علت سوزن سوزن شدن دست و پایتان + روش درمان

به گزارش رکنا،احساس سوزن سوزن شدن دست و یا پا به علت فشار مستمر بر اعصاب، گاهی می‌تواند خوش خیم و موقتی باشد؛ برای مثال هنگامی که دست خود را موقع خواب زیر سرتان می‌گذارید و یا پاهای خود را برای مدت طولانی روی هم می‌اندازید، ممکن است این حالت در شما دیده شود.

این سوزن سوزن شدن که معمولا بدون درد است، با برداشتن فشار از روی اعصاب، از بین می‌رود.

برخی موارد، سوزن سوزن شدن دست ها یا پاها می‌تواند طولانی‌مدت و شدید باشد و معمولا با علائم دیگری همراه است مثل درد، خارش، بی حسی و ضعف عضلات.

در چنین مواردی، سوزن سوزن شدن ممکن است نشانه‌ای از آسیب عصبی، عفونت باکتریایی یا ویروسی، قرار گرفتن در معرض مواد سمی و بیماری‌های سیستمیک از قبیل دیابت باشد.

با گذشت زمان و در اثر کم تحرکی و یا بی تحرکی، نوروپاتی محیطی بدتر می‌شود.

احساس سوزن سوزن شدن در اثر آسیب عصبی را نوروپاتی محیطی می‌نامند، زیرا بر اعصاب دور از مغز و نخاع که اغلب در دست‌ها و پاها می‌باشند، اثر می‌گذارد

علل

1- 30 درصد موارد احساس سوزن سوزن شدن، به علت بیماری دیابت می‌باشد.

در نوروپاتی دیابتی، این سوزن سوزن شدن ابتدا در هر دو پا و بالای ساق ایجاد می‌شود و سپس به سمت دو دست و بالای بازو می‌رود.

2- علت 30 درصد موارد سوزن سوزن شدن‌ها، ناشناخته و یا ایدیوپاتیک می‌باشد.

3- 40 درصد باقیمانده به علت یکی از موارد زیر می‌باشد:

- سندرم درگیری اعصاب: این سندرم شامل سندرم تونل کارپال، فلج اعصاب ساعد و فلج اعصاب ساق پا است.

- بیماری‌های سیستمیک: این بیماری‌ها شامل اختلالات کلیه، بیماری کبدی، آسیب عروق، بیماری‌های خونی، آمیلوئیدوز (پروتئینی غیرمحلول که در کبد، کلیه‌ها، طحال و دیگر بافت‌ها ته نشین می‌شود)، اختلالات بافت همبند، التهاب مزمن، عدم تعادل هورمونی مثل کم کاری تیروئید، سرطان‌ها و تومورهای خوش خیم که به اعصاب حمله می‌کنند، است.

- کمبود ویتامین‌ها: ویتامین‌های E، B1، B3، B6 و B12 برای درست عمل کردن اعصاب لازم می‌باشند. برای مثال، کمبود ویتامین B12 موجب کم خونی کشنده می‌شود و این کم خونی یکی از دلایل مهم نوروپاتی محیطی می‌باشد. زیاد مصرف کردن ویتامین B6 نیز موجب سوزن سوزن شدن دست ها و پاها می‌گردد.

- اعتیاد به الکل: افرادی که زیاد الکل می نوشند، دارای کمبود ویتامین B1 و دیگر ویتامین‌های مهم می‌باشد که این خود دلیلی برای نوروپاتی محیطی می‌باشد. الکلیسم موجب آسیب اعصاب می‌گردد و از این رو برخی محققان به این نوع نوروپاتی، نوروپاتی الکلی می‌گویند

- مواد سمی: این مواد سمی شامل فلزات سنگین (مانند سرب، آرسنیک، جیوه و تالیوم) و برخی مواد شیمیایی صنعتی و محیط زیستی می‌باشد.

همچنین این مواد سمی می‌تواند شامل داروهای شیمی درمانی، داروهای ضد ویروس و آنتی‌بیوتیک‌ها باشد.

- عفونت‌ها: این عفونت‌ها شامل بیماری لایم، زونا (آبله مرغان)، ویروس هرپس سیمپلکس (مولد تبخال) و ایدز می‌باشد.

- بیماری‌های خودایمنی: شامل سندرم گیلن باره، لوپوس و آرتریت روماتوئید می‌باشد.

- اختلالات ارثی: شامل گروهی از اختلالاتی می‌باشد که در مجموع به نام بیماری شارکو- ماری- توث خوانده می‌شوند.

- حوادث: در این آسیب ها، اعصاب فشرده و له می‌شوند؛ برای مثال فشرده شدن اعصاب در اثر فتق دیسک و یا دررفتگی استخوان.

گرچه برای نوروپاتی محیطی ارثی درمانی وجود ندارد، ولی بسیاری از انواع اکتسابی با درمان بهبود می‌یابند

راه‌های تشخیص

در ابتدا پزشک فرد را معاینه می‌کند و سئوالاتی راجع به محیط کار، عادات اجتماعی (مثل نوشیدن الکل)، در معرض مواد سمی قرار گرفتن، خطر ایدز و دیگر بیماری‌های عفونی و سابقه خانوادگی ابتلا به بیماری‌های عصبی از شما می‌پرسد.

همچنین پزشک ممکن است آزمایشات زیر را از شما بخواهد:

- آزمایش خون: برای تشخیص دیابت، کمبود ویتامینی، اختلال کبد و یا کلیه، دیگر بیماری‌های متابولیکی و نشانه های فعالیت غیرطبیعی سیستم ایمنی بدن صورت می‌گیرد.

- بررسی مایع مغزی نخاعی: برای تشخیص آنتی‌بادی‌های مرتبط با نوروپاتی دیابتی انجام می‌شود.

- الکترومایوگرام ( EMG) یا آزمایش فعالیت الکتریکی عضله

- سرعت هدایت عصبی

- سی تی اسکن

- ام ار آی ( MRI)

- نمونه‌برداری از عصب

درمان

درمان موفق، بستگی به زمان تشخیص بیماری دارد. تا زمانی که سلول‌های عصبی محیطی از بین نرفته‌اند، امکان بازسازی آنها وجود دارد.

گرچه برای نوروپاتی محیطی ارثی درمانی وجود ندارد، ولی بسیاری از انواع اکتسابی با درمان بهبود می‌یابند. برای مثال کنترل قند خون در افراد دیابتی می‌تواند سرعت پیشرفت نوروپاتی دیابتی را کم کند و یا مصرف مکمل ویتامینی برای نوروپاتی‌های حاصل از کمبود ویتامین می‌تواند مفید باشد.

در برخی موارد، سوزن سوزن شدن دست و پا و دیگر علائم نوروپاتی محیطی، با درمان تشنج و افسردگی کاهش می یابد.

شیوه زندگی شما نیز باید درست و سالم باشد، بدین منظور:

- وزن خود را متعادل نگه دارید.

- از تماس با مواد سمی خوداری کنید.

- تحت نظر پزشک باشید.

- یک رژیم غذایی سالم مصرف کنید.

- از مصرف الکل خودداری کنید.

- سیگار را ترک کنید. سیگار باعث تنگ شدن رگ‌های خونی می‌شود و در نتیجه مواد مغذی به اعصاب محیطی کمتر می‌رسند.

- داروهای هومیوپاتی (تحت نظر متخصص) نقش مهمی را در بهبود آسیب عصبی دارند.

گیاهان بابونه، رزماری و جینکو بیلوبا (Ginkgo biloba)، سیستم عصبی را تقویت می‌کنند.

ورزش‌های کششی

درمان در خانه

- ورزش کنید. ورزش‌های کششی می‌تواند از سوزن سوزن شدن پاها جلوگیری کند. به یاد داشته باشید هیچ وقت برای مدت طولانی در یک وضعیت ثابت (مثل نشستن یا ایستادن طولانی) قرار نگیرید.

کنار یک دیوار بایستید و کمی از آن فاصله بگیرید. کف دستانتان را به دیوار تکیه دهید.

یکی از زانوها را به سمت دیوار ببرید و آرنج خود را خم کنید. کف پای دیگرتان در تماس با زمین و مستقیم و صاف باشد.

آنقدر به جلو خم شوید تا زمانی که کشش عضله ساق پای پشتی خود را احساس کنید. این تمرین را با پای دیگر تکرار کنید.

- آب: پاها را در یک لگن پر از آب سرد قرار دهید. آب نباید یخ باشد. برای درمان بهتر، پاهای خود را حداقل دو بار در روز، در محلول آب و سرکه قرار دهید.

- پماد فلفل تند: مقداری فلفل قرمز تند را برداشته و آنها را روی شعله آتش گرم کنید. فلفل‌ها را خرد کنید و در پارچه نرم و نازکی ببندید و آن را روی محل سوزن سوزن شدن بگذارید. گرمای فلفل، درد را کمتر می‌کند.

- جوراب مناسب: همیشه جوراب تمیز و خشک و نخی بپوشید. جورابی که باعث خشک شدن عرق پا شود، از سوزن سوزن شدن پا جلوگیری می‌کند. هر 8 ساعت یک بار جوراب خود را عوض کنید.

- کفش مناسب: کفشی را بخرید که برای قوس پای شما مناسب باشد.

توصیه‌های غذایی

- از مصرف قند و غذاهای شیرین و استعمال الکل و تنباکو خودداری کنید.

- رژیم غذایی محتوی ویتامین‌های گروه B برای تسکین سوزن سوزن شدن پا موثر است.

- سبزیجات برگ سبز، لوبیاها، نخود، آجیل، شیر و تخم‌مرغ را به رژیم غذایی خود بیفزایید.آخرین قیمت های بازار ایران را اینجا کلیک کنید.