چه کسی اولین شهربازی مدرن تهران را ساخت؟

به گزارش رکنا، اگر کمی دقت کنیم و به صدای خیابان ولی‌عصر (عج) در میان هیاهوی همیشگی‌اش گوش بسپاریم، شاید صدای خنده و شادی کودکانی را بشنویم که روزگاری برای تفریح راهی مکانی به نام «اتوبان کودک» می‌شدند. این محل که نخستین شهربازی مدرن برای کودکان در شهر تهران بود، در محله امیریه قرار داشت. روایت شکل‌گیری این شهربازی خالی از لطف نیست.

پیدایش اولین شهربازی مدرن در تهران

 برای اولین بار کودکان تهرانی وسایلی را برای بازی تجربه کردند که هیچ تصوری از آن‌ها نداشتند، اما با ذوق و اشتیاق بی‌پایانی از آن‌ها لذت می‌بردند. این وسایل که در مجموعه تفریحی «اتوبان کودک» قرار داشتند، در محله امیریه و در نزدیکی مهدیه تهران، نبش کوچه زرگر فعلی، نصب و راه‌اندازی شده بود.

روایتی از گذشته اتوبان کودک

نصرالله حدادی، پژوهشگر تهران، درباره تاریخچه این پارک می‌گوید: «چند سال پس از شهریور ۱۳۲۰، در محله امیریه و بالادست مهدیه تهران، پارکی کوچک و مدرن برای بازی کودکان ساخته شد. پارکی که به اتوبان کودک معروف بود و دارای چرخ‌فلک‌های بلند، قطار و ماشین‌های بازی مدرن آن زمان بود. این مجموعه تفریحی تقریباً تا دهه شصت فعالیت داشت، اما به مرور زمان تعطیل شد. اکنون این فضا در اختیار تولیت آستان حضرت عبدالعظیم حسنی قرار دارد.»

اتوبان کودک در دل تاریخ و باغ‌های قاجاری

بر اساس روایت‌ها، اتوبان کودک در یکی از باغ‌های متعلق به شاهزادگان قاجار که پس از مرگ یکی از آنان به بلدیه شهر تهران واگذار شده بود، ساخته شد. ایده این پارک از نخستین شهربازی مدرن که در سال ۱۸۹۳ در «ایلینویز شیکاگو» راه‌اندازی شد، الهام گرفته شده بود. وجه تمایز آن شهربازی داشتن چرخ‌فلک برقی بود. در ادامه، پارک‌های بیشتری در جهان ساخته شدند. برای مثال، در سال ۱۹۲۷ در پارک اسب‌دوانی بروکلین نیویورک، یکی از وسایل مهیج به نام ترن هوایی نصب شد. چنین ایده‌هایی باعث شد که سایر کشورها نیز به الگوبرداری و توسعه پارک‌های مدرن بپردازند. سهم کودکان محله امیریه نیز از این موج، اتوبان کودک بود.

اتوبان کودک، قدمی به سوی دنیای مدرن

طبق گفته‌های محلی‌ها، پیش از ساخت اتوبان کودک، وسایل بازی محدودی مانند تاب، سرسره و الاکلنگ در پارک شهر نصب شده بود. اما در اتوبان کودک، کودکان با دنیای مدرن‌تری آشنا شدند. وسایلی مانند تونل وحشت، ترن برقی و ماشین‌های کوچک که کودکان خودشان می‌توانستند آن‌ها را هدایت کنند، تجربه‌ای بی‌نظیر و متفاوت برای کودکان آن زمان بود.