به گزارش گروه سیاسی رکنا، کشورهای جهانی تلاش زیادی را برای حذف سلطه دلار از بازارهای جهانی می‌کنند. آنها به این نتیجه رسیدند که مبنا بودن دلار در مبادلات جهانی در دهه‌های گذشته به ضرر آنها تمام شده و کفه ترازو را در مبادلات اقتصادی به سمت آمریکا سنگین‌تر کرده است بنابراین در یکی دو سال گذشته کشورها به ویژه روسیه و چین تلاش می‌کنند با پیمان‌های ارزی و حذف دلار از مبادلات و ذخایرشان صفحه جدیدی را در سیستم‌های مبادلاتی بگشایند.

به گزارش راشاتودی، بانک مرکزی روسیه سهم ارز یوآن چین و شمش طلا را در ذخایر خود به منظور متنوع ساختن دارایی‌های مبادلات خارجی افزایش داده است.

براساس گزارش بانک روسیه، سهم یوآن در ۳ ماهه آخر سال ۲۰۱۷ از یک درصد در ۳ ماهه سوم به ۲.۸ درصد رسیده است. ارز یوآن چین در کنار ۱۷.۲ درصد سهم طلا در حال حاضر یک پنجم ذخایر روسیه را تشکیل می‌دهد.

روسیه در حال حاضر دارایی‌های بر مبنای یوآن را نسبت به دیگر بانک‌های مرکزی جهانی بیشتر خریداری می‌کند. از زمان تحریم‌های آمریکا، اتحادیه اروپا و هم‌پیمانان غربی‌شان علیه روسیه در سال ۲۰۱۴ ارز یوآن برای روسیه بسیار جذاب‌تر شده است. به طوریکه روسیه و چین توافقنامه سوآپ ارزی یوآن_روبل را برای افزایش مبادلات دو کشور با ارزهای بین‌المللی انجام دادند. اما علیرغم اینها اکثر دارایی‌های «بانک روسیه» هنوز به دلار است اما نقش دلار در این بانک روز به روز کمرنگ‌تر می‌شود.

سهم دلار در ذخایر روسیه از ۴۶.۵درصد به ۴۵.۸ درصد در ۳ ماهه پیشین رسیده است.

تیوتر ماتیس تحلیلگر ارز بازارهای نو ظهور در رابوبانک اعلام کرد سهم یوآن در دارایی‌های روسیه رو به افزایش است ولو اینکه اندک هم باشد نشانگر توجه روسیه به متنوع ساختن ذخایر ارزی خودش است.

وی اضافه کرد: اما این برای روسیه آسان نخواهد بود که سهم دلار را در ذخایر خود به شدت کاهش دهد چرا که دلار هنوز به عنوان یک ارز مرجع در مبادلات جهانی به حساب می‌آید.

تلاش کشورها برای حذف دلار از سلطه جهانی اگر چه کندتر اما انجام می‌شود و این نشانه خوبی است تا در آینده از هژمونی اقتصادی آمریکا بر جهان کاسته شود. آمریکا دهه‌هاست که دو مولفه برتری نظامی و برتری اقتصادی بر کشورهای جهان را در پیش گرفته است.

در وضعیت فعلی آمریکا با استفاده از ابزار یا به نوعی سلاح دلار هژمونی اقتصادی را بر کشورها دنبال می‌کند و سیاست‌های اخیر ترامپ Trump از جمله خروج از پیمان‌های اقتصادی،‌ بی‌اهمیت کردن تجارت جهانی، استفاده از تعرفه و راه انداختن جنگ تجاری با کشورها هم در همین راستاست.