در این شهر داماد را می دزدند !

سپس عروس و داماد از روی آن ها رد شده و محل برگزاری عروسی را ترک می کنند انگار که از روی یک فرش معمولی رد می شوند. قبلاً نیز در مقاله ای شما را با برخی از این سنت های عجیب و باورنکردنی آشنا کرده بودیم و در ادامه این مطلب قصد داریم شما را با تعدادی دیگر از عجیب ترین و غیرمعمول ترین روش ها و سنت های مربوط به ازدواج در سراسر جهان آشنا کنیم.

فرانسه: ربودن داماد و ایجاد مزاحمت برای زوجین

در فرانسه وقتی که دو نفر با هم ازدواج می کنند (بخصوص در مورد زوجین جوان)، دوستان و خانواده آن ها در خانه این دو حاضر شده و با کوبیدن بر ماهیتابه و کتری شروع به فریاد زدن و آواز خواندن می کنند. زوجی که تازه ازدواج کرده اند نیز باید بیرون آمده و با نوشیدنی و اسنک از میهمانان پرسروصدای خود پذیرایی کرده و در مواردی حتی به آن ها پول بدهند که دست از سروصدا برداشته و خانه را ترک نمایند. در مواردی حتی بدتر رخ می دهد و اگر این میهمانان نادیده گرفته شوند، آن ها به زور وارد خانه شده و داماد را می دزدند و در فاصله ای طولانی از خانه او را به حال خود رها می کنند.

بدین ترتیب در حالی که داماد بیچاره لباس مناسبی به تن ندارد باید خود را به خانه اش برساند. این سنت ازدواج فرانسوی که «چاریواری» یا «شاریواری» (charivari) نام دارد از دوران قرون وسطی شروع شده است. در آن دوران در صورتی که بیوه ها خیلی زودتر از آنچه که مورد قبول عامه بود ازدواج مجدد می کردند، همسایگان این سنت پرسروصدا را در شب عروسی او اجرا می کردند. اما این سنت امروزه به حرکتی مفرح و شادی آور تبدیل شده و جنبه تنبیهی خود را از دست داده است.

موریتانی: چاق کردن اجباری دختران

در موریتانی هر چه یک دختر فربه تر باشد جذاب تر به نظر می رسد. به همین دلیل است که والدین این دختران را که در سنین پایین (گاهی ۵ سالگی) در طی فصل تابستان به «کمپ های چاقی» می فرستند تا وزنشان افزایش پیدا کند. این سنت در موریتانی «لبلو» (Leblouh) نام دارد که طی آن دختران مجبورند مقدار زیادی غذا بخورند و در برخی موارد نیز این کار به صورت تغذیه اجباری صورت می گیرد. در برخی از موارد این دختران مجبورند روزی ۱۶٫۰۰۰ کالری انرژی وارد بدن خود کنند. مردم موریتانی بر این باورند که جثه زن هر چه بزرگ تر باشد به همان اندازه جای بیشتری در قلب شوهرش اشغال می کند.

همچنین جثه همسر به معنای ثروت شوهر نیز هست زیرا هر چه ثروت و توانایی مالی وی بیشتر باشد از پس هزینه های همسری با جثه بزرگ تر و قاعدتاً هزینه هایی بیشتر برخواهد آمد. زمانی که وقت ازدواج فرا برسد، داماد عروس خود را انتخاب کرده و با خانواده خود برای خواستگاری و توافق با خانواده او پیشقدم می شود. هر چه دختر جثه بزرگ تری داشته باشد بیشتر مورد توجه داماد و خانوده اش قرار می گیرد.

اسکاتلند: سیاه کردن عروس و داماد

سنت موسوم به «سیاه کردن» (Blackening) یک سنت قدیمی ازدواج در اسکاتلند است که قبل از مراسم عروسی و به عنوان نماد سخت بودن ازدواج انجام می شود. در این سنت، سرتاپای عروس یا داماد و یا هر دوی آن ها توسط دوستان و خانواده های آن ها به چیزی بدبو و حال بهم زن مانند تخم مرغ، ماهی مرده، غذای فاسد، شیر مانده، قیر، لجن یا آرد آغشته می شود. سپس آن ها را به یک درخت می بندند یا سوار بر یک وانت روباز در سراسر شهر می چرخانند.

هدف این سنت این است که بدترین و ناراحت کننده ترین شرایط را برای عروس و داماد ایجاد کنند و تا آنجایی که امکان دارد افراد بیشتری آن ها را در این شرایط ناخوشایند ببینند. باور اسکاتلندی ها بر این است که عروس و داماد پس از پشت سر گذاشتن چنین آزمون سختی در کنار هم، می توانند از تمامی سختی ها و مشکلاتی که ازدواج در پی دارد عبور کنند. این سنت بیشتر در بخش های روستایی شمال شرقی اسکاتلند رواج دارد.

چین: گریه کردن عروس در مراسم عروسی

در میان مردمان «توجیا» (Tujia) رسم است که هر عروسی باید در مراسم عروسی خود گریه کند. افراد مسن این قوم بر این باورند که این سنت نشان دهنده سپاسگزاری و عشق عروس به والدین و اعضای خانواده اش است. اگر عروس گریه نکند، مهمانان عروسی به او به چشم یک دختر بی فرهنگ نگاه خواهند کرد. عروس از یک ماه قبل از عروسی گریه کردن را آغاز می کند. او هر شب یک ساعت با صدای بلند گریه می کند. پس از ۱۰ روز، مادر عروسی در این کار به دخترش ملحق می شود و پس از او نیز مادربزرگ عروس و دیگر بستگان مونث به او خواهند پیوست. این اشک ها نشانگر ناراحتی و غم نیست بلکه نماد شادی و امیدواری انگاشته می شوند. البته این سنت دیگر مانند گذشته رواج ندارد.

چین و مغولستان: سر بریدن و تکه تکه کردن جوجه

مردمان «دائور» (Daur) در چین و بخش هایی از مغولستان، روشی منحصربفرد برای انتخاب تاریخ عروسی دارند. عروس و داماد با در دست گرفتن یک چاقو به صورت مشترک از آن برای سر بریدن یک جوجه استفاده کرده و سپس بدن آن را تکه تکه می کنند. اگر کبد جوجه سالم باشد، زوجین می توانند تاریخی را باری ازدواج خود تعیین کرده و شروع به آماده سازی مقدمات نمایند. اما اگر کبد جوجه دچار مشکل باشد این موضوع را نشانه بد یمنی دانسته و زوجین مجبورند این سنت را تکرار کنند تا این که جوجه ای با کبد سالم پیدا شود.

هند: ازدواج با درخت موز

در بخش هایی از هند، مطابقت ازدواج با مسائل مربوط به نجوم و ستاره شناسی نقش بسیار مهمی در ازدواج و مراسم عروسی دارد. اگر عروس در برج مریخ به دنیا آمده باشد او نفرین شده در نظر گرفت شده و ممکن است باعث مرگ زودهنگام شوهر خود شود. چه بسیارند دختران هندی که تنها به دلیل همین باور دست به تغییر تاریخ تولد خود زده و یا برای همیشه مجرد باقی می مانند. برای از بین بردن این اثر بد، عروس باید ابتدا با یک درخت موز ازدواج کند. سپس این درخت نابود شده و نفرین و بدشگونی ازدواج از بین می رود. البته این سنت غیرقانونی اعلام شده زیرا حقوق زنان را پایمال می کند. اما با وجود این ممنوعیت نیز مردم هند این سنت را انجام داده و حتی ستاره سرشناس بالیوودی، آیشواریا رای، هنگام ازدواج با آبیشک باچان از این سنت پیروی کرده و ابتدا با یک درخت موز ازدواج کرد.

ولز: تقدیم کردن قاشق چوبی به عروس

از اوایل قرن نوزدهم میلادی، در ولز سنتی منحصربفرد برای نشان دادن عشق و علاقه بین زوجین به وجود آمد. در این سنت، مردان جوان یک تکه چوب برداشته و از آن یک قاشق زیبا می سازد. سپس آن را به دختری که می خواهد با او ازدواج کند به عنوان نماد عشق و علاقه هدیه می دهد. اگر دختر این هدیه را بپذیرد، قاشق مذکور به نماد نامزدی و عشق بین آن دو تبدیل می شود. این قاشق نماد تعهد و قولی است که داماد به عروس می دهد مبنی بر این که هیچگاه او را گرسنه نخواهد گذاشت. امروزه این قاشق ها را می توان در بازار خریداری کرد. همچنین این قاشق ها را به عنوان هدیه در موارد دیگر به دختران هدیه می دهند. این سنت در برخی دیگر از نقاط اروپا نیز دیده می شود.

هند: انصراف داماد از ازدواج

یکی دیگر از رسوم ازدواج عجیب و غریب در جهان مربوط به قوم برهمایی تامیل در جنوب هند است. در یکی از رسوم مختلف این قوم، داماد طوری وانمود می کند که از ازدواج منصرف شده و برای تبدیل شدن به یک راهب برهمایی مراسم عروسی را ترک می کند، در حالی که اعضای خانواده اش او را ترغیب می کنند که مجلس را ترک نکرده و مراسم عروسی خود را ادامه دهد. راهب برهمایی که به ازدواج عروس و داماد رسمیت می بخشد نیز در ترغیب داماد برای ماندن و ازدواج کردن شرکت می کند. در نهایت داماد به سالن محل برگزاری عروسی رفته و خانواده عروس به استقبال او می آیند و بدین ترتیب مراسم عروسی آغاز می شود. اخبار 24 ساعت گذشته رکنا را از دست ندهید