تا دو ماه دیگر پاییز می‌رسد و فیلم‌های مهم‌تر هم اکران می‌شوند و باید به فصل جوایز برسیم. وقتی به اکران پاییزی رسیدیم بعید است جواهرات کوچکی را که در نیمه اول سال اکران شده اند، به یاد بیاوریم.

برخی از آن‌ها همین حالا هم در دسته فراموش شده‌ها قرار گرفته اند؛ از جمله فیلم‌هایی که قرار است در این مطلب معرفی کنیم و اگر هنوز آن‌ها را ندیده اید، ایده خوبی است که دنبال شان بروید.

جهان مال توست | the world is yours 

کارگردان رومن گاوراس 

امتیاز متاکریتیک ۷۱ از ۱۰۰ 

امتیاز imdb  ۶، ۶ از ۱۰ 

11

فیلمش شبیه یک بازسازی از کار‌های برایان دی پالماست و نامش هم به گونه‌ای است که انگار از یکی از فیلم‌های گنگستری کلاسیک وام گرفته باشد.

فیلمی که در خون غوطه ور است. در «جهان مال توست» زندگی گنگستر‌ها خیلی باحال‌تر از فیلم‌های دی پالما تصویر شده است. این کمدی گزنده فرانسوی یک جور‌هایی «ضد صورت زخمی» است.

فیلم گاوراس داستان مردی به نام فرانسواست. یک دلال خرده پا که تبدیل به پخش کننده یکی از بزرگترین قاچاقچیان مراکشی می‌شود. فرانسوا از این مدل زندگی خوش اش می‌آید. از آن طرف متوجه می‌شود که مادرش همه پس انداز او را خرج کرده است.

فیلمی به شدت شیک با قاب بندی‌های زیبا که به طرز غیرمنتظره و شیرینی این ایده را که مردم ته خط رسیده راهی برای رستگاری پیدا می‌کنند، زیر سوال می‌برد. این دومین فیلم گاو راس است که قبل از اینکه وارد حیطه سینما شود موزیک ویدئو می‌ساخت. با بازیگرانی که در این فیلم دستاوردشگفت انگیزی دارند.

نتیجه اش فیلم‌تر و تازه‌ای شده که در بخش دوهفته کارگردانان جشنواره کن امسال هم به نمایش درآمد. فیلمی که انگار «لیتیل میس سان شاین» و «Springbreakers» را با هم مخلوط کرده است.

با تجربه‌ها | Thoroughbreds

کارگردان کوری فاینلی

امتیاز متاکریتیک ۷۵ از ۱۰۰ 

امتیاز   ۶، ۹ از  imdb۱۰

2

ایندی وایر می‌نویسد: اگر در این دو سال گذشته چیزی یاد گرفته باشیم، این است که اهمیت ندادن به زندگی دیگران، بهترین روش برای جلو رفتن در زندگی است. همدردی به معنای ضعف است. البته خوشبختانه همدردی هنوز بخشی از وجود ماست.

یکی از آن چیز‌هایی است که با پول نمی‌شود خرید. فیلم «باتجربه ها» ساخته کوری فاینلی از همین چیز‌ها حرف می‌زند. داستان دو دختر نوجوان از طبقه بالاتر از متوسط که بعد از سال‌های طولانی که دور از هم بودند دوستی بی مانندی را با هم شکل می‌دهند. فاینلی در اولین فیلمش اعتماد به نفس فوق العاده‌ای دارد.

در فیلم نوعی بدسگالی و هوش به چشم می‌خورد که فاینلی را حالا به عنوان یکی از استعداد‌های سینمای مستقل آمریکا می‌شود معرفی کرد. همه چیز در فیلم حول آن رابطه مرکزی میان دودختر می‌گردد و اجرای هر دو بازیگر ناشناخته هم درجه یک است.

جدول | puzzle

کارگردان مارک ترتلتاب

امتیاز متاکریتیک ۷۳ از ۱۰۰ 

امتیاز   ۷، ۲ از ۱۰ imdb

226824_428

درامی که در جشنواره ساندنس هم قرار است به نمایش در بیاید و شاید خارج از فصل جوایز بتواند توجه‌ها را بیشتر به خودش جلب کند. فیلم درباره کشف چیزی جدید در زندگی روزمره است. فیلم داستان زنی به نام اگنس است.

مادری که در بیرون شهر زندگی می‌کند و تنها شور زندگی اش حل کردن جدول کلمات متقاطع و معماست. همین علاقه او را به طرز غیر منتظره‌ای وارد جهانی جدید می‌کند. زندگی اش جوری تغییر می‌کند که حتی تصورش را هم نمی‌توانست بکند.

کارگردان احتمالا برای پیدا کردن یک پایان بندی برای فیلمش زحمت زیادی متحمل شده، اما در نهایت فیلم بسیار ساده، ولی خوشایند به پایان می‌رسد. فیلمی که تقریبا بی نقص است. فیلمی که عمیقا انسانی است و کلی مک دونالد بازیگر نقش اگنس، کار شگفت انگیزی برای درآوردن این نقش انجام داده است

تالی | Tully 

کارگردان جیسون ریتمن

امتیاز متاکریتیک ۷۵ از ۱۰۰

امتیاز  ۷، ۴ از ۱۰ imdb

4

میان اسامی این فهرست، این فیلمساز یک اسم و رسمی هم دارد. جیسون ریتمن یکی از آن کارگردان‌های مستقل سینمای آمریکاست که فیلم هایش مهر ویژه‌ای رویشان دارند.

فیلم‌هایی درباره روابط انسانی که بهترین نمونه هایش «جونو» و «پادرهوا» بودند، دوباره سراغ فیلمنامه نویس محبوبش دیابلو کودی رفته و فیلمی ساخته که در افتتاحیه جشنواره ساندنس امسال به نمایش در آمد.

چارلیز ترون و مارک دو پلا ستارگان فیلم هستند. ترون پیشتر در فیلم «یانگ ادالت» با ریتمن همکاری کرده بود و جفت موفقی هم بودند. فیلم نگاهی صادقانه به نقش والدین دارد.

چارلیز ترون نقش مادر پرتلاشی را بازی می‌کند که با به دنیا آمدن بچه سومش، دیگر خودش از پس کار‌ها برنمی آید و یک پرستار شب استخدام می‌کند. پرستاری که با آمدنش خیلی چیز‌ها تغییر می‌کند.

مکنزی دیویس در نقش پرستار، هم به عنوان یک بشر و هم یک هدیه الهی می‌تواند تماشاگر را متقاعد کند. اما کسی که واقعا باعث موفقیت فیلم «تالی» شده، چارلیز ترون است. ریتمن وقتی یک بازیگر با استعداد جلوی دوربینش باشد، به دوران اوجش برمی گردد و با حضور ترون این اتفاق افتاده.

کسی که ماحالا هستیم |who we are now

کارگردان ماتیو نیوتن 

امتیاز متاکریتیک ۸۳ از ۱۰۰ 

امتیاز imdb ۸، ۶ از ۱۰

5

درامی که جزو فیلم‌های به نمایش در آمده در سال گذشته جشنواره تورنتو بود و امسال فرصت اکران پیدا کرده است. فیلمی که روایتش کاملا در بدنه زندگی واقعی می‌گذرد. ماتیو نیوتن، کارگردان فیلم «از ناکجا» دومین همکاری اش را با جولین نیکلسون، بازیگر مورد علاقه اش جلوی دوربین برده است.

فیلم نگاهی از نزدیک به کاراکتر زنی است که معنای بخشش و ارزش آن را کشف می‌کند. بث، قهرمان داستان به تازگی از حبس ده ساله آزاد شده و می‌خواهد سر پرستی پسرش را برعهده بگیرد.

پرونده حقوقی او تصویری تاثیر گذار از رستگاری و فداکاری است. فیلمی که با بودجه کمی تولید شده و منتقدان ستایش اش کردند. فیلم نیوتن نشان میدهد که در نهایت انسان‌ها ناگزیر از ناامید کردن یکدیگر هستند. مهم نیست که چقدر تلاش کنند. این فیلمی زیبا با بازی‌های فوق العاده است که تماشایش احساسات تان را برانگیخته می‌کند.