ترامادول چیست؟ + جدول تداخل دارویی و خطرات ترامادول

به گزارش خبرنگار رکنا،  ترامادول یک داروی مسکن است که برای تسکین دردهای متوسط تا شدید مورد استفاده قرار می گیرد. این دارو از گروه داروهای ضد دردهای اپیوئیدی یا اوپیوئیدی محسوب می شود؛ اما تفاوت هایی با داروهای مسکن سنتی مانند مورفین یا کدئین دارد. برای دیدن فیلم تاریخچه ترامادول در اینجا کلیک کنید.

ترامادول معمولا برای درمان دردهای مزمن یا حاد، به‌ویژه در مواقعی که داروهای دیگر جوابگو نیستند، تجویز می شود.

ترامادول

ترامادول به چه شکل هایی در دسترس است؟

در اینجا جدول خلاصه‌ای از اشکال مختلف ترامادول آورده شده است:

شکل دارویی توضیحات
قرص خوراکی (معمولی) برای درمان دردهای متوسط تا شدید، به صورت قرص معمولی
قرص خوراکی رهایش طولانی آزادسازی آهسته و پیوسته دارو، مناسب برای دردهای مزمن
کپسول خوراکی مشابه قرص، ممکن است رهایش معمولی یا طولانی داشته باشد
شربت خوراکی برای بیمارانی که قادر به بلعیدن قرص یا کپسول نیستند
آمپول یا تزریق برای درمان دردهای حاد و در شرایط خاص (در بیمارستان‌ها)

ترامادول به چندین شکل دارویی مختلف در دسترس است که به پزشک این امکان را می‌دهد تا مناسب‌ترین فرم را برای نیاز خاص بیمار تجویز کند. انواع اشکال ترامادول عبارتند از:

قرص خوراکی (قرص معمولی): این نوع ترامادول به صورت قرص‌های معمولی است که معمولاً برای درمان دردهای متوسط تا شدید تجویز می‌شود.

قرص خوراکی رهایش طولانی (طولانی اثر): این نوع ترامادول به طور آهسته‌تر و پیوسته‌تر در بدن آزاد می‌شود و برای دردهای مزمن و طولانی‌مدت مورد استفاده قرار می‌گیرد.

کپسول خوراکی: کپسول‌های ترامادول به مشابه قرص‌ها عمل می‌کنند و ممکن است در اشکال مختلفی از جمله با رهایش طولانی یا معمولی موجود باشند.

شربت خوراکی: این فرم برای بیمارانی است که قادر به بلعیدن قرص یا کپسول نیستند یا ترجیح می‌دهند از مایع استفاده کنند.

آمپول یا تزریق: در موارد خاص و در بیمارستان‌ها، ترامادول ممکن است به صورت تزریقی برای کاهش درد حاد استفاده شود.

این دارو باید طبق دستور پزشک مصرف شود، زیرا دوز نادرست یا سوء مصرف آن می‌تواند به عوارض جدی منجر شود.

ترامادول (1)

مکانیزم اثر ترامادول

مکانیزم اثر ترامادول به دو طریق اصلی در بدن عمل می‌کند که هر کدام نقش مهمی در کاهش درد دارند:

1. تأثیر بر گیرنده‌های اپیوئیدی (اوپیوئیدی)

ترامادول به گیرنده‌های میکرو اپیوئیدی در مغز و نخاع متصل می‌شود. این گیرنده‌ها به طور طبیعی توسط مواد شیمیایی مانند اندورفین فعال می‌شوند و نقش مهمی در احساس درد دارند. هنگامی که ترامادول به این گیرنده‌ها متصل می‌شود، کاهش درد به دنبال دارد. این فرآیند مشابه به اثرات داروهای مسکن قوی مانند مورفین است، با این تفاوت که ترامادول قدرت کمتری دارد و بنابراین احتمال ایجاد عوارض جانبی مانند اعتیاد و تحمل نسبت به دارو کمتر است.

2. مهار بازجذب سروتونین و نوراپی‌نفرین

ترامادول همچنین بر دو ماده شیمیایی مهم در مغز به نام‌های سروتونین و نوراپی‌نفرین تاثیر می‌گذارد:

سروتونین: یک انتقال‌دهنده عصبی است که به تنظیم خلق و خو، درد و خواب کمک می‌کند.

نوراپی‌نفرین: این ماده نیز در پاسخ به درد و استرس نقش دارد.

ترامادول با مهار بازجذب این دو ماده در مغز باعث می‌شود که سطح آن‌ها در فضای سیناپسی (فضای بین سلول‌های عصبی) افزایش یابد. این افزایش باعث تقویت اثرات مسکن و تنظیم بهتر پاسخ‌های درد در سیستم عصبی می‌شود.

بنابراین، ترامادول به دو روش اصلی عمل می‌کند:

اتصال به گیرنده‌های اپیوئیدی برای کاهش مستقیم درد.

افزایش سطح سروتونین و نوراپی‌نفرین برای تقویت اثرات تسکین‌دهنده و تنظیم بهتر پاسخ‌های درد.

این ترکیب از اثرات باعث می‌شود که ترامادول یک مسکن مؤثر برای دردهای متوسط تا شدید باشد.

ترامادول (2)

نکات مهم در مصرف ترامادول

مصرف ترامادول نیازمند رعایت نکات مهمی است، زیرا این دارو می‌تواند به عوارض جانبی و وابستگی منجر شود.

در اینجا جدول خلاصه‌ای از نکات مهم در مصرف ترامادول آورده شده است:

نکات مهم توضیحات
مصرف تحت نظر پزشک ترامادول باید تنها با تجویز پزشک مصرف شود؛ دوز و مدت مصرف را دقیقاً رعایت کنید.
تداخل با سایر داروها ممکن است با داروهایی مانند ضدافسردگی‌ها، ضدتشنج‌ها و آرام‌بخش‌ها تداخل داشته باشد؛ قبل از مصرف به پزشک اطلاع دهید.
خطر وابستگی و اعتیاد مصرف طولانی‌مدت یا بیش از دوز تجویزی می‌تواند وابستگی ایجاد کند؛ در صورت قطع دارو به تدریج دوز را کاهش دهید.
عدم مصرف با الکل مصرف همزمان با الکل ممنوع است؛ ترکیب این دو ممکن است به عوارض جدی مانند افسردگی تنفسی و کما منجر شود.
پرهیز از فعالیت‌های نیازمند هوشیاری از رانندگی و کار با ماشین‌آلات سنگین در زمان مصرف خودداری کنید.
مصرف در بارداری، شیردهی و سالمندان ممکن است در بارداری و شیردهی به نوزاد آسیب برساند؛ سالمندان ممکن است به دوز کمتری نیاز داشته باشند.
قطع تدریجی مصرف برای پیشگیری از علائم ترک، ترامادول را به تدریج و با نظر پزشک قطع کنید.
توجه به عوارض جانبی احتمالی در صورت بروز علائم جدی مانند تنفس دشوار یا تشنج، به پزشک مراجعه کنید.
پرهیز از تغییر دوز دوز دارو را بدون مشورت با پزشک افزایش یا کاهش ندهید.

برخی از نکات مهم در مصرف ترامادول عبارتند از:

1. مصرف تنها تحت نظر پزشک

ترامادول باید فقط با تجویز پزشک مصرف شود. مصرف خودسرانه این دارو ممکن است به عوارض جدی منجر شود.

دوز و مدت مصرف را دقیقاً طبق دستور پزشک رعایت کنید.

2. تداخل با سایر داروها

ترامادول با برخی داروها تداخل دارویی دارد. داروهایی مانند ضدافسردگی‌ها، داروهای ضد تشنج، آرام‌بخش‌ها و داروهای خواب‌آور می‌توانند با ترامادول تداخل داشته و باعث عوارض جدی مانند افسردگی تنفسی شوند.

اگر داروی دیگری مصرف می‌کنید، حتماً به پزشک اطلاع دهید.

3. خطر وابستگی و اعتیاد

ترامادول به دلیل ساختار اپیوئیدی، پتانسیل ایجاد وابستگی دارد. مصرف طولانی‌مدت یا مصرف بیش از دوز تجویز شده می‌تواند منجر به وابستگی جسمی و روانی شود.

در صورت نیاز به مصرف طولانی‌مدت، پزشک معمولاً دوز را به تدریج کاهش می‌دهد تا از بروز علائم ترک جلوگیری شود.

4. عدم مصرف همزمان با الکل

مصرف ترامادول با الکل ممنوع است؛ زیرا ترکیب این دو ماده می‌تواند باعث عوارض جدی مانند افسردگی تنفسی، خواب‌آلودگی شدید، و حتی کما شود.

5. محدودیت در فعالیت‌های نیازمند هوشیاری

ترامادول می‌تواند باعث خواب‌آلودگی و سرگیجه شود. در زمان مصرف، از رانندگی و کار با ماشین‌آلات سنگین خودداری کنید تا از بروز حوادث ناخواسته جلوگیری کنید.

6. مصرف در افراد خاص (بارداری، شیردهی و سالمندان)

مصرف ترامادول در دوران بارداری ممکن است به نوزاد آسیب برساند و در دوران شیردهی نیز از طریق شیر مادر به نوزاد منتقل شود.

سالمندان معمولاً حساس‌تر به اثرات دارو هستند و ممکن است نیاز به دوز کمتری داشته باشند.

7. قطع مصرف به تدریج

در صورت نیاز به قطع مصرف، ترامادول باید به تدریج و تحت نظر پزشک قطع شود تا از بروز علائم ترک جلوگیری شود.

8. عوارض جانبی احتمالی

در صورت مشاهده عوارض جدی مانند تنفس دشوار، تشنج، ضعف عضلانی، یا تغییرات خلقی شدید، مصرف دارو را قطع کرده و بلافاصله به پزشک مراجعه کنید.

9. پرهیز از تغییر دوز

دوز ترامادول را بدون مشورت با پزشک افزایش یا کاهش ندهید. دوز اضافی ممکن است باعث مسمومیت شود و دوز کمتر از حد نیاز نیز ممکن است باعث کنترل ناکافی درد شود.

رعایت این نکات می‌تواند از عوارض ناخواسته ترامادول جلوگیری کند و به مصرف ایمن و موثر آن کمک کند.

ترامادول 11

خطرات مصرف نادرست ترامادول

مصرف نادرست ترامادول می‌تواند خطرات جدی به دنبال داشته باشد.

در اینجا جدول خلاصه‌ای از خطرات مصرف نادرست ترامادول آورده شده است:

خطرات مصرف نادرست ترامادول توضیحات
وابستگی و اعتیاد مصرف طولانی‌مدت یا دوزهای بالا می‌تواند باعث وابستگی جسمی و روانی و علائم ترک شود.
افسردگی تنفسی دوزهای بالا ممکن است باعث کندی یا توقف تنفس شده و حتی منجر به کما یا مرگ شود.
تشنج دوزهای زیاد می‌تواند خطر تشنج را به‌ویژه در افراد دارای سابقه تشنج افزایش دهد.
علائم روانی ممکن است باعث اضطراب، گیجی، تحریک‌پذیری و تغییرات خلقی شود.
خطر مرگ با الکل و داروها مصرف همزمان با الکل یا برخی داروها ممکن است خطر مرگ را افزایش دهد.
مشکلات گوارشی تهوع، استفراغ، یبوست و درد معده از عوارض گوارشی شایع هستند.
سندروم سروتونین همراه با داروهای ضدافسردگی ممکن است سندروم سروتونین ایجاد شود که عوارض شدیدی دارد.
آسیب به کبد و کلیه مصرف بیش از حد یا طولانی‌مدت می‌تواند به کبد و کلیه آسیب برساند.
خطر خودکشی در برخی افراد ممکن است باعث افزایش افکار خودکشی یا رفتارهای خطرناک شود.

برخی از مهم‌ترین خطرات عبارتند از:

1. وابستگی و اعتیاد

مصرف طولانی‌مدت یا دوزهای بالای ترامادول می‌تواند باعث وابستگی جسمی و روانی شود. این وابستگی ممکن است منجر به اعتیاد شود، به طوری که قطع دارو برای فرد بسیار دشوار شود.

وابستگی به ترامادول می‌تواند باعث بروز علائم ترک مانند اضطراب، بی‌قراری، تعریق، بی‌خوابی و دردهای عضلانی شود.

2. افسردگی تنفسی

دوزهای بالای ترامادول می‌تواند منجر به کندی یا توقف تنفس (افسردگی تنفسی) شود. این عارضه به خصوص در صورت مصرف همزمان با الکل یا داروهای آرام‌بخش می‌تواند خطرناک باشد و حتی به کما یا مرگ منجر شود.

3. تشنج

مصرف بیش از حد ترامادول می‌تواند باعث تشنج شود، به‌ویژه در افرادی که سابقه تشنج دارند یا از داروهای دیگری که باعث تشنج می‌شوند، استفاده می‌کنند. این خطر با افزایش دوز بیشتر می‌شود.

4. علائم روانی

ترامادول ممکن است عوارض روانی مانند اضطراب، گیجی، توهم، تحریک‌پذیری، و تغییرات خلقی شدید ایجاد کند. این عوارض در دوزهای بالا بیشتر دیده می‌شود.

5. افزایش خطر مرگ در مصرف همزمان با الکل و داروهای دیگر

مصرف ترامادول همراه با الکل یا داروهای آرام‌بخش، ضد اضطراب، ضدافسردگی و داروهای خواب‌آور می‌تواند خطر افسردگی تنفسی و افزایش خطر مرگ را به دنبال داشته باشد.

6. مشکلات گوارشی

دوزهای بالای ترامادول می‌تواند باعث تهوع، استفراغ، یبوست، و درد معده شود. مصرف طولانی‌مدت ممکن است به مشکلات گوارشی مزمن منجر شود.

7. سندروم سروتونین

مصرف بیش از حد ترامادول به‌ویژه همراه با داروهای افزایش‌دهنده سروتونین مانند ضدافسردگی‌ها می‌تواند به سندروم سروتونین منجر شود. این سندروم خطرناک است و با علائمی مانند افزایش دمای بدن، تعریق شدید، تپش قلب، بی‌قراری، و حتی تشنج همراه است.

8. آسیب به کبد و کلیه‌ها

مصرف بیش از حد ترامادول می‌تواند باعث آسیب به کبد و کلیه‌ها شود، به خصوص اگر فرد دوزهای بالای دارو را به مدت طولانی مصرف کند.

9. خطر خودکشی

در برخی افراد، ترامادول ممکن است باعث افزایش افکار خودکشی یا رفتارهای خطرناک شود، به‌ویژه در افرادی که سابقه افسردگی یا اختلالات روانی دارند.

ترامادول 12

تداخل دارویی ترامادول

جدول تداخل دارویی ترامادول و خطرات احتمالی آن را بخوانید:

گروه دارویی/دارو تداخل با ترامادول خطرات احتمالی
داروهای ضد افسردگی مهارکننده‌های بازجذب سروتونین (SSRIs)، مهارکننده‌های MAO افزایش خطر سندروم سروتونین (افزایش ضربان قلب، تب، تشنج)
داروهای ضد اضطراب و آرام‌بخش بنزودیازپین‌ها مانند دیازپام، لورازپام افزایش خواب‌آلودگی و تضعیف سیستم عصبی مرکزی، خطر ایست تنفسی
مسکن‌های قوی و اپیوئیدی‌ها مورفین، کدئین، اکسی‌کدون افزایش خطر سرکوب تنفسی و افت شدید فشار خون
داروهای خواب‌آور زولپیدم، زالپلون تشدید اثرات آرام‌بخشی و خواب‌آوری، خطر افسردگی تنفسی
داروهای ضد تشنج کاربامازپین، فنی‌توئین کاهش اثر ترامادول و احتمال بروز تشنج
داروهای ضد قارچ کتوکونازول، ایتراکونازول افزایش سطح ترامادول در خون، احتمال مسمومیت
داروهای ضد میگرن تریپتان‌ها (مانند سوماتریپتان) افزایش خطر سندروم سروتونین
داروهای ضد تهوع اوندانسترون کاهش اثربخشی ترامادول در تسکین درد
الکل مصرف همزمان با ترامادول افزایش خواب‌آلودگی، کاهش هوشیاری، خطر سرکوب تنفسی و ایست قلبی
آنتی‌بیوتیک‌های ماکرولید اریترومایسین، کلاریترومایسین افزایش سطح ترامادول و خطر مسمومیت

آیا ترامادول اعتیاد آور است؟

بله، ترامادول می‌تواند اعتیادآور باشد. ترامادول به دسته داروهای اپیوئیدی تعلق دارد و به دلیل عملکردش بر سیستم عصبی مرکزی، پتانسیل ایجاد وابستگی جسمی و روانی را دارد. اگر این دارو بیش از دوز تجویزی یا به مدت طولانی مصرف شود، خطر اعتیاد افزایش می‌یابد.

چرا ترامادول اعتیادآور است؟

ترامادول به گیرنده‌های اپیوئیدی در مغز متصل می‌شود و به تدریج باعث ایجاد حالت‌هایی مانند کاهش درد و ایجاد احساس آرامش می‌شود. این اثرات می‌توانند برای برخی افراد لذت‌بخش باشند و باعث شوند که تمایل بیشتری برای مصرف بیشتر داشته باشند. با مصرف طولانی‌مدت، بدن به دارو عادت می‌کند و ممکن است برای رسیدن به همان اثرات اولیه به دوز بیشتری نیاز داشته باشد؛ این وضعیت را تحمل دارویی می‌گویند و یکی از نشانه‌های اعتیاد است.

علائم اعتیاد به ترامادول

افرادی که به ترامادول وابسته می‌شوند ممکن است علائم زیر را تجربه کنند:

افزایش دوز بدون تجویز پزشک

عدم توانایی در قطع مصرف به‌رغم آگاهی از عوارض جانبی

تغییرات خلقی مانند اضطراب، تحریک‌پذیری و افسردگی

علائم ترک مانند بی‌قراری، بی‌خوابی، تعریق، و دردهای عضلانی در صورت کاهش یا قطع مصرف

علائم ترک ترامادول

اگر فردی که به ترامادول وابسته شده است به طور ناگهانی مصرف را قطع کند، ممکن است دچار علائم ترک شود. این علائم می‌توانند شامل موارد زیر باشند:

اضطراب، بی‌قراری و تحریک‌پذیری

تهوع و استفراغ

تعریق و لرزش

بی‌خوابی و تغییرات خلقی

جلوگیری از اعتیاد به ترامادول

برای پیشگیری از اعتیاد به ترامادول، رعایت نکات زیر ضروری است:

مصرف دارو طبق دستور پزشک و به دوز تجویز شده

عدم افزایش دوز یا مدت مصرف بدون مشورت با پزشک

در صورت نیاز به قطع مصرف، کاهش تدریجی دوز تحت نظر پزشک برای پیشگیری از علائم ترک

در مجموع، ترامادول یک داروی موثر برای کنترل درد است، اما باید با احتیاط مصرف شود تا از بروز اعتیاد جلوگیری شود.

مقایسه ترامادول با سایر داروها

در اینجا مقایسه‌ای بین ترامادول و برخی داروهای مسکن اپیوئیدی مشابه در یک جدول آورده شده است:

ویژگی‌ها ترامادول مورفین کدئین اکسی‌کدون
قدرت مسکن بودن متوسط (برای دردهای متوسط تا شدید) قوی (برای دردهای شدید و مزمن) ضعیف تا متوسط قوی (برای دردهای شدید و مزمن)
نوع دردهای مورد مصرف دردهای حاد و مزمن، پس از جراحی و دردهای عصبی دردهای مزمن شدید و بعد از جراحی دردهای خفیف تا متوسط، سرفه دردهای مزمن و پس از جراحی
مکانیزم اثر گیرنده‌های اپیوئیدی + مهار بازجذب سروتونین و نوراپی‌نفرین فقط گیرنده‌های اپیوئیدی گیرنده‌های اپیوئیدی گیرنده‌های اپیوئیدی
خطر وابستگی متوسط، اما با مصرف طولانی‌مدت می‌تواند وابستگی ایجاد کند بالا متوسط، وابستگی کمتر از مورفین بالا
عوارض جانبی شایع خواب‌آلودگی، تهوع، یبوست، سرگیجه خواب‌آلودگی، یبوست، تهوع، افسردگی تنفسی تهوع، سرگیجه، یبوست خواب‌آلودگی، یبوست، تهوع، افسردگی تنفسی
عوارض تنفسی احتمال افسردگی تنفسی در دوز بالا افسردگی تنفسی در دوز بالا کمتر از مورفین، اما ممکن است رخ دهد افسردگی تنفسی شایع
زمان شروع اثر 1 ساعت 30-60 دقیقه 30-60 دقیقه 20-30 دقیقه
مدت اثر 4-6 ساعت (فرم طولانی‌اثر تا 12 ساعت) 3-4 ساعت 4-6 ساعت 4-6 ساعت (فرم طولانی‌اثر تا 12 ساعت)
موارد منع مصرف بارداری، تشنج، مصرف با الکل بارداری، مشکلات ریوی و تنفسی بارداری، مشکلات تنفسی بارداری، مشکلات تنفسی
سطح دسترسی با نسخه پزشک با نسخه پزشک با نسخه پزشک، در برخی کشورها OTC با نسخه پزشک