حامد رحیمی نصر کارگردان نمایش «دیوار»؛ در خصوص این اثر نمایشی گفت: «دیوار» یک نمایشِ به شدت رئال است و می‌تواند حکایت هر انسانی از ساختار زندگی امروزی و راوی روز‌های پیشین یا پسین باشد. مخاطبانی که متولد دهه شصت به پایین هستند، می‌توانند با اتفاق‌های آن همذات پنداری کنند. مابقی مخاطبان اگر کمی اهل تفکر باشند، می‌توانند در ساختار ذهنی خودشان در قالب تجسم همذات پنداری را انجام دهند.

رحیمی نصر در خصوص متن این نمایشنامه اظهار کرد: متن متعلق به استاد غفور شکوری اصل است. این متن مربوط به ۲۷-۲۸ سال پیش و شاید بیشتر است. منتهی به خاطر بی زمان و بی مکان بودنش و عدم نامگذاری کاراکتر‌هایی که در نمایش تعریف شدند می‌توانند به هر لحظه‌ای که ما در آن زندگی می‌کنیم، تعمیم پیدا کند.

این کارگردان با بیان اینکه سبک سایکودرام را به نوعی می‌توان تئاتر درمانی حساب کرد، بیان کرد: سایکودرام پیوندی بین هنر‌های دراماتیک و نمایشی و روانشناسی است. این حکایت بر اساس دنیای امروزی تعریف شده است. آدمی که بنا به هر دلیلی از ساختار‌های کودکی خود و تقابل‌ اجتماعی گرفته تا محیطی که در آن تربیت شده، دچار هجمه ترس از مرگ می شود.

وی افزود: این آدم برای اینکه به دیگران بگوید من هستم و خودش را شجاع تعریف کند، به میدان جنگ می‌رود و پشیمان می‌شود و در این بحبوحه و حکایت یک پناهگاه زیرزمینی را پیدا کرده و در آن قایم می‌شود. در این بین یک بازیگر Actor تئاتر به واسطه اتفاقات اجتماعی که برایش افتاده، اهل تفکر است و به این نتیجه رسیده که نه مرگ برایش مهم است نه جنگ و فقط لحظه برایش اهمیت دارد. آن آدم پناهگاه را پیدا می‌کند و به آنجا می‌رود که تولدش را تنهایی جشن بگیرد و در ادامه پارادوکسی بین این دو شکل می‌گیرد.

رحیمی نصر با بیان اینکه خودش و نادر علیمردانی بازیگران این نمایش هستند، تصریح کرد: این یک سایکوست و هدایت بازیگر‌ها بر عهده خودشان است. تمامی بار صحنه‌ای و تمامی بار کاری روی دوش دو نفر بود. به همین دلیل روی پوستر و همچنین اطلاعات این اثر نام بازیگری آورده نشده و بسنده کردیم به: «کاری از حامد رحیمی نصر و نادر علیمردانی».

وی با اشاره به دلیل ممنوعیت ورود افراد زیر ۱۵ سال برای تماشای این اثر گفت: امکان دارد این اثر نمایشی هجمه‌های ذهنی برای گروه سنی زیر ۱۵ سال ایجاد کند. یک نوجوان ۱۵ ساله باید در اتمسفر زندگی به سر ببرد. باید شاد زندگی کند. دلیلی ندارد که من به واسطه یک کار صحنه‌ای و اجرایی بخواهم هجمه مرگ را برای او در اوج جوانی‌اش تعریف کنم. ترجیح من این بود کسانی که از یک مرز ذهنی و فکری عبور کردند، مخاطب خاص این نمایش باشند.

کارگردان «دیوار» در خصوص تمدید اجرای این نمایش بیان کرد: ما یک ریسک خیلی بزرگی کردیم و آن هم تئاتر بدون سلبریتی است. بودجه‌های آنچنانی در اختیار گروه‌های آنچنانی است و مردم بیشتر دوست دارند در اتمسفر تئاتر فقط وقتی را بگذرانند. الان کنسرت‌ها هم همین است. بعد از خروج از کنسرت بدون اینکه راجع به تنظیم و شعر و اثر صحبت شود، به رستوران رفته و شام می‌خورند!

وی در پایان گفت: سالن خصوصی دنبال سود خودش است. من تهیه کننده دارم، ولی تمدید اجرا مساوی است با این که من یک سلبریتی را به نمایشم بیاورم و به واسطه او کار بفروشد؛ ولی خب بحث سر این است که آیا نمایش تاثیرگذاری خودش را دارد یا مردم به خاطر دیدن فلان سلبریتی آمده‌اند؟

گفتنی است؛ نمایش «دیوار» با سبک سایکودرام تا ۳۰ آبان در پردیس تئاتر شهرزاد میزبان علاقه‌مندان خواهد بود.

خواندنی های رکنا را در اینستاگرام دنبال کنید