لیورپول 2005 بهتر بود یا لیورپول 2017؟

تساوی 3-3 لیورپول در لیگ قهرمانان 2017 برابر سویا در حالی که با سه گل زده در نیمه اول جلو بود، ما را به مقایسه ناگزیر با لیورپول 2005 در فینال لیگ قهرمانان که لیورپول در نیمه اول سه گل خورد و در نیمه دوم بازی به تساوی کشید و سپس قهرمان شد فراخوانده. مقایسه بازیکنان دو تیم ما را به کجا می رسانند؟ بازیکنان رافا بنیتس برتر بودند یا مردان یورگن کلوپ؟
*دروازه بان: جرزی دودک - سایمون مینیوله
کلوپ سرانجام سنگربان بلژیکی اش را در مصاف با لوریس کاریوس به عنوان مرد شماره یک معرفی کرد. مینیوله تاکنون هشت ضربه پنالتی را با آن پیراهن مهار کرده - شامل ضربه وین رونی و پیتر کراچ - ولی دروازه بان روزهای بزرگ نبوده. او بود که در نبرد سرنوشت ساز برابر کریستال پالاس آخر فصل 2015 پس از آن که لیورپول سه گل زده بود، سه گل خورد و سرخپوش ها به تساوی 3-3 تن دادند و امید قهرمانی لیگ بر باد رفت. در سوی دیگر دودک را با فینال 2005 استانبول به یاد می آوردند، با دو مهار پیاپی توپ پس از ضربه های شوچنکو در وقت اضافی و سرانجام درخشش در مسابقه پنالتی ها.
انتخاب: دودک
*دفاع راست: استیو فینان - ناتانیل کلاین
میان لیورپولی های 2005 کمتر کسی فینان را به یاد می آورد. او بین دو نیمه تعویض شد و جایش را به هامان داد، ولی آن مدال را بر گردن آویخت. او آن فصل پنجاه و دو بار برای لیورپول به میدان رفت که فقط جمی کاراگر و جان آرنه ریسه بیش از او بازی کرده بودند. او فصل بعد قهرمان جام حذفی شد و سپس در مصاف با آلوارو آربلوا تازه وارد جایش را حفظ کرد... در چنین قابی اگر فینان را مدافع متوسط الحالی قلمداد کنیم، کلاین از او متوسط تر بوده.
انتخاب: فینان
*دفاع چپ: جان آرنه ریسه - آلبرتو موره نو
از آن مقایسه های نابرابر: ریسه یکی از بهترین مدافعان دو دهه اخیر آنفیلد بود و نقش هافبک چپ را هم بازی کرد. او سی گل با پیراهن سرخ زد که خیلی های شان را دوره می کنیم، مثل گلی که با پای چپ طی پیروزی 1-3 به اورتون از پشت محوطه جریمه زد و سرعت توپ 112 کیلومتر در ساعت بود، یا گلی که در آنفیلد برابر منچستر یونایتد به ثمر رساند. در سوی دیگر موره نه قرار گرفته، مدافعی است که طی تساوی 3-3 برابر سویا خشم همه لیورپولی ها را برانگیخت. همان بازیکنی که در آنفیلد به او لقب "مدافع غیر قابل اعتماد" را داده اند.
انتخاب: ریسه
*مدافع میانی: جمی کاراگر - جوئل ماتیپ
ماتیپ مسیر صعودی را کنار کلوپ پیموده، ولی هنوز دو فصل را هم در آنفیلد سپری نکرده... "کارا" هفده فصل با پیراهن سرخ به میدان رفت و یکی از "مردان تک باشگاهه" باقی ماند و با 737 بازی پس از یان کالاهان دومین بازیکن تاریخ لیورپول با بیشترین تعداد بازی است، حتی بالاتر از استیون جرارد و یان راش. رکورد 150 بازی اروپایی برای لیورپول هم به او تعلق دارد و جرارد با 134 بازی پشت سرش قرار گرفته.
انتخاب: کاراگر
*مدافع میانی: سامی هیپیا - دژان لاورن
یکی دیگر از آن مقایسه های یکطرفه. در حالی که لیورپولی ها آرزو می کنند کلوپ از لاورن یک مدافع میانی بزرگ بسازد، سامی طی یک دهه حضور در لیورپول هم قهرمان اروپا شد و هم بازوبند کاپیتانی را بست و هم دل لیورپولی ها را به چنگ آورد. در روز وداع سامی همه در آنفیلد اشک می ریختند، همه.
انتخاب: هیپیا
*هافبک میانی: ژابی آلونسو - جوردن هندرسن
بدون توضیح، بدون توصیف. آلونسو یکی از مردان میانی برتر دوران خود بود و وقتی در 2009 پس از چهار فصل لیورپول را ترک کرد همه باشگاه های بزرگ برای به چنگ آوردنش تقلا می کردند. او راهی رئال شد و سپس پیراهن بایرن مونیخ را بر تن کرد. او میان مردان این سیاهه با فاصله فراوانی پرافتخارترین بازیکن است.
انتخاب: آلونسو
*هافبک میانی: دیتمار هامان - جورجینیو وینالدوم
پسر هلندی یا مرد آلمان؟ از آن قضاوت Judgment های دشوار و جدل آور. وینالدوم مرد میانی کلیدی کلوپ شده و هامان هم هرگز بنیتس را مایوس نکرد.
انتخاب: هم هامان، هم وینالدوم
*هافبک تهاجمی: استیون جرارد - فلیپه کوتینیو
کوتینیو یکی از بهترین مردان میانی کنونی در لیگ های اروپایی است، با این وصف نمی توان او را بالاتر از "استیون" قرار داد، می توان؟
انتخاب: جرارد
*مهاجم چپ: هری کیول - سادیو مانه
کیول با امید فراوانی راهی آنفیلد شد، ولی بیشتر اوقات را با مصدومیت دست و پنجه نرم کرد. در فینال لیگ قهرمانان 2005 در دقیقه 23 تعویض شد که او را برای پنهان کردن آسیب دیدگی اش زیر تازیانه بردند. کیول در فینال جام حذفی 2006 هم در آغاز نیمه دوم با درد میدان را ترک کرد. سادیو مانه با طراوت تر است و جنگجوتر و فصل پیش عنوان بهترین بازیکن لیورپول را گرفت.
انتخاب: مانه
*مهاجم راست: لوییس گارسیا - محمد صلاح
گارسیا در قهرمانی 2005 لیورپول در اروپا نقش فراوانی داشت. او بود که دروازه یوونتوس و چلسی را در یک چهارم نهایی و نیمه نهایی باز کرد، با این وصف درخشش صلاح با پیراهن شماره یازده سرخ بی حصر بوده و او را "انتقال برتر فصل 18-2017" خوانده اند. متوسط دقت شوت های صلاح تا این برهه از فصل 70 درصد بوده و این متوسط برای لوییز سوارز افسانه ای در نخستین فصلش در لیورپول 42 درصد بود.
انتخاب: صلاح
*مهاجم نوک: میلان باروش - روبرتو فیرمینو
قرار بود باروش جای امیل هسکی و مایکل اوون را بگیرد، ولی طی سه فصل در لیورپول فقط 19 گل در لیگ طی 68 بازی زد: متوسط 27/0 گل در هر بازی. آمار 24 گل فیرمینیو در 78 بازی لیگ برای لیورپول هم دلگرم کننده نیست: متوسط 30/0 گل در هر بازی. ولی فیرمینو را با زهرآگینی اش می شناسند و باروش را با فرصت های بر باد داده.
انتخاب: فیرمینو
جمع بندی
لیورپول 2005 در مجموع 3-7 جلوتر از لیورپول 2017 افتاده. ولی سوای مقایسه های یک به یک، ترکیب دفاع تیم 2005 با مهاجمان تیم 2017 ، لیورپول را تیم بزرگی می کند، زهردارتر و با صلابت تر.برای ورود به کانال تلگرام ما کلیک کنید.