تلاش بی ثمر برانکو برای توپرسانی

کاشیما آنتلرز دیدار رفت را با نتیجه 2 بر صفر برده بود و همین به آنها کمک کرد، تا در آزادی Freedom با آرامش خاطر بازی کنند و اسیر جو ورزشگاه نشوند.

در این بین استراتژی گو اویوا هم کاملا تاثیر گذار بود؛ این مربی ژاپنی به جای اینکه در زمین خودی عقب نشینی کند و منتظر دفع توپ های بازیکنان پرسپولیس در یک سوم دفاعی خود باشد، تیمش به جلو آمده بود و با سه بازیکن روی مدافعین پرسپولیس می آمدند که قصد بازیسازی داشتند.

در خط میانی هم برتری از آن بازیکنان کاشیما بود که به رهبری لئو سیلوای برزیلی، پوشش بسیار خوبی روی توپ های میانه میدان و بازیکنان صاحب توپ داشتند و در واقع این اجازه را از مدافعین پرسپولیسی می گرفتند که با پاس های مستقیم توپ را به میانه میدان برسانند و همین باعث می شد، سیدجلال و انصاری، پس از چند پاسی که در دفاع و در عرض رد و بدل می کردند، توپ را در اختیار بیرانوند قرار دهند، تا او بازی مستقیم و استفاده از توپ های سوم را در دستور کار تیمی قرار دهد.

در واقع مشکل اصلی پرسپولیسی ها عدم وجود بازیکنان با قدرت حفظ توپ بالا و حمل توپ بود؛ چرا که مدافعین پرسپولیس می دانستند که اگر توپ را با پاس رو به جلو و ریسکی به هافبک های خودی برسانند، چون امکان از دست رفتن توپ زیاد است، خطر شکل گیری ضد حمله وجود دارد. قابلیت حفظ توپ در میان بازیکنان سرخپوش فقط در منشا و رسن وجود داشت که این دو بازیکن هم به دلیل دوندگی های بیش از حدی که در نیمه اول داشتند، در نیمه دوم درخشش نیمه اول را تکرار نکردند و برانکو هم که روی نیمکت بازیکنی برای حل این مشکل نداشت، موفق به حل آن نشد.

در مجموع پرسپولیس در روزی مقابل کاشیما متوقف شد و جام قهرمانی را به این تیم واگذار کرد، که مشکل اصلی این تیم توپرسانی بود و شاگردان برانکو نتوانستند در روزی که باید به هرترتیبی که می شد، گل بزنند، توپ را میان خود رد و بدل کنند؛ همین باعث شد تا دل به توپ های مستقیم ببندند که ژاپنی ها در دوئل های هوایی برتری داشتند و در نهایت این بازی به سود کاشیما خاتمه یافت تا برتری شرقی ها بر فوتبال آسیا ادامه دار باشد.اخبار 24 ساعت گذشته رکنا را از دست ندهید
*ورزش سه