مرگ یک میلیون مرغ دریایی به خاطر گرمایش زمین
رکنا: پژوهشگران تعداد یک میلیون مرغ دریایی تلف شده را بر اساس تعداد لاشه پرندگان مرده یا در حال مرگی برآورد کرده اند که خط ساحلی بین کالیفرنیا تا خلیج آلاسکا یافت شده اند.
به گزارش رکنا، مرغان دریایی قطب شمال که هم در اقیانوس آرام و هم اقیانوس اطلس زندگی می کنند از جمله پر جمعیت ترین پرندگان دریایی در نیمکره شمالی محسوب می شوند. اما همچون بسیاری از پرندگان دریایی دیگر، تعداد این پرندگان نیز طی چند دهه گذشته کاهش یافته است. یکی از دلایل این کاهش این است که هر چه می گذرد تغییر شرایط محل زندگی و شکار مرغان دریایی زنده ماندن را برای آنها دشوارتر و بیشتر غیرقابل پیش بینی می کند.
در بازه زمانی تابستان 2015 تا بهار 2016 موج گرمای اقیانوسی بی سابقه ای منطقه شمال اقیانوس آرام را در نوردید که شدت و دوره آن نسبت به تمام امواج گرمایی به ثبت رسیده از سال 1870 بیشتر بود. این موج گرما باعث شد که دمای سطح آب در ساحل اقیانوس آرام در آمریکای شمالی یک تا دو درجه سانتی گراد افزایش پیدا کند. شاید این افزایش چندان زیاد به نظر نیاید، اما برای ایجاد اختلالاتی گسترده در زیست بوم دریایی کافی است. در چنین شرایطی ماهیانی مثل کیلکا و ساردین که طعمه معمول مرغان دریایی را تشکیل می دهند یا جان باخته اند یا به آب های خنک تر کوچ کرده اند و مرغان دریایی گرسنه مانده اند که در نتیجه بسیاری از آنها تلف شده اند.
مطالعه ای که به تازگی انجام شده نشان می دهد که در نتیجه این موج گرما یک میلیون مرغ دریایی تلف شده اند که دو سوم آنها مرغان بالغ واقع در سن زاد و ولد بوده اند. در یک جمعیت سالم حدود 95 درصد مرغان دریایی متولد شده از سال اول زندگی شان جان سالم به در می برند. اما یک سال بد برای بقای مرغان بالغ، موجب مشکلات بزرگی برای کل جمعیت آنها می شود.
دلیل این اتفاق این است که مرغان دریایی در هر سال تنها یک تخم می گذارند و با توجه به اینکه تا 40 سال عمر می کنند، روند بالغ شدن آنها به کندی انجام می شود. یک مرغ ماده ممکن است در هفت سالگی تخمگذاری را آغاز کند و تا زمان مرگش هر سال یک تخم بگذارد. اکثر مرغان دریایی به این دلیل که غذای مورد نیاز برای سیرکردن جوجه هایشان معمولا در فاصله دوری از خشکی قرار دارد، زندگی دشواری دارند. شکار و آوردن غذا به لانه مسئله ای است که میزان فرزندآوری آنها را در هر سال محدود می کند. به این ترتیب تولید تنها یک جوجه در هر سال به نظر منطقی می آید، اما اگر تعداد زیادی از مرغان بالغ واقع در سن باروری تلف شوند، دیگر جوجه جدیدی وجود نخواهد داشت تا جایگزین مرغان از دست رفته شود و در نتیجه از جمعیت کلی آنها کاسته خواهد شد.
پژوهشگران تعداد یک میلیون مرغ دریایی تلف شده را بر اساس تعداد لاشه پرندگان مرده یا در حال مرگی برآورد کرده اند که خط ساحلی بین کالیفرنیا تا خلیج آلاسکا یافت شده اند. در این خط ساحلی 6 هزار کیلومتری در کل 62 هزار لاشه پرنده پیدا شده، اما آب لاشه تمام پرندگانی را که در دریا تلف شده اند به ساحل نمی اندازد. مطالعات قبلی نشان داده اند که تعداد مرغان دریایی را که عملا مرده یافت شده اند باید دست کم در 7 - و احتمالا در چند صد- ضرب کرد تا بتوان حداقل پرندگان تلف شده را برآورد کرد. به این ترتیب برآورد یک میلیون مرغ دریایی تلف شده عملا می تواند حدس محافظه کارانه ای باشد.
بر اساس مطالعه دیگری که به تازگی انجام شده، جمعیت های مرغانی که در خلیج آلاسکا زندگی می کنند از نظر تعداد 10 تا 20 درصد کاهش یافته است. در 22 کلونی در آلاسکا که مداوما تحت نظارت قرار دارند در طول فصول تخمگذاری سال های 2015 و 2016 و 2017 کاهش کلی جمعیت در میان مرغانی گزارش شده که یا نتوانسته اند تخم بگذارند یا جوجه هایشان را بزرگ کنند. کاهش کلی جمعیت در میان مرغان دریایی این منطقه پدیده به شدت غیرمعمولی است و این نشانه روشنی است از اینکه میزان غذای این پرندگان به شدت کاهش یافته است.
از ارقام زیاد و غیرمعمول پرندگان تلف شده ای که به ساحل انداخته شده اند به عنوان «تلفات» یاد می شود. این نوع از تلفات در میان این مرغان دریایی و گونه های مرتبطی چون پافین ها سال هاست که شناخته شده بوده است. کاهش جمعیت این مرغان می تواند جنبه ای همیشگی از بیولوژی مرغان دریایی باشد، اما مورد اخیر در شماری بسیار زیادتر و در منطقه جغرافیایی بسیار گسترده تری از تلفات پیشین مشاهده شده است.
در بیشتر موارد این تلفات نتیجه وضعیت توفانی مداوم دریاها و عدم دسترسی منظم آنها به ماهیانی است که بقای این مرغان دریایی و پافین ها به آنها متکی است. وقتی وضعیت دریا ناپایدار و متلاطم است، صرف انرژی بیش از اندازه می تواند موجب مرگ بسیاری از پرندگان شود. از جمله تازه ترین موارد تلفات در بهار سال 2014 در انگلیس و اروپای غربی رخ داده است که طی آن دست کم 50 هزار پرنده که عمدتا مرغان دریایی قطب شمال و پافین های اقیانوس اطلس بودند جان باخته اند.
نویسنده: تیم برک هد(Tim Birkhead) استاد جانورشناسی در دانشگاه شفیلدبرای ورود به کانال تلگرام ما کلیک کنید.
ارسال نظر