به گزارش خبرنگار رکنا، پسوریازیس (Psoriasis به فرانسوی) یا صدفک یک بیماری پوستی خودایمنی و مزمن است که باعث ایجاد لکه‌های قرمز و پوسته‌های ضخیم و سفید (که به آنها پلاک گفته می‌شود) روی پوست می‌شود. برای دیدن فیلم شناخت بیماری پسوریازیس در اینجا کلیک کنید.

این بیماری به علت سرعت زیاد تکثیر سلول‌های پوستی ایجاد می‌شود و اغلب با التهاب همراه است. شیوع آن بیشتر در نواحی پوست سر، آرنج، زانو و کمر است. با توجه به مزمن بودن پسوریازیس، مدیریت آن شامل مصرف داروها، مراقبت‌های پوستی و گاهی تغییرات سبک زندگی می‌شود. در ادامه به بررسی دقیق‌تر این بیماری می‌پردازیم.

علائم و انواع پسوریازیس

پسوریازیس یک بیماری پوستی خودایمنی و مزمن است که با رشد سریع و بیش از حد سلول‌های پوستی، منجر به تجمع سلول‌ها و ایجاد ضایعات پوستی مشخصی می‌شود. علائم پسوریازیس بسته به نوع و شدت بیماری می‌تواند متفاوت باشد، اما رایج‌ترین علائم آن عبارت‌اند از:

علائم اصلی پسوریازیس

علامت توضیحات
ضایعات قرمز و پوسته‌پوسته پلاک‌های قرمز رنگی که با پوسته‌های نقره‌ای یا سفید پوشیده شده‌اند، شایع‌ترین علامت پسوریازیس هستند. این ضایعات اغلب در نواحی آرنج، زانو، کمر، و پوست سر دیده می‌شوند.
خارش و درد ضایعات پسوریازیس ممکن است همراه با خارش، سوزش یا درد باشند، که می‌تواند باعث ناراحتی زیادی شود.
خشکی و ترک خوردگی پوست پوست در نواحی مبتلا ممکن است به شدت خشک و ترک‌خورده شود و حتی گاهی دچار خونریزی شود.
تغییرات ناخن‌ها پسوریازیس می‌تواند روی ناخن‌ها نیز تأثیر بگذارد. از جمله علائم آن می‌توان به فرو رفتگی، ضخیم شدن یا تغییر رنگ ناخن‌ها و حتی جدا شدن ناخن از بستر اشاره کرد.
درد مفاصل در برخی موارد، پسوریازیس می‌تواند مفاصل را نیز تحت تأثیر قرار دهد و منجر به بیماری پسوریازیس مفصلی (آرتریت پسوریاتیک) شود که با علائمی مانند تورم، سفتی و درد مفاصل همراه است.
لکه‌های کوچک و نقطه‌ای نوعی از پسوریازیس به نام پسوریازیس قطره‌ای، با لکه‌های کوچک و قرمز روی پوست به‌ویژه روی بازوها، پاها و بالاتنه ظاهر می‌شود. این نوع پسوریازیس بیشتر در کودکان و جوانان مشاهده می‌شود.

عوامل تشدیدکننده علائم پسوریازیس

علائم پسوریازیس ممکن است در اثر برخی عوامل تشدید شود، از جمله استرس، عفونت‌ها، هوای سرد و خشک، مصرف الکل، سیگار کشیدن، و مصرف برخی داروها.

اگر به پسوریازیس مشکوک هستید یا علائمی مشابه دارید، توصیه می‌شود به متخصص پوست مراجعه کنید تا تشخیص دقیق و درمان مناسب را دریافت کنید.

علل و عوامل خطر پسوریازیس

پسوریازیس به علت ترکیب عوامل ژنتیکی و محیطی ایجاد می‌شود و عوامل مختلفی می‌توانند احتمال بروز آن را افزایش دهند:

عوامل ژنتیکی: پسوریازیس در خانواده‌ها ارثی است.

عوامل محیطی: شامل استرس، عفونت‌ها، آسیب‌های پوستی، و مصرف برخی داروها.

اختلالات سیستم ایمنی: سیستم ایمنی به اشتباه سلول‌های پوستی را مورد حمله قرار می‌دهد.

پسوریازیس

جدول درمان پسوریازیس

درمان‌های پسوریازیس

درمان‌های پسوریازیس به منظور کاهش التهاب و جلوگیری از رشد بیش از حد سلول‌های پوستی انجام می‌شود. برخی از درمان‌های متداول عبارتند از:

نوع درمان توضیحات
داروهای موضعی شامل کرم‌ها و پمادهایی مانند کورتیکواستروئیدها و ویتامین D هستند که برای کاهش التهاب و پوسته‌ریزی استفاده می‌شوند.
نوردرمانی از نور ماورای بنفش برای کاهش علائم پسوریازیس استفاده می‌شود.
داروهای سیستمیک داروهایی مانند متوترکسات و سیکلوسپورین برای موارد شدید تجویز می‌شوند.
بیولوژیک‌ها داروهای بیولوژیک که با مهار پاسخ ایمنی بدن، التهاب را کاهش می‌دهند، در موارد شدیدتر استفاده می‌شوند.
تغییرات سبک زندگی کاهش استرس، داشتن رژیم غذایی متعادل و پرهیز از الکل می‌تواند علائم را بهبود بخشد.

نکات مهم قبل از شروع درمان

  1. مشورت با پزشک: انتخاب درمان‌های مناسب بر اساس شدت و نوع پسوریازیس توسط پزشک ضروری است.

  2. پرهیز از مصرف الکل و سیگار: مصرف الکل و سیگار می‌تواند علائم را تشدید کند.

  3. مراقبت‌های روزانه: مرطوب‌کننده‌ها و کرم‌های ضدالتهاب ممکن است در بهبود پوست و کاهش خارش موثر باشند.

  4. کنترل استرس: استرس یکی از عوامل تشدید پسوریازیس است، بنابراین کنترل آن به‌ویژه با روش‌های تن‌آرامی و ورزش‌های آرامش‌بخش می‌تواند کمک‌کننده باشد.

انواع  psoriasis

پرسش‌های متداول درباره پسوریازیس

علل پسوریازیس چیست؟

علل دقیق پسوریازیس هنوز به‌طور کامل مشخص نیست، اما عواملی مانند ژنتیک، التهاب، و تحریکات محیطی می‌توانند در بروز آن نقش داشته باشند. برخی عوامل محرک شامل استرس، عفونت‌ها، آسیب‌های پوستی، و مصرف الکل و سیگار هستند.

علائم پسوریازیس چیست؟

علائم پسوریازیس شامل موارد زیر است:

لکه‌های قرمز پوستی با پوسته‌های نقره‌ای

خارش و سوزش

خشکی و ترک‌خوردگی پوست

تغییر در ناخن‌ها (شامل فرورفتگی و تغییر رنگ)

التهاب مفاصل (در نوع پسوریازیس آرتروپاتیک)

انواع پسوریازیس چیست؟

انواع اصلی پسوریازیس عبارتند از:

پسوریازیس پلاکی: شایع‌ترین نوع که با لکه‌های قرمز و پوسته‌پوسته مشخص می‌شود.

پسوریازیس گوتاتا: با لکه‌های کوچک و پراکنده که معمولاً پس از عفونت‌های باکتریایی ایجاد می‌شود.

پسوریازیس معکوس: لکه‌ها در مناطق چین‌دار پوست، مانند زیر سینه یا در کشاله‌های ران ظاهر می‌شود.

پسوریازیس پوسچولار: شامل لکه‌های سفید با چرک و تب است.

پسوریازیس آرتروپاتیک: که به التهاب مفاصل منجر می‌شود.

پسوریازیس

چگونه پسوریازیس تشخیص داده می‌شود؟

تشخیص پسوریازیس معمولاً بر اساس معاینه فیزیکی پوست و تاریخچه پزشکی بیمار انجام می‌شود. در بعضی موارد، پزشک ممکن است نمونه‌برداری از پوست (بیوپسی) انجام دهد تا از وجود پسوریازیس اطمینان حاصل کند.

درمان پسوریازیس چیست؟

درمان پسوریازیس بسته به شدت و نوع آن متفاوت است و شامل:

درمان‌های موضعی: کرم‌ها و پمادهای ضد التهاب و استروئیدی.

درمان‌های نوری: نور درمانی با UVB یا PUVA.

داروهای سیستمیک: داروهایی که به صورت خوراکی یا تزریقی مصرف می‌شوند و بر کل بدن تاثیر می‌گذارند.

داروهای بیولوژیک: داروهایی که به طور خاص سیستم ایمنی را هدف قرار می‌دهند.

پسوریازیس

آیا پسوریازیس قابل درمان است؟

پسوریازیس یک بیماری مزمن است و در حال حاضر درمان قطعی ندارد، اما با مدیریت مناسب می‌توان علائم آن را کنترل کرد و بهبود بخشید.

آیا پسوریازیس مسری است؟

خیر، پسوریازیس مسری نیست و از فردی به فرد دیگر منتقل نمی‌شود.

چگونه می‌توانم به مدیریت پسوریازیس کمک کنم؟

برای مدیریت پسوریازیس می‌توانید:

از استرس دوری کنید.

رژیم غذایی سالم و متوازن داشته باشید.

از مصرف الکل و سیگار خودداری کنید.

از درمان‌های موضعی و سیستمیک که پزشک تجویز کرده است، استفاده کنید.

پوست خود را مرطوب نگه دارید.

آیا پسوریازیس بر کیفیت زندگی تاثیر می‌گذارد؟

بله، پسوریازیس می‌تواند تأثیرات عاطفی و اجتماعی قابل توجهی داشته باشد. بسیاری از افراد مبتلا به این بیماری ممکن است احساس خجالت، افسردگی یا اضطراب کنند. مشاوره و حمایت اجتماعی می‌تواند در این زمینه مفید باشد.

با آگاهی از این نکات، می‌توانید بهتر با پسوریازیس کنار بیایید و به بهبود کیفیت زندگی خود کمک کنید. اگر سوالات بیشتری دارید، بهتر است با پزشک یا متخصص پوست مشورت کنید.