اسکار پوستی چیست؟ / جدول روش‌ های کاهش اسکار پوستی

به گزارش رکنا، وقتی پوست دچار آسیب می‌شود (مانند بریدگی، سوختگی، یا جراحی)، بدن برای ترمیم بافت آسیب‌دیده به فرآیندی به نام ترمیم زخم می‌پردازد. در این فرآیند، بافت جدیدی به نام کلاژن تولید می‌شود که ممکن است باعث تشکیل یک اسکار شود.

انواع اسکارهای پوستی

    اسکارهای هیپرتروفیک:

    این نوع اسکارها به‌طور برجسته و ضخیم‌تر از سطح پوست به نظر می‌رسند، اما معمولاً در محدوده زخم باقی می‌مانند و به مرور زمان کوچک‌تر می‌شوند.

    اسکارهای کلوئیدی:

    اسکارهای کلوئیدی به دلیل تولید بیش از حد کلاژن به وجود می‌آیند و از مرز زخم فراتر رفته و برجسته‌تر از پوست سالم به نظر می‌رسند. این اسکارها ممکن است بزرگتر شوند و گاهی دردناک یا خارش‌دار باشند.

    اسکارهای آتروفیک:

    این نوع اسکارها معمولاً به صورت فرورفتگی یا گودال در پوست ظاهر می‌شوند و معمولاً ناشی از از بین رفتن یا کاهش تولید کلاژن در فرآیند بهبودی زخم هستند. از جمله این اسکارها می‌توان به اسکارهای ناشی از آکنه اشاره کرد.

    اسکارهای خطی:

    این نوع اسکارها معمولاً به شکل خط‌های نازک و صاف هستند و معمولاً پس از عمل‌های جراحی یا جراحات جزئی به وجود می‌آیند.

عوامل مؤثر در تشکیل اسکار

    شدت آسیب: هرچه آسیب به پوست عمیق‌تر باشد، احتمال ایجاد اسکار بیشتر است.

    محل زخم: برخی از نواحی بدن بیشتر در معرض اسکارهای برجسته هستند، مانند ناحیه شانه‌ها یا سینه.

    نوع پوست: افراد با پوست تیره‌تر ممکن است بیشتر مستعد ایجاد اسکارهای کلوئیدی باشند.

    عوامل ژنتیکی: برخی افراد به دلیل ویژگی‌های ژنتیکی ممکن است تمایل بیشتری به ایجاد اسکارهای ضخیم و برجسته داشته باشند.

    مراقبت از زخم: درمان صحیح و مراقبت‌های مناسب از زخم می‌تواند به کاهش احتمال ایجاد اسکار کمک کند.

درمان اسکارهای پوستی

    استفاده از کرم‌ها و ژل‌های درمانی:

    کرم‌ها و ژل‌هایی که حاوی مواد مانند سیلیکون هستند می‌توانند به کاهش برجستگی و بهبود ظاهر اسکار کمک کنند.

    درمان‌های لیزری:

    لیزرهای خاصی می‌توانند برای درمان اسکارهای هیپرتروفیک یا کلوئیدی استفاده شوند تا رنگ و بافت پوست را بهبود بخشند.

    کرم‌های ضد التهاب و مرطوب‌کننده‌ها:

    این کرم‌ها می‌توانند به کاهش التهاب و تسکین پوست کمک کنند و فرآیند بهبودی را تسریع نمایند.

    جراحی:

    در موارد شدید، جراحی ممکن است برای برداشتن اسکار یا کاهش اندازه آن مورد استفاده قرار گیرد.

    تزریق استروئید:

    برای درمان اسکارهای کلوئیدی یا هیپرتروفیک، تزریق استروئید می‌تواند به کاهش حجم و برجستگی آن‌ها کمک کند.

اسکار پوستی

نکات مهم

    پیشگیری از اسکار

    مراقبت از زخم‌های تازه، استفاده از کرم‌های ضدعفونی‌کننده و جلوگیری از عفونت می‌تواند به کاهش احتمال تشکیل اسکار کمک کند.

    زمان بهبودی اسکار

    اسکارها ممکن است مدتی طول بکشند تا به طور کامل بهبود یابند. معمولاً برای مشاهده نتیجه نهایی، چند ماه یا حتی سال‌ها زمان لازم است.

به‌طور کلی، اسکارها جزء طبیعی فرآیند بهبود پوست هستند، اما در برخی موارد ممکن است به مشکلات زیبایی تبدیل شوند که نیاز به درمان دارند.

مزایای اسکار پوستی

اسکار پوستی به‌طور طبیعی به عنوان یک فرآیند ترمیمی در بدن پس از آسیب به وجود می‌آید. اگرچه اسکارها معمولاً به عنوان اثرات منفی شناخته می‌شوند، اما در واقع برخی مزایا و کاربردهای مهم دارند که می‌توانند به بدن کمک کنند. در اینجا برخی از مزایای اسکار پوستی آورده شده است:

1. حفاظت از پوست و بافت زیرین

اسکارها برای محافظت از لایه‌های عمیق‌تر پوست و بافت زیرین در برابر آسیب‌های بعدی عمل می‌کنند. هنگامی که پوست آسیب می‌بیند، بدن برای ترمیم آن با تولید کلاژن اقدام می‌کند. این کلاژن بافت جدیدی را تشکیل می‌دهد که می‌تواند از نواحی آسیب‌دیده محافظت کرده و به جلوگیری از آسیب‌های بیشتر کمک کند.

2. بازسازی بافت آسیب‌دیده

اسکار فرآیند بازسازی بافت آسیب‌دیده را تسریع می‌کند. به عبارت دیگر، اسکار نشان‌دهنده روند بهبود و ترمیم است که به بدن اجازه می‌دهد به حالت طبیعی خود بازگردد. این به‌ویژه برای آسیب‌های جدی مانند جراحات عمیق، سوختگی‌ها یا عمل‌های جراحی مهم است.

3. تقویت قدرت ترمیم بدن

اسکارها به‌طور کلی نشان‌دهنده قدرت ترمیم طبیعی بدن هستند. بدن به‌طور خودکار اقدام به تولید کلاژن و مواد دیگر برای ترمیم آسیب‌های وارده به پوست می‌کند و این فرآیند نشان‌دهنده توانایی بدن در بهبود خود است.

4. مقاومت در برابر عفونت‌ها

اسکارها می‌توانند به عنوان یک سد محافظتی عمل کنند. وقتی که پوست آسیب می‌بیند، اسکار به جلوگیری از ورود باکتری‌ها، ویروس‌ها و سایر عوامل مضر به بافت زیرین کمک می‌کند. این فرآیند به ویژه برای جلوگیری از عفونت در نواحی آسیب‌دیده مهم است.

5. کاهش خطر آسیب‌های آینده

اسکار به‌ویژه در مناطقی که جراحت‌های قبلی به آن‌ها وارد شده، می‌تواند به ایجاد سطح مقاوم‌تری در برابر آسیب‌های آینده کمک کند. برخی از اسکارها ممکن است به بافت مقاومی تبدیل شوند که در برابر فشار، کشش یا سایر آسیب‌ها بهتر عمل کند.

6. سیستم دفاعی بدن

اسکارها به عنوان بخشی از سیستم دفاعی بدن عمل می‌کنند. هنگامی که پوست آسیب می‌بیند، بدن به‌طور خودکار شروع به تولید بافت جدید می‌کند تا آن ناحیه را از آسیب‌های بعدی محافظت کند. این فرآیند به عنوان مکانیسم دفاعی بدن در برابر آسیب‌ها و تهدیدات عمل می‌کند.

7. یادآوری آسیب‌ها و تجربیات

در برخی موارد، اسکارها می‌توانند به عنوان یادآوری از تجربیات خاص یا دوران بهبود پس از آسیب‌های مهم عمل کنند. در حالی که این ممکن است جنبه منفی داشته باشد، اما می‌تواند به‌عنوان یک نشان از قدرت، تاب‌آوری و فرآیند بهبود طبیعی بدن باشد.

8. سودمندی در درمان زخم‌های عمیق

در زخم‌های عمیق یا سوختگی‌های شدید، اسکار ممکن است حتی به بازسازی عملکرد پوست کمک کند. به عنوان مثال، در سوختگی‌های شدید، ایجاد یک اسکار مقاوم می‌تواند به بازسازی بافت‌های آسیب‌دیده کمک و از آسیب‌های بیشتر جلوگیری کند.

اسکار پوستی

نتیجه‌گیری

در حالی که اسکارها معمولاً به عنوان اثری ناخواسته و ناخوشایند شناخته می‌شوند، اما از دیدگاه پزشکی و فیزیولوژیکی، آن‌ها یک بخش ضروری از فرآیند بهبودی طبیعی بدن هستند. اسکارها می‌توانند به محافظت از پوست، بازسازی بافت‌های آسیب‌دیده، و ایجاد مقاومت در برابر آسیب‌های آینده کمک کنند.

درمان اسکارهای پوستی بستگی به نوع، شدت و موقعیت اسکار دارد. به‌طور کلی، اسکارهای هیپرتروفیک و کلوئیدی معمولاً با درمان‌های استروئیدی و لیزری بهبود می‌یابند، در حالی که اسکارهای آتروفیک ممکن است نیاز به درمان‌های لیزری یا میکرونیدلینگ داشته باشند. همچنین، استفاده از کرم‌های سیلیکونی و رتینوئیدی می‌تواند به بهبود ظاهر اسکارها کمک کند.

در صورتی که اسکار شما مشکلاتی ایجاد کرده یا ظاهر آن شما را اذیت می‌کند، مشاوره با یک متخصص پوست یا جراح پلاستیک می‌تواند راه‌حل‌های مناسب‌تری برای درمان و کاهش آن ارائه دهد.

پرسش و پاسخ درباره اسکار پوستی

اسکار پوستی (زخم یا جای زخم) به نشانه‌های باقی‌مانده از یک آسیب یا جراحت است که پس از بهبود بافت‌های آسیب‌دیده روی پوست باقی می‌ماند. این اسکارها ممکن است به دلیل جراحات، سوختگی‌ها، جراحی‌ها، جوش‌ها، یا حتی بیماری‌های پوستی مانند آکنه ایجاد شوند. در زیر برخی از سوالات و پاسخ‌های رایج در مورد اسکارهای پوستی آمده است.

1. اسکار پوستی چیست؟

پاسخ: اسکار پوستی به آثار یا جای زخم‌هایی گفته می‌شود که پس از ترمیم بافت آسیب‌دیده به جا می‌ماند. اسکارها معمولاً به دلیل ترمیم بافت پوست بعد از جراحت، بریدگی، سوختگی، یا بیماری‌های پوستی ایجاد می‌شوند. این اسکارها می‌توانند به اشکال مختلفی ظاهر شوند، از جمله اسکارهای کلوئیدی، اسکارهای آتروفیک (کم‌عمق)، یا اسکارهای هیپرتروفیک (برآمده).

2. چرا اسکار پوستی ایجاد می‌شود؟

پاسخ: اسکار پوستی به دلیل روند طبیعی ترمیم پوست ایجاد می‌شود. وقتی پوست دچار آسیب یا جراحت می‌شود، بدن به‌طور خودکار شروع به ترمیم آن می‌کند. در این روند، کلاژن به محل آسیب می‌رسد تا زخم را ترمیم کند. اگر کلاژن به‌درستی توزیع نشود، اسکار به جا می‌ماند.

3. چگونه می‌توان از ایجاد اسکار جلوگیری کرد؟

پاسخ: جلوگیری از اسکار به میزان زیادی بستگی به مراقبت صحیح از زخم دارد. برخی از روش‌های پیشگیری از اسکار عبارتند از:

    مراقبت از زخم: تمیز نگه داشتن زخم و استفاده از داروهای ضد عفونت می‌تواند به جلوگیری از عفونت و تسریع روند ترمیم کمک کند.

    استفاده از پمادهای مخصوص اسکار: برخی پمادهای مخصوص می‌توانند به کاهش تشکیل اسکار کمک کنند.

    پوشاندن زخم: استفاده از پانسمان‌های مناسب برای جلوگیری از ورود باکتری‌ها و فشار زیاد به زخم می‌تواند در کاهش اسکار موثر باشد.

    اجتناب از کشیدگی زیاد پوست: حرکت‌های شدید و کشیدگی پوست در هنگام بهبودی می‌تواند باعث تشکیل اسکار بدتر شود.

4. چه نوع اسکارهایی وجود دارد؟

پاسخ: اسکارهای پوستی انواع مختلفی دارند که شامل:

    اسکارهای کلوئیدی: این نوع اسکار به شکل برآمدگی‌های قرمز و ضخیم هستند که به‌طور معمول از مرز زخم خارج می‌شوند و می‌توانند دردناک باشند.

    اسکارهای هیپرتروفیک: مشابه اسکار کلوئیدی هستند، اما فقط در محدوده مرز زخم باقی می‌مانند و اغلب با گذشت زمان کوچک‌تر می‌شوند.

    اسکارهای آتروفیک: این اسکارها معمولاً به‌صورت فرو رفته در پوست به نظر می‌رسند و معمولاً در اثر آکنه یا بیماری‌های پوستی به وجود می‌آیند.

    اسکارهای کششی: زمانی که زخم‌های بزرگ و عمیق روی پوست ایجاد می‌شود، ممکن است باعث کشش و تغییر در ظاهر پوست شوند. این نوع اسکار ممکن است به‌ویژه در نواحی مانند مفاصل یا نواحی در معرض کشش ایجاد شود.

اسکار پوستی

5. چطور می‌توان اسکار پوستی را درمان کرد؟

پاسخ: درمان اسکارهای پوستی بسته به نوع و شدت اسکار متفاوت است. روش‌های درمانی ممکن است شامل موارد زیر باشد:

    استفاده از کرم‌ها و پمادهای موضعی: پمادهایی مانند سیلیکون ژل یا کرم‌های ضداسکار ممکن است به کاهش ظاهر اسکار کمک کنند.

    درمان با لیزر: درمان‌های لیزری می‌توانند به کاهش رنگ و ضخامت اسکار کمک کنند و باعث بهبود ظاهر آن‌ها شوند.

    درمان‌های جراحی: در موارد شدیدتر، ممکن است نیاز به جراحی برای برداشتن یا بازسازی اسکار باشد.

    تزریق استروئید: تزریق استروئید در برخی از انواع اسکارهای هیپرتروفیک یا کلوئیدی می‌تواند باعث کاهش التهاب و بهبود ظاهر آن‌ها شود.

    کرم‌های ضدآکنه و رتینوئیدها: برای اسکارهای ناشی از آکنه، استفاده از محصولات حاوی رتینوئید می‌تواند به بازسازی پوست و کاهش ظاهر اسکار کمک کند.

6. آیا اسکارهای پوستی به مرور زمان بهتر می‌شوند؟

پاسخ: بله، بسیاری از اسکارها به مرور زمان بهبود می‌یابند و رنگ و اندازه آن‌ها کاهش می‌یابد. معمولاً اسکارهای هیپرتروفیک با گذشت زمان بهبود می‌یابند، در حالی که اسکارهای کلوئیدی ممکن است نیاز به درمان خاص داشته باشند. اسکارهای آتروفیک نیز به‌ویژه در اثر درمان‌های لیزری یا استفاده از کرم‌های خاص ممکن است بهبود یابند.

7. آیا می‌توان اسکارها را به‌طور کامل از بین برد؟

پاسخ: در بیشتر موارد، اسکارها به طور کامل از بین نمی‌روند، اما می‌توانند به حداقل برسند یا تا حد زیادی بهبود یابند. درمان‌ها می‌توانند به کاهش ظاهر اسکارها کمک کنند، اما برخی از انواع اسکارها ممکن است برای همیشه باقی بمانند.

8. آیا استفاده از کرم‌های خاص می‌تواند اسکارها را درمان کند؟

پاسخ: برخی از کرم‌ها و پمادها مانند کرم‌های سیلیکونی، ویتامین E، یا کرم‌های حاوی رتینوئیدها می‌توانند به بهبود ظاهر اسکارها کمک کنند، اما اثرات آن‌ها بسته به نوع و شدت اسکار متفاوت است. در صورتی که اسکار شما شدید است، بهتر است با پزشک مشورت کنید تا بهترین درمان را دریافت کنید.

اسکارهای پوستی ممکن است به دلایل مختلفی مانند جراحت‌ها، سوختگی‌ها، آکنه، یا جراحی‌ها ایجاد شوند. درمان‌های مختلفی برای کاهش و بهبود ظاهر اسکارها وجود دارند. برای مدیریت صحیح اسکار، بهتر است با پزشک یا متخصص پوست مشورت کنید تا درمان مناسب‌تری را برای وضعیت خود دریافت کنید.

جدول های مرتبط با اسکار پوستی

در مورد اسکار پوستی، جدول‌های مختلفی می‌توانند به شفاف‌سازی نحوه شکل‌گیری، انواع، و درمان‌های مختلف اسکارها کمک کنند. در زیر یک جدول کلی از انواع اسکارها، ویژگی‌های آن‌ها و روش‌های درمانی مربوطه آمده است:

جدول انواع اسکارهای پوستی و ویژگی‌های آن‌ها

نوع اسکار ویژگی‌ها درمان‌های ممکن
اسکار کلوئیدی - برجسته و ضخیم - استفاده از کرم‌ها یا ژل‌های سیلیکونی
  - در حاشیه زخم گسترش پیدا می‌کند - تزریق استروئید برای کاهش التهاب
  - قرمز یا صورتی در ابتدا، سپس ممکن است تیره شود - درمان با لیزر
    - جراحی برای برداشتن اسکار در موارد شدیدتر
اسکار هیپرتروفیک - مشابه اسکار کلوئیدی، اما محدود به مرز زخم است - درمان با لیزر
  - ضخیم و قرمز یا صورتی است - استفاده از پمادها یا ژل‌های سیلیکونی
  - ممکن است به مرور زمان بهبود یابد و کاهش پیدا کند - تزریق استروئید برای کاهش التهاب
اسکار آتروفیک - فرو رفته و نازک‌تر از پوست طبیعی - درمان با لیزر فراصوت یا لیزر CO2
  - معمولاً به دلیل آکنه یا آبله مرغان ایجاد می‌شود - میکرونیدلینگ و درمان‌های تزریقی مانند هیالورنیک اسید
  - به صورت خطوط یا گودی‌های کوچک دیده می‌شود - استفاده از کرم‌های رتینوئیدی یا اسیدهای میوه
اسکار کششی - به دلیل کشیدگی زیاد پوست پس از جراحات یا سوختگی‌ها - جراحی‌های پلاستیک برای برداشتن اسکار
  - می‌تواند پوست را از حالت طبیعی خود خارج کند - استفاده از درمان‌های فیزیوتراپی مانند کشش پوست
  - در مناطق حساس مانند مفاصل و دست‌ها شایع است - کرم‌ها و پمادهای تقویتی برای ترمیم پوست
اسکار حاصل از آکنه - معمولاً در نواحی صورت ایجاد می‌شود - استفاده از کرم‌های آکنه مانند بنزوئیل پراکساید
  - می‌تواند به صورت گودی‌های کوچک یا کلوئیدی دیده شود - درمان‌های لیزری برای بهبود ظاهر پوست
    - درمان با رتینوئیدها

جدول انواع درمان‌ها و روش‌های کاهش اسکار پوستی

روش درمانی توضیحات نوع اسکار مناسب
استفاده از پماد سیلیکونی - کرم‌ها یا ژل‌های سیلیکونی که به کاهش ضخامت و قرمزی اسکار کمک می‌کنند اسکارهای کلوئیدی، هیپرتروفیک
تزریق استروئید - برای کاهش التهاب و صاف کردن اسکارهای هیپرتروفیک و کلوئیدی اسکارهای کلوئیدی و هیپرتروفیک
درمان لیزری (CO2 و فراصوت) - لیزرهای مختلف برای بهبود رنگ و بافت پوست و کاهش عمق اسکارها اسکارهای آتروفیک، هیپرتروفیک و برخی کلوئیدی
میکرونیدلینگ - استفاده از سوزن‌های ریز برای تحریک تولید کلاژن جدید در پوست اسکارهای آتروفیک و زخم‌های ناشی از آکنه
درمان‌های جراحی - جراحی برای برداشتن اسکارهای بزرگ یا کششی اسکارهای بزرگ و کششی در مناطقی مانند مفاصل و صورت
کرم‌های رتینوئیدی - برای کاهش ظاهر اسکارهای آتروفیک و تحریک تولید کلاژن اسکارهای آتروفیک و زخم‌های ناشی از آکنه
فیزیوتراپی و ماساژ پوست - استفاده از ماساژ یا کشش پوست برای کاهش کشش و برآمدگی در اسکارها اسکارهای کششی در نواحی مفاصل یا پوست حساس

اسکار پوستی

نتیجه‌گیری:

رعایت های بعد از اسکار پوستی

رعایت نکات و مراقبت‌های پس از درمان یا ترمیم اسکار پوستی می‌تواند به کاهش و بهبود سریع‌تر اسکار کمک کند. در ادامه به مهم‌ترین رعایت‌ها و مراقبت‌های بعد از اسکار پوستی اشاره می‌کنم:

1. استفاده از پمادهای مخصوص اسکار

    بعد از درمان زخم یا جراحت، استفاده از پمادهای سیلیکونی (مانند ژل سیلیکونی) یا پمادهای ترمیمی برای کاهش ضخامت و قرمزی اسکار ضروری است. این محصولات به تشکیل یک لایه محافظ بر روی پوست کمک می‌کنند و از تشکیل اسکارهای برجسته (کلوئیدی) جلوگیری می‌کنند.

2. پوشاندن اسکار (در صورت نیاز)

    اگر اسکار در معرض آفتاب قرار دارد، بهتر است آن را با پانسمان یا باند بپوشانید. این کار از تابش مستقیم نور خورشید و ایجاد رنگ‌دانه‌های بیشتر جلوگیری می‌کند. همچنین پوشاندن اسکار در مراحل اولیه می‌تواند از بروز عفونت جلوگیری کند.

3. اجتناب از فشار و کشش

    پوشیدن لباس‌های فشاری یا پانسمان‌های فشاری برای اسکارهای بزرگ یا اسکارهایی که در نواحی حساس مانند مفاصل قرار دارند، می‌تواند به کاهش کشیدگی و بهبود اسکار کمک کند.

    از کشیدن، خراشیدن یا مالیدن زیاد به محل اسکار خودداری کنید.

4. مراقبت از نواحی حساس در برابر آفتاب

    قرار گرفتن در معرض آفتاب می‌تواند اسکار را تیره‌تر کرده و ظاهر آن را بدتر کند. بنابراین از کرم‌های ضد آفتاب با SPF بالا برای پوشش اسکار استفاده کنید و تا حد امکان از تابش مستقیم خورشید بر روی اسکار جلوگیری کنید.

5. نوشیدن آب و تغذیه مناسب

    آبرسانی بدن و تغذیه سالم با مواد مغذی، به‌ویژه ویتامین C و زینک، می‌تواند به بازسازی پوست و تسریع روند بهبود اسکار کمک کند. مصرف میوه‌ها و سبزیجات تازه و داشتن یک رژیم غذایی متعادل برای تقویت سیستم ایمنی و ترمیم بافت‌ها ضروری است.

6. استفاده از کرم‌های حاوی رتینوئید

    اگر اسکار شما از نوع آتروفیک (فرو رفته) است، کرم‌های حاوی رتینوئید می‌توانند به بازسازی پوست و کاهش ظاهر اسکار کمک کنند. این محصولات کمک می‌کنند تا تولید کلاژن در پوست افزایش یابد.

7. اجتناب از دخانیات و الکل

    سیگار کشیدن و مصرف الکل می‌تواند روند ترمیم پوست را کند کرده و باعث افزایش التهاب شود. به همین دلیل، برای بهبود بهتر اسکار باید از مصرف دخانیات و الکل خودداری کنید.

8. تمرین‌های فیزیوتراپی و ماساژ پوست

    در صورتی که اسکار در نواحی مفاصل یا پوست‌های کشیده ایجاد شده باشد، انجام تمرین‌های فیزیوتراپی یا ماساژ پوست به کاهش کشیدگی و نرم‌تر شدن پوست کمک می‌کند.

    استفاده از پانسمان‌های فشاری در طول درمان اسکار به کاهش رشد آن کمک می‌کند.

9. مراجعه منظم به پزشک

    اگر اسکار شما به درمان‌های خانگی پاسخ نداد یا هر گونه تغییرات غیرطبیعی در ظاهر آن مشاهده کردید (مثل قرمزی بیش از حد، التهاب، یا خونریزی)، بهتر است به پزشک یا متخصص پوست مراجعه کنید.

    در صورتی که اسکار شما از نوع کلوئیدی یا هیپرتروفیک است، پزشک ممکن است درمان‌های خاصی مانند تزریق استروئید یا درمان لیزری را پیشنهاد دهد.

10. صبوری و زمان

    به یاد داشته باشید که فرآیند بهبودی اسکار ممکن است زمان‌بر باشد. برخی اسکارها در ابتدا برجسته و قرمز به نظر می‌رسند، اما با گذر زمان و با رعایت مراقبت‌های مناسب، رنگ و اندازه آن‌ها کاهش می‌یابد.

    در صورتی که به‌طور صحیح از اسکار مراقبت کنید، ممکن است با گذشت چند ماه یا حتی یک سال، بهبود قابل توجهی را مشاهده کنید.

نتیجه‌گیری

برای بهبود سریع‌تر و کاهش میزان اسکارهای پوستی، باید از مراقبت‌های صحیح و پیوسته استفاده کرد. استفاده از پمادهای مناسب، پوشاندن اسکار از تابش مستقیم آفتاب، اجتناب از کشش و فشار، و حفظ تغذیه مناسب می‌تواند به کاهش ظاهر اسکار کمک کند. در صورتی که اسکار شما بهبود نیافت یا مشکلاتی ایجاد کرد، مشاوره با پزشک متخصص به‌ویژه در موارد شدید توصیه می‌شود.

وبگردی