چگونه هوش مصنوعی به کشف حیات در سیارات کمک می‌کند؟

به گزارش رکنا و به نقل از منابع علمی معتبر، یک الگوریتم پیشرفته در حوزه یادگیری ماشینی موفق به شناسایی ۴۴ منظومه ستاره‌ای شده است که احتمال می‌رود سیاراتی مشابه زمین، ولی ناشناخته، را در خود جای داده باشند. این فناوری می‌تواند روند جستجوی سیاراتی با شرایط مناسب برای حیات را با سرعت قابل توجهی پیش ببرد.

پتانسیل کشف سیارات مشابه زمین

تایید قطعی وجود سیارات مشابه زمین در این منظومه‌ها هنوز به دست نیامده است. با این حال، دانشمندان در آینده به بررسی دقیق این منظومه‌های ستاره‌ای خواهند پرداخت. در این شبیه‌سازی‌ها، این الگوریتم دقت قابل توجهی تا ۹۹ درصد نشان داده است که حکایت از احتمال بالای وجود دست‌کم یک سیاره مشابه زمین در منظومه‌های شناسایی شده دارد.

چشم‌انداز علمی برای جستجوی فراخورشیدی‌ها

دکتر یان آلیبرت، از مدیران ارشد مرکز فضا و زیست‌پذیری دانشگاه برن و یکی از نویسندگان این پژوهش، اظهار داشت: «این مدل یکی از پیشرفته‌ترین و پیچیده‌ترین مدل‌ها در دنیا است که امکان پیش‌بینی‌های دقیق و تحقیقات مشابه را فراهم می‌کند. این پیشرفت می‌تواند نقشی کلیدی در جستجوی سیارات زیست‌پذیر و در نهایت کشف حیات در کیهان ایفا کند.»

چالش‌ها و محدودیت‌های کشف سیارات فراخورشیدی

کشف سیارات فراخورشیدی به دلیل ابعاد کوچک و تولید نور بسیار کم آنها دشوار است. تاکنون وجود بیش از ۵۸۰۰ سیاره خارج از منظومه شمسی تایید شده است، اما اطلاعات دقیقی در مورد اکثر آنها در دسترس نیست.

یکی از چالش‌های موجود در آموزش الگوریتم‌ها، نیاز شدید به مجموعه داده‌های عظیم است. این محدودیت، سرعت پیشرفت تحقیقات در زمینه جستجوی سیارات فراخورشیدی را کاهش می‌دهد.

شاخص‌های کلیدی برای شناسایی سیارات شبیه زمین

براساس نتایج این پژوهش، سیستم هوش مصنوعی مشخص کرد که قوی‌ترین شاخص‌های شناسایی سیارات مشابه زمین، شامل جرم و دوره مداری سیاره داخلی یک منظومه است. این الگوریتم بر روی نزدیک به ۱۶۰۰ منظومه با دست‌کم یک سیاره شناخته شده آزمایش شد و نشان داد که حدود ۴۸ منظومه ممکن است دارای جهان‌هایی مشابه زمین باشند.

محدودیت‌ها و نقاط ضعف مدل

با وجود دقت بالای مدل، هنوز بی‌نقص نیست. به‌عنوان مثال، این مدل نتوانسته است ویژگی‌هایی مانند همبستگی قوی بین ابرزمینها و مشتری‌های سرد که معمولاً نزدیک ستارگان شبیه خورشید یافت می‌شوند، را بازسازی کند. علاوه بر این، سیارات بازتولید شده توسط الگوریتم به طور کلی نزدیک‌تر از حد واقعی به ستاره‌هایشان در نظر گرفته شده‌اند.

تحولی در روش‌های شناسایی سیاره‌ها

اگرچه مدل فعلی کامل نیست، اما می‌تواند فرآیند جستجوی دانشمندان را به شدت بهبود بخشد. محدود کردن گزینه‌ها برای ردیابی سیارات مشابه زمین می‌تواند یک جهش بزرگ در کشف سیارات مملو از حیات باشد و افق‌های جدیدی را در علم نجوم بگشاید.