پاسخ به سوالات جوانان در مورد روزه داری

روزه اولی‌های عزیز! در قدم اول تبریک می‌گویم که آنقدر بزرگ و مهم و عاقل شده اید که مخاطبِ امر و فرمانِ خدا قرار گرفته اید و به سنی رسیده اید که می‌توانید از پس انجام باید و نبایدهای الهی بربیایید. در قدم بعد، اگر سوال و ابهامی درباره روزه و روزه داری دارید، نگران نباشید، چرا که خودِ قرآن، مسلمانان را به سوال پرسیدن و کنجکاوی درباره مسائلی که برایشان مبهم است، تشویق می‌کند. مهم ترین سوالی که ممکن است برای هر روزه اولی پیش بیاید، این است که چرا باید روزه بگیرم؟ چرا باید از اذان صبح تا اذان مغرب، لب به چیزی نزنم و در حالی که خوراکی و نوشیدنی‌های خوشمزه و خنک، توی آشپزخانه و یخچال دمِ دست است، تشنه و گرسنه بمانم؟ پاسخ این است که: روزه، تمرین خودداری برای تقویتِ اراده است. تمرینِ فقط به فکر خود نبودن، خودخواه نبودن، تمرینِ نه گفتن به دل و خواسته مان به وقتِ لزوم. حتما حیوانات را یا از نزدیک یا در تلویزیون دیده اید که هر لحظه که گرسنه و تشنه باشند، می‌درند و می‌خورند و حتی به هم نوعشان هم رحم نمی‌کنند؛ روزه یادمان می‌دهد حیوان نباشیم، روزه تمرینِ انسانیت است. یکی دیگر از سوالاتی که به طنز و شوخی بین نوجوانان مطرح می‌شود، این است که این چه ضیافتی است که خوردن در آن ممنوع است؟ این چه مهمانی Party است که از صبح تا شب در آن، گرسنه و تشنه ایم؟ جواب این سوال این است که: ضیافتِ الهی و پهن شدن سفره نعمات خداوندِ مهربان، به دو شکلِ عمومی و خصوصی است. شکل عمومی اش برای پرورش جسم است که تمام طول سال و برای تمام انسان‌ها و حیوانات و گیاهان، گسترده و فراهم است: اکسیژن، نور، آب، غذا و...، اما از آنجا که ما آدم‌ها ، برعکس دیگر موجودات، روح، عقل و نیاز به معنویت داریم، یک مهمانی خصوصی هم برای پرورش روحمان تدارک دیده شده که در آن، اتفاقا باید با نخوردن و نیاشامیدن و تلاش برای مهربان تر و صبورتر بودن، از بُعد حیوانی مان فاصله بگیریم تا روح و روانمان رشد کند. ماه رمضان، یک مهمانی ویژه و خصوصی است. قدرش را بدانیم.برای ورود به کانال تلگرام ما کلیک کنید.