فیلم / صاحب این قصر در تهران فقط یکسال در آن بود + علت هوش پران و عجیب

موزه زمان (خانه حسین خداداد) بنایی قدیمی و دو طبقه در زعفرانیه تهران است که حدود هشتاد سال قدمت دارد. پیشینه این بنا به دوره قاجاریه برمیگردد. این ملک در سال چهل و دو توسط حسین خداداد خریداری شد. ساختمان آن در یک طبقه ساخته شده بود و حسین خداداد با مقاوم‌سازی ساختمان و احداث یک طبقه روی همکف تغییراتی در بنا ایجاد کرد. وی به دلیل علاقه‌ای که به احیای هنر طراحی و گچ بری در ایران داشت بهترین استاد کاران را به استخدام گرفت. گچ بری‌های این بنا دوازده سال به طول انجامید و در سال پنجاهو شیش به پایان رسید. حسین خداداد یک سال در آن خانه زندگی کرد و پیش از انقلاب ایران به آمریکا سفر کرد. پس از پیروزی انقلاب ایران تمام دارایی وی و این ساختمان توسط بنیاد مستضعفان مصادره شد.

حسین خداداد کیست؟

حسین خداداد بازرگان، صنعتگر و کارآفرین ایرانی بود. او بنیانگذار شهر صنعتی قزوین، مالک بزرگترین کارخانه ریسندگی و بافندگی کشور و مالک تماشاگه زمان بود که پس از انقلاب ایران توسط بنیاد مستضعفان مصادره شدند.

فعالیت‌های صنعتی و اقتصادی خداداد تا مصادره اموالش در ایران ادامه پیدا کرد و سپس ناگزیر فعالیت‌های اقتصادی را در تولید محصولات کشاورزی در آمریکا آغاز کرد و توانست به موفقیت‌هایی نیز دست پیدا کند.

حسین خداداد در سال ۱۳۰۸ در تهران متولد شد. وی فرزند ارشد حاجی خداداد خان خداداد، مالک میدان بار مرکزی تهران امین سلطان بود. تحصیلات مقدماتی را در دبیرستان ایرانشهر به پایان رساند و در سن ۱۹ سالگی وارد کار تولید و صنعت در ایران شد.

حسین خداداد اولین واردکننده باسکول‌های سنگین صنعتی به ایران بود. وی در ۲۲ سالگی نخستین کارخانه تولید یخ بهداشتی کشور را در تیردوقلو تأسیس کرد و در ۲۶ سالگی اولین کارخانه برق شهری به نام شرکت برق الکتروادیسون را در جنوب تهران با ۴۹ هزار مشترک احداث نمود.همچنین او با پایه‌گذاری شهرک صنعتی قزوین توانست بزرگترین کارخانه ریسندگی و بافندگی کشور به نام تبد را با ۳۰۰۰ کارمند و مهندس راه‌اندازی نماید.

همه چیز درباره موزه زمان

موزه زمان از جاذبه‌های متفاوت تهران به شمار می‌رود که آثار جالب و خاصی با موضوع زمان در آن جای گرفته است. این موزه به‌عنوان نخستین موزه ساعت در ایران، در یکی از خانه‌های قدیمی تهران با معماری و تزیینات بسیار جالب قرار دارد.

فضای زیبا و آرامش‌بخش حاکم بر این محل به شما امکان می‌دهد که گردشی جذاب و دلنشین در تاریخ و زمان داشته باشید. ضمن اینکه به‌لطف وجود یک کافه‌رستوران مشهور در موزه می‌توانید خستگی را از تن به در کنید و از محیط زیبای آن نهایت لذت را ببرید. اگر به تاریخ و معماری علاقه‌مند هستید، بازدید از این موزه را از دست ندهید؛ پیش از آن می‌توانید با مطالعه این مقاله، موزه زمان را بهتر بشناسید.

موزه زمان یا موزه تماشاگه زمان، اولین موزه ابزار سنجش و نمایش زمان در ایران است که به‌عنوان یکی از جاهای دیدنی تهران در سال ۱۳۷۸ هجری شمسی افتتاح شد. در این موزه با انواع و اقسام ساعت‌های قدیمی ایرانی و خارجی از کشورهای فرانسه، سوئیس، انگلیس و آلمان آشنا خواهید شد.

ساعت‌های اهدایی، ساعت رجل سیاسی، ساعت‌های لوکس و دکوری قدیمی، ساعت‌های مکانیکی دیواری، رومیزی، جیبی و مچی و غیره در این موزه حسابی خودنمایی می‌کنند. در میان این ساعت‌های ارزشمند می‌توان به ساعت‌ «پروفسور محمود حسابی» و ساعت آفتابی «ناصرالدین‌شاه» اشاره کرد. همچنین ابزارهای تعمیر ساعت، ابزار و اسناد گاه‌شماری و تقویم‌های ایرانی در معرض دید عموم قرار دارند.

حیاط این موزه نیز در نوع خود جذاب و دیدنی است؛ به‌خصوص به‌خاطر وجود ساعت آفتابی، ساعت شنی، ساعت آبی و ساعت سوختی از دوره‌های مختلف تاریخی که لذت گردش در محوطه را دوچندان می‌کنند.

با این همه، شاید آنچه در نگاه اول چشم هر بیننده‌ای را به خود خیره می‌کند، جلوه‌های زیبای هنر و معماری ایرانی نظیر گچبری‌های نقوش اسلیمی، آجرکاری و مقرنس‌کاری، معرق‌کاری‌های روی دیوارها، گره‌چینی پنجره‌ها و درها و... است. این خانه و موزه زیبا در سال ۱۳۸۲ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید.

موزه زمان دارای امکاناتی همچون کافه رستوران، سرویس‌ بهداشتی، نمازخانه و گالری زمان (برای خرید آثار هنرمندان) است. ضمن اینکه می‌توانید به‌راحتی از محوطه و داخل موزه عکاسی کنید.

موزه زمان در خیابان زعفرانیه تهران قرار دارد. دسترسی به موزه از طریق بی‌آر‌تی‌های راه‌آهن - تجریش به‌سمت میدان تجریش امکان‌پذیر است. برای این منظور باید در ایستگاه زعفرانیه پیاده شوید و از خیابان زعفرانیه با پنج دقیقه پیاده‌روی به‌طرف چهارراه پرزین بغدادی، به موزه زمان برسید.

در صورتی که بخواهید با مترو خود را به موزه زمان برسانید، در ایستگاه مترو تجریش از قطار پیاده شوید و سپس با تاکسی یا بی‌آر‌تی‌های تجریش - راه آهن به ابتدای خیابان زعفرانیه بروید و از آنجا با کمی پیاده‌روی راهی موزه شوید.

    شماره تماس:  ۰۲۱-۲۲۴۱۷۳۳۶

    آدرس: تهران، خیابان زعفرانیه، نبش خیابان پرزین بغدادی، موزه زمان

ساعت کاری موزه زمان

ساعت کار موزه در زمان نگارش این مقاله در نوروز ۱۴۰۰ از ساعت ۹ صبح تا ۱۷ است؛ گرچه این ساعت کاری ممکن است تحت‌تاثیر شیوع کرونا قرار بگیرد. ترجیحا قبل از برنامه‌ریزی برای بازدید از موزه، با این مجموعه تماس بگیرید و از بازبودن و زمان دقیق فعالیت آن مطلع شوید.

تاریخچه موزه زمان

موزه زمان با مساحت ۵۰۰۰ متر مربع و ۷۰۰ متر مربع زیربنا، قدمتی بالغ بر ۸۰ سال دارد. با این حال، پیشینه این باغ به دوره قاجار برمی‌گردد؛ زمانی که باغ یادشده به‌عنوان بخشی از اراضی باغ فردوس به معیرالممالک، داماد ناصرالدین شاه، تعلق داشت.

ساختمان موزه زمان حدود ۸۰ سال قدمت دارد؛ اما پیشینه باغ آن به دوره قاجار می‌رسد

پس از مرگ وی، این باغ به پسرش رسید که او درختان آن را برای استفاده در کوره‌های تهران قطع کرد. تا اینکه عبدالله خان منصور در سال ۱۳۰۴ اقدام به خرید این ملک کرد و تا سال ۱۳۴۶ در دست وراث او بود. در ادامه شخصی به نام حسین خداداد، ملک مذکور را در حالی خریداری کرد که عمارتی یک طبقه از خشت و گل در آن وجود داشت.

به دستور حسین خداداد مرمت‌هایی روی سازه آن انجام شد که شامل قرارگیری اسکلت آهنی به‌جای اسکلت چوبی و تغییراتی در داخل بنا می‌شد. علاوه بر مقاوم‌سازی ساختمان و احداث یک طبقه روی آن، احیای هنر طراحی و گچ‌بری ایران نیز ارزشی دوچندان به این سازه بخشید.

مهندس ابتکار، مهندس مشاور ساختمان و استاد کاشی‌کار بود و حاج رمضان عباسیان، معمار این بنا محسوب می‌شد. در سال ۱۳۴۵ حاج عبدالکریم نوید تهرانی به‌همراه ۴۰ نفر، کار گچ‌بری ساختمان را آغاز کردند که تا سال ۱۳۵۶ به طول انجامید؛ گچ‌بری‌هایی که از نظر تنوع کم‌نظیر هستند.

از استادکاران گچ‌بری آن زمان می‌توان به استاد فرهاد یحیی پور، استاد محمد یحیی پور، استاد حسن جعفری، عباس عباسیان، استاد نعمت، استاد شیخ فرج، استاد یحیی برجردی و... اشاره کرد. تزیینات گره چینی چوبی روی درها و پنجره‌ها که کار استادانی همچون حاج محمد کاشی و استاد حسین است، ذوق و خلاقیت هنرمندان ایرانی را به تصویر می‌کشند.

حسین خداداد تاجر فرش بوده و به‌دلیل علاقه زیادش به فرش ایرانی، از طرح‌ها و نقوش فرش در سقف بخش‌های مختلف عمارت استفاده کرده است.

حسین خداداد فقط برای یک سال در این خانه زندگی کرد و پیش از انقلاب، به آمریکا رفت. پس از انقلاب سال ۱۳۵۷ این ساختمان توسط بنیاد مستضعفان مصادره شد تا اینکه در سال ۱۳۷۸ به همت موسسه فرهنگی موزه‌های بنیاد، عنوان موزه زمان را از آن خود کرد و در معرض بازدید عموم قرار گرفت. این موزه با نام «تماشاگه زمان» و «موزه ساعت» نیز شناخته می‌شود.

ساعت آبی که در گذشته به کار می‌رفت، از یک ظرف درجه‌بندی تشکیل شده بود که پر از آب می‌شد. وقتی آب به‌صورت قطره‌ای از سوراخ ته ظرف جریان می‌یافت، مردم از مقدار آب باقی‌مانده متوجه زمان می‌شدند.

جاذبه های اطراف موزه زمان

باغ فردوس: باغ فردوس که به موزه سینما اختصاص دارد، با داشتن امکاناتی نظیر سالن‌های سینما، کافه و محیطی دل‌نواز و سرسبز، محیطی ایدئال برای هنرمندان و هنردوستان به شمار می‌رود. این باغ که از آثار ملی کشور محسوب می‌شود، متعلق به دوره پادشاهی محمد شاه قاجار است.

بازار تجریش: این بازار که در محله تجریش و در نزدیکی امامزاده صالح (ع) قرار دارد، علاوه بر داشتن یک میدان سرپوشیده میوه و تره‌‌بار، محل فروش انواع کالا و صنایع دستی با هر نوع قیمتی است. این بازار از یک طرف به میدان تجریش و از طرف دیگر به میدان قدس و مترو تجریش منتهی می‌شود.

کاخ موزه سعدآباد:  این مجموعه متشکل از ۱۸ کاخ است که در باغی به وسعت ۳۰۰ هکتار، پر درخت و سرسبز قرار دارند. کاخ سعد آباد تهران، یکی از اقامتگاه‌های ییلاقی پادشاهان قاجار و پهلوی بوده است. در ساخت عمارت‌ها و کاخ‌های این مجموعه تلفیقی از معماری اروپایی و معماری اصیل و سنتی ایران به چشم می‌خورد و طراحی ساختمان کاخ‌ها توسط برجسته‌ترین مهندسان داخلی و خارجی صورت گرفته است.