اعتراف تکان دهنده خانم بازیگر جوکر: ما مستاجریم و پول خانه خریدن نداریم!

بهنوش بختیاری بازیگر تئاتر، سینما و تلویزیون کشورمان 29 اردیبهشت ماه 1354 در محله مهرآباد جنوبی تهران متولد شد.این بانوی هنرمند در یک خانواده شش نفره به دنیا آمد و یک خواهر و دو برادر بزرگ‌تر از خود به نامهای بهناز، بهزاد و بهروز دارد. بهرام بختیاری پدر خانم بازیگر اصالت بختیاری دارد و اشرف خانم مادر ایشان اهل تهران است. بهنوش بختیاری و پدرش در فیلمی به نام زندگی در شهر بزرگ همبازی شده اند. در ادامه متن گفتگو را بخوانید.

▪ بازیگری از بهترین مشاغل دنیاست و درآمدهای بسیار بالایی دارد!

- خیر در کشور ما بازیگری هیچ وی‍ژگی مثبتی ندارد جز اینکه مردمی که در کوچه و خیابان شما را می بینند به شما انرژی و امید می دهند.

▪ این یکی از نتیجه های شهرت و محبوبیتی است که بازیگران بدست می آورند.

- شهرت در اینجا به کار بازیگران نمی آید. دیگران فکر می کنند مثل سایر کشورهای دنیا شهرت بازیگران در ایران هم سود و فایده دارد اما اینطور نیست. در ایران اصلا ستاره‌سازی ممنوع است. پیشکسوت های حرفه ما را نگاه کنید. کدامشان از شرایط رفاهی مناسبی برخوردار هستند؟ بسیاری از آنها در سنین بالا قرار دارند اما نه مسکن دارند و نه هیچ امکانات رفاهی دیگری. شان بازیگر را در ایران پایین آورده اند. بعضی از بازیگران را طرد کرده‌اند.

▪ بنابراین شهرت برای بازیگران هیچ مزیتی ندارد؟

- خیر. شهرت جز مصیبت چیز دیگری به بار نمی آورد، تنها می تواند احساس شخصی آدمی را ارضا کند اما سودی ندارد. حتی بعض اوقات برایت دردسر هم می شود مثلا بعضی از بازاریان و صاحبان تجارت در معاملات هزینه بیشتری از بازیگران می گیرند و برای خرید جنسی یا اجاره خانه مجبور می شوید هزینه بیشتری پرداخت کنید. این شهرت بیشتر مسئولیت می آورد زیرا همه رنج‌ها و سختی هایی که مردم می کشند ما هم تحمل می کنیم اما از ترس اینکه مبادا چهره ناخوشایندی از خود به جا بگذاریم این مسایل را نشان نمی دهیم.

به نظرم ما ایرانی ها بیشتر شعار می دهیم اینکه گفته می‌شود هنر نزد ایرانیان است و بس یا بسیاری جملات و شعرهای دیگر که فقط در حد تعریف و تمجید از خود ماست، چقدر واقعا محقق می‌شود؟ جامعه ما از لحاظ انسانی می‌تواند خیلی بهتر از اینها باشد. در جامعه ما نباید مردم دروغ بگویند، کم‌فروشی کنند، حقوقت را پرداخت نکنند ولی خود من، بارها دستمزدم را خورده اند. این درست نیست که من بازیگر به خاطر مسایل مالی مجبور به شکایت شوم و به کلانتری بروم.

▪ دستمزد یک بازیگر این روزها می تواند کفاف یک زندگی متوسط رو به بالا را بدهد؟

- مساله اینجاست که تهیه کننده ها اصلا دستمزدها را نمی دهند. بازیگری که به جای روزی 8 ساعت که یک کارمند کار می کند روزی 16 ساعت کار می کند باید هم بتواند دستمزد بیشتری دریافت کند اما اینگونه نیست.

▪ برای شخص بهنوش بختیاری چطور؟

- من و همسرم باید اجاره خانه بدهیم و علاوه بر آن من چند فرزندخوانده هم دارم، غیر از اینها مخارج دیگری هم هست... چگونه این دستمزدهایی که نمی دهند یا بعد از چندین ماه می دهند، می تواند به من کمک کند

من از مبلمان استیل فراری ام. این مبلی که اینقدر نشستن روی آن سخت است و آدم احساس پادشاهی ظالم را پیدا می‌کند، نمی فهمم! آن هم در خانه ای کوچولو. از تلفیق رنگ های طلایی و نقره ای و شلوغ و تزئینات آنچنانی و بوفه درشت هیکل و وسایل تزئینی و ... کلافه می‌شوم. من از طرفداران مکتب «ایکه​آ» هستم . به بعضی آدم‌ها، تجمل حس آرامش می‌دهد. پولدار جلوه کردن احساس امنیت را برای‌شان تداعی می‌کند که آرامبخش است. عیبی هم ندارد. مثلا من واقعا از فرش‌های روی هم روی هم، اصلا خوشم نمی‌آید. چون معتقدم جای فرش کف زمین نیست. یک فرش، اثری هنری است که جای آن روی دیوار است نه زیر پا. مادرم همیشه به من می‌گوید چرا در خانه تو فرش نیست؟! اما من با فرش زیر پا کنار نمی‌آیم. دلم نمی‌آید یک فرش دست بافت را زیر پا بیندازم. برای چنین فرش‌هایی زحمت کشیده شده است. من به فرش احترام خاصی می‌گذارم. به طور کل سادگی برای من حرف اول را می‌زند