خصوصاً اشاره به شادی اسرائیلی‌ها را. شاید چون در داخل هم کسانی خوشحال شده بودند! در بخشی از این مطلب آمده است: گوینده بخش خبری ساعت 14 شبکه اول سیمای جمهوری اسلامی ایران پس از 20 دقیقه و در ساعت 14:20 و بعد از پخش گزارشی درباره پژوهش‌های امیدوارکننده با موضوع «آب شیرین‌کن»‌ها از خبرنگار صدا و سیما در آبادان،‌ خبر مخالفت مکتوب رئیس جمهوری با استعفای محمدجواد ظریف از وزارت امور خارجه را خواند اما ترجیح داده شده بود بخش‌هایی را نخوانند و تنها قسمت‌هایی را بخوانند و به تعبیر درست‌تر بخش‌هایی از نامه «عالی‌ترین مقام رسمی کشور پس از رهبری»- تعریف قانون اساسی از رئیس جمهوری- به رئیس دستگاه دیپلماسی را که بر عرصه سیاست و اقتصاد اثرگذار است، سانسور کردند. نامه طولانی هم نیست که بگوییم وقت و فرصت نداشتند. نویسنده پرسیده است: مگر این صدا و سیمای «جمهوری اسلامی ایران» نیست و حسن روحانی هم «رئیس» جمهوری اسلامی ایران نیست؟ پس این چه رفتاری است که صدا و سیما با رئیس و وزیر دارد؟ روحانی با این صدا و سیما چه باید بکند؟برای ورود به کانال تلگرام ما کلیک کنید.

 

اخبار وبگردی را در اینجا بخوانید: