطح قاره آسیا است. 

منصور پورحیدری علاوه بر بازیکنی و سرمربی‌گری، به عنوان مدیر فنی و سرپرست باشگاه استقلال نیز فعالیت داشت و در تیم ملی ایران نیز مدتی به عنوان سرپرست فعال بود. از دیگر سوابق دوران مربی‌گری او حضور در الاهلی امارات، استقلال اهواز، فجر سپاسی شیراز، صنعت نفت آبادان و صنایع اراک را می‌توان نام برد. وی دارای رکوردهای زیادی در مربی‌گری در ایران است؛ وی تنها فوتبالیست ایرانی است که هم به عنوان بازیکن و هم به عنوان مربی قهرمان جام باشگاه‌های آسیا شده‌است. پورحیدری همچنین تنها سرمربی‌ای است که هم با تیم ملی و هم با یک تیم باشگاهی قهرمان آسیا شده‌است. وی با شش پیروزی رکورددار پیروزی در شهرآورد تهران نیز می‌باشد.

پورحیدری پس از انقلاب ۱۳۵۷ ایران در عدم انحلال باشگاه تاج و تغییر نام آن به استقلال نقش پررنگی را ایفا کرد. تلاش پورحیدری در این راه و همچنین دوران طولانی و موفقیت‌آمیز وی در مربی‌گری این باشگاه باعث شده تا به وی لقب پدر استقلال را بدهند. بازیکنان و هواداران استقلال به وی لقب منصور خان را نیز داده بودند. 

*بازی‌های باشگاهی

منصور پورحیدری از ستارگان تیم تاج در دهه 1350 پورحیدری در ۱۳۴۱ به تیم جوانان دخانیات پیوست و یک سال برای این تیم بازی کرد. سال بعد وی به تیم جوانان دارایی پیوست و دو سال در این تیم توپ زد. سپس از ۱۳۴۴ به تیم اصلی دارایی پیوست و سه فصل این تیم را در مسابقات جام باشگاه‌های تهران همراهی کرد. دارایی در دو فصل ۱۳۴۴ و ۱۳۴۵ بعد از به ترتیب شاهین و پاس در جای دوم ایستاد و در ۱۳۴۶ سرانجام توانست قهرمانی تهران شود تا پورحیدری نخستین عنوان قهرمانی‌اش را با این تیم کسب کند. دارایی سال بعد و در اوائل ۱۳۴۷ منحل شد و به دنبال این امر بازیکنان این تیم به تیم‌های دیگر فوتبال تهران پیوستند. در این میان پورحیدری در کنار جلال طالبی، پرویز قلیچ‌خانی و اکبر افتخاری به تاج پیوست. 

*تاج

منصور پورحیدری از ۱۳۴۷ تا پایان دوران بازیگری‌اش در ۱۳۵۴ هشت فصل در تاج بازی کرد و با این تیم موفق به کسب عناوین مختلفی شد. در فصل ۴۸–۱۳۴۷ مسابقات جام باشگاه‌های تهران ۴۸–۱۳۴۷ با قهرمانی تاج به پایان رسید و تاج در مسابقات جام حذفی ۱۳۴۷ راه به جایی نبرد تا نخستین فصل حضور پورحیدری در تاج با کسب یک عنوان قهرمانی به پایان برسد. پورحیدری در این فصل و در دیدار با تیم همایون در جام حذفی تهران که با پیروزی ۸–۰ تاج همراه بود دو گل به ثمر رساند. در فصل ۱۳۴۸ تاج در این فصل در مسابقات جام باشگاه‌های تهران ۱۳۴۸ شرکت کرد و عنوان دومی به دست آورد. در پاییز این سال نیز تیم تاج برای شرکت در جام میلز به هند رفت و با قهرمانی در این مسابقات به خانه برگشت. پورحیدری در این فصل در تمامی بازی‌های تاج در ترکیب اصلی حاضر بود. فصل ۱۳۴۹ را می‌توان اوج دوران حضور پورحیدری در تاج دانست چرا که تیم تاج موفق به کسب عنوان قهرمانی در آسیا و ایران شد. در فروردین ۱۳۴۹ تاج در ورزشگاه امجدیه توانست عنوان قهرمانی مسابقات باشگاهی قهرمانی آسیا ۱۹۷۰ را به دست آورد تا یکی از مهم‌ترین عناوین قهرمانی دوران بازیگری پورحیدری نیز کسب شود. 

*تیم ملی

پورحیدری حضور کوتاه اما پرباری در تیم ملی ایران داشت. وی در ۱۳۴۹ و ۱۳۵۰ برای حضور در دو تورنمنت جام عمران منطقه‌ای ۱۹۷۰ و بازی‌های آسیایی ۱۹۷۰ به ترتیب توسط زدراکو رایکوف و ایگور نتو مربیان وقت تیم ملی به این تیم دعوت شد. در ۱۹۷۰ نیز پرویز دهداری که مربی تیم ملی بود وی را به اردوی تیم ملی جهت حضور در جام بین‌المللی کوروش دعوت کرد. بدین ترتیب پورحیدری در مجموع در این مسابقات سه بازی برای تیم ملی انجام داد و موفق به کسب دو عنوان قهرمانی در جام عمران منطقه‌ای و جام بین‌المللی کوروش شد. سه سال بعد و در تابستان ۱۳۵۳ فرانک اوفارل مربی ایرلندی تیم ملی وی را به اردوی آمادگی تیم ملی که برای بازی‌های آسیایی ۱۹۷۴ انجام می‌شد دعوت کرد اما پورحیدری این دعوت را نپذیرفت و اعلام کرد به دلیل سن بالایش به اردوی تیم ملی نمی‌رود تا جا برای جوانان باز شود. 

*استقلال

پورحیدری در فصل ۱۳۶۲ به عنوان سرمربی تیم فوتبال استقلال درآمد. برای نخستین بار یک فصل کامل مربی گری استقلال را بر عهده بگیرد. حاصل این تداوم کار پورحیدری قهرمانی استقلال در مسابقات جام باشگاه‌های تهران ۱۳۶۲ بود. این نخستین عنوان تیم با نام نوینش، استقلال، نیز بود. فصل ۱۳۶۳ مسابقات جام باشگاه‌های تهران بعد از شش هفته نیمه‌کاره ماند و پورحیدری نیز از مربی‌گری استقلال کنار رفت. پورحیدری مدتی از استقلال و مربی‌گری دور بود تا آن‌که در فصل ۱۳۶۴ مجدداً سمت مربی‌گری استقلال را بر عهده گرفت و باز هم توانست استقلال را قهرمان جام باشگاه‌های تهران بکند. بعد از این قهرمانی وی باز هم از سمت خود کنار رفت اما سال بعد مجدداً به استقلال برگشت و مدتی استقلال را در فصل ۱۳۶۵ رهبری کرد.

* آمار رکوردها

منصور پورحیدری تنها فوتبالیست ایرانی است که هم به عنوان بازیکن و هم به عنوان مربی توانسته در سطح مسابقات باشگاهی آسیا عنوان قهرمانی را به دست آورد؛ پورحیدری در مسابقات باشگاهی قهرمانی آسیا ۱۹۷۰ به عنوان بازیکن و در جام باشگاه‌های آسیا ۹۱–۱۹۹۰ به عنوان سرمربی توانست قهرمان آسیا شود. منصور پورحیدری همچنین تنها سرمربی‌ای است که توانسته به عنوان سرمربی در مسابقات آسیایی در سطح ملی و هم در سطح باشگاهی به عنوان قهرمانی برسد. وی به همراه تیم ملی ایران قهرمان بازی‌های آسیایی ۱۹۹۸ و به همراه استقلال قهرمان جام باشگاه‌های آسیا ۹۱–۱۹۹۰ شده است که از این بابت نه تنها در ایران بلکه در آسیا هم رکورد دار است. 

*درگذشت

در آذر ۱۳۹۴ پورحیدری به دلیل بالا رفتن قند خون برای نخستین بار در بخش مراقبت‌های ویژه بیمارستان ایران‌مهر بستری شد. چند روز بعد پورحیدری از بیمارستان مرخص شد و به عنوان سرپرست به نیمکت استقلال بازگشت اما ده ماه بعد و در مهر ۱۳۹۵ با بدتر شدن حال عمومی‌اش دوباره در بیمارستان بستری شد. با وخامت حال پورحیدری وی به بخش مراقبت‌های ویژه منتقل شد و سرانجام در صبح جمعه ۱۴ آبان ۱۳۹۵ بر اثر بیماری سرطان ریه در بیمارستان ایرانمهر در ۷۰ سالگی درگذشت. 

در این میان در رسانه‌ها گفته شد که پورحیدری تا سه هفته پیش از فوتش از نوع بیماریش بی‌خبر بود. در ۱۶ آبان مراسم خاک‌سپاری پورحیدری در ورزشگاه شیرودی تهران برگزار شد و وی درگورستان بهشت‌زهرا در جنوب تهران دفن شد. مراسم ختم پورحیدری در مسجد جامع شهرک غرب تهران برگزار شد و در دیگر نقاط ایران همچون اهواز و چرام و در خارج از ایران در دبی و لس آنجلس مراسم یادبود وی برگزار شد.