تولد مبارک لوک خوش شانس ایران! +فیلم
رکنا: امروز، چهارم تیر ماه زادروز یکی از صداهای ماندگار دوبله ـ منوچهر والیزاده ـ است؛ او صاحب صدایی که با دوبله کارتون «لوک خوششانس» در یادها مانده و به گفتهی خودش شاید امروز به دوبلور لوک خوششانس بیشتر معروف باشد تا دوبلور تام کروز!
منوچهر والیزاده چهارم تیر ماه سال ۱۳۱۹ در کوچه بوشهری ـ بین خیابان لاله زار و سعدی ـ به دنیا آمد. او خودش را اینگونه معرفی میکند: «ما خانواده فقیری بودیم. پدرم انباردار شرکت تلفن در سعدی جنوبی بود و ته انبار حیاط کوچکی با دو اتاق وجود داشت که ما در آن زندگی میکردیم. من تا سال دوم دبستان به مدرسه «ادیب» میرفتم اما از کلاس دوم به دبستان «برزویه» در محله عربهای خیابان ناصرخسرو رفتم و تا کلاس ششم در آنجا تحصیل کردم. یکی از افتخارات من در آن دوره این بود که شاگرد مرحوم آقای نیرزاده نوری بودم؛ او اولین کسی بود که اوایل انقلاب در تلویزیون حروف الفبا را با ریتم به بچهها آموزش میداد.»
منوچهر والیزاده از آن دسته دوبلورهای قدیمی است که هنوز فعالیتش در این عرصه را همراه با کار در رادیو و تئاتر و البته حوزه تصویر، به جد ادامه میدهد.
او را بیشتر با صدای خاصش میشناسند؛ صدای منعطفی که میتواند به جای یک پسر ۱۸ ساله یا پیرمرد ۷۰ ساله صحبت کند. جوانی در ظاهرش جلوهگری میکند و خودش میگوید « ۷+۷۰ سال سن دارم.»
عشق به دوبله از کودکی در وجودش ریشه کرده و هر کاری انجام داده در نهایت به دوبله رسیده است.
او از زمانی که دوبله حرفهای را شروع کرد، میگوید، «پرویز بهادر از گویندههای توانای رادیو بود که دعوت کرد تا فیلم ایتالیایی «نرون و مسالینا» را در حد یک خط گویندگی کنم. بعد از آن باز هم به کار تئاتر کشیده شدم.»
والیزاده از صداهای جدید در عرصه دوبله هم میگوید و اظهار میکند: بعضیها میگویند یاد دوبلههای دهه ۴۰ بخیر؛ دهه طلایی بود. دوبلههای جدید خوب نیستند. اما باید به یاد داشت که نسل ما از بین خواهد رفت و نسل جدیدی میآید. طبیعتا برای انتقال نسلی به نسل دیگر خلائی به وجود میآید و ۱۰ یا ۲۰ سال طول میکشد تا مردم به صداهای جدید عادت کنند. اما مطمئن باشید زمانی میرسد که مردم صدای جدید را میپذیرند و هنرمندان هم تغییر میکنند و بهروز میشوند. مردم باید این نسل جدید را دوست داشته باشند و تشویق کنند. در هالیوود هم این اتفاق میافتد و نسل هنرمندان عوض میشود.
ارسال نظر