جدال مرگ و زندگی در 8 شهر و 100 روستای لرستان + عکس و فیلم
حجم ویدیو: 1.62M | مدت زمان ویدیو: 00:00:19

به گزارش گروه حوادث رکنا، صدای سیل‌زدگان معمولان و پلدختر بیشتر به گوش می‌رسد، اما سیل به نورآباد، دلفان، چگنی، دورود و خرم‌آباد هم زخم کاری زده است. این حادثه نوروزی لرستان را به سوگ 15 شهروندش نشاند، خانه‌های بسیاری را با خاک یکسان کرد و زمین‌های کشاورزی زیادی را از روی نقشه جغرافیایی غرب کشور پاک کرد. گستردگی حادثه آنقدر زیاد است که محمدولی بیرانوند یکی از مسئولان هلال احمر به «ایران» می‌گوید: نیروهای هلال‌احمر را یکراست از گلستان به لرستان آورده‌ایم. خلبان‌های هلیکوپترهای هلال‌احمر می‌گویند روزانه 17 ساعت پرواز می‌کنند. پزشکانی که برای کمک به آسیب‌دیدگان آمده‌اند برای جبران کم‌خوابی خلبان‌ها هم نسخه می‌نویسند.
روزانه 85 پرواز به نقاط سیل‌زده انجام می‌گیرد
روزانه بیش از 85 پرواز به نقاط سیل‌زده استان انجام می‌گیرد اما جوابگوی جمعیت آسیب‌دیده نیست. مردم روستاهای مسیر رودخانه کشکان می‌گویند توزیع اقلام کمکی عادلانه نیست. مبادی و مسیرهای بسیاری از روستاها و شهرهای سیل‌زده قطع است. روستاهای اطراف کشکان را پل‌های زیادی به هم وصل می‌کرد که بسیاری از آنها تخریب شده است. تخریب پل‌ها بعد از آرام شدن سیل هم ادامه دارد.
دو روز پیش پل کاکارضا شکست و جان یک شهروند دیگر را گرفت، بنابراین هلال‌احمر برخی از اقلام کمکی را هوایی در میان روستاها رها می‌کند. این شیوه، اعتراض بسیاری را در پی داشته است. سیل‌زدگان روستاهای پلدختر و معمولان می‌گویند به محض توزیع اقلام کمکی گروه‌هایی که جمعیت بیشتری دارند آنها را با خود می‌برند. برخی اعتقاد دارند باید برای مدیریت این شرایط گروه‌های روانشناسی هم در مناطق سیل‌زده حضور یابند. گروه‌هایی که هلال‌احمر حضور آنها را جزو مسئولیت خود نمی‌داند. اعضای جمعیت امام علی هم می‌گویند معمولاً اقلام کمکی در همان نقطه‌های اول که هنوز مسیرشان مسدود نشده بین مردم توزیع می‌شود و به روستاهای دورتر و صعب‌العبور و بدون مسیر نمی‌رسد. علاوه بر کمک‌های دولتی و مردمی سراسر کشور مردم شهرهای مختلف استان هم به دستگیری سیل‌زدگان آمده‌اند.
یک متر از داخل خانه‌ها ی روستایی را گل گرفته است
در مسیر رودخانه کشکان مردم محلی زیادی دیده می‌شوند که برای کمک آمده‌اند. توزیع نامناسب اقلام کمکی باعث شده تا کمک‌های مردمی از سوی شهرهایی مثل کوهدشت با سختگیری بیشتری توزیع شود. کسانی که تجربه حضور در زلزله کرمانشاه را دارند، معتقدند ناهماهنگی و عدم مدیریت کمک‌های مردمی، لرستان را وارد همان فضای تجربه شده در کرمانشاه کرده است. اهالی روستای قالبی در بستر رودخانه کشکان می‌گویند به ما فقط کنسرو لوبیا رسیده است. 

روستای آنها توسط سیل تخریب شده و یک متر از داخل خانه‌ها را گل گرفته است، بخشی از روستایشان را برده و برخی از زیرساخت‌های روستا را تخریب کرده است. اهالی روستای حیات‌الغیب سفلی هم شاکی هستند. آنها هم می‌گویند هر کمکی که می‌آید به حیات‌الغیب اولیا می‌رود در حالی که این بخش از روستا سیل‌زده نیست. گروه‌های مردمی فعال در منطقه هم این موضوع را تأیید می‌کنند. دو سوی مسیر ویسیان و پلدختر را فرونشست شکافت انداخته است. جاده پلدختر به تنگ‌تیر که می‌رسد مسدود می‌شود.

روستاهای زیادی این سوی جاده هستند. کمک‌ها با پای پیاده و دستی به آنها می‌رسد. در همین مسیر روستای چم‌حسین را سیل پاکسازی کرده است. از روستای چم‌حسین پلدختر چهار پله مانده است و دیگر هیچ. مردمش تیر چراغ برق و تیرآهن باقیمانده در میان گل کشکان‌رود را شاهد می‌گیرند که اینجا تا چند روز پیش محل زندگی 15 خانوار بود. آنها گندم می‌کاشتند، سیب‌زمینی درو می‌کردند و سیر برداشت می‌کردند، حالا همه چیز با خاک یکسان شده است.
همه این روستا یا نادری هستند یا شا کرمی و فامیل و یک‌ طایفه هستند، می‌دانستند که سیل می‌آید، همه وسایل را جمع و وعده می‌کنند که ساعت 10 روز حادثه وسایل را پشت وانت و کامیون بگذارند و فرار کنند. سیل اما ساعت 6 می‌آید و هر 15 خانوار را بی‌خانه می‌کند. همه اهالی جان خودشان را برمی‌دارند و فرار می‌کنند، می‌ماند جوان 22 ساله روستا، سیل خانه به خانه به‌دنبال او می‌آید، خانه آخر را هم خراب می‌کند، جوان به روی یک درخت می‌رود، سیل جوان را با درخت به کام خود می‌کشاند، اهالی می‌گویند جسدش را هم پیدا نکردیم، حالا خانواده به‌دنبال جسد پسرشان تمام کشکان را زیر و رو کرده، می‌گویند شاید بتوانند جسدش را در ایلام پیدا کنند. اهالی روستای چم‌حسین آواره روستاهای اطراف شدند.
مردان شا‌کرمی و نادری امیدوارند تیرآهن‌های خانه‌هایشان را از میان گل و لای کشکان بیرون بکشند اما می‌ترسند، می‌گویند کسانی هستند که موتورها و تیرآهن‌ها را از میان گل‌ها بیرون می‌کشند و می‌فروشند.

کارشناسان مسکن و شهرسازی به چم‌حسینی‌ها گفته‌اند جای جدیدی برای روستایشان انتخاب کنند. روستایشان که توسط سیل پاک‌تراشی شد، درست وسط بستر رودخانه ساخته شده بود. آنها زنها را شب‌ها به خانه اقوام می‌فرستند و خودشان در میان قهوه‌خانه‌ای مشرف به روستای نابود شده‌شان مانده‌اند به انتظار احوالپرسی کسی که بتواند برای آنها کاری انجام دهد.
قدرت سیل آنقدر زیاد بوده که جاده محکم پلدختر را تکه‌تکه کرده است. روستای قالبی اولیا هم در بستر رودخانه کشکان ساخته شده است. اهالی‌اش پادرگل مانده‌اند، می‌گویند هیچ خبری از چادرهای هلال‌احمر برای روستاهای پشت تنگ‌تیر نیست. فعالان مردمی هم می‌گویند هیچ هلیکوپتری به سمت روستای جلگه‌خلج و زورانتل نرفته است.

یکی از آنها هفت ساعت کوه‌ها را پشت‌سر گذاشته تا به پلدختر برسد تا بتواند صدای مردم این دو روستا را به گوش کسی برساند. مرد جوان می‌گوید جان مردم این دو روستا در خطر است. بچه‌ها گرسنه‌اند و مردم دارند تلف می‌شوند. چند نفر از آنها می‌گویند به فرودگاه خرم‌آباد رفته‌اند تا از هلال‌احمر هلیکوپتر بگیرند اما هلالی‌ها به آنها می‌گویند جی‌پی‌اس‌شان روستای آنها را نشان نمی‌دهد.
در نهایت هم فقط پای یک هلیکوپتر در چهار روز گذشته به زورانتل می‌رسد با اندکی کمک اما اهالی روستای جلگه‌خلج همچنان در میان خرابه‌های روستایشان تنها مانده‌اند. یکی از اعضای جمعیت امام علی لرستان می‌گوید چند ماه پیش چند نفر پول جمع کردند تا پای یکی از اهالی روستا جراحی شود، قرار بود چهارم فروردین بخیه‌های پایش باز شود اما الان هیچ‌کس از حالش خبر ندارد. همان موقع هم وضعیت خوبی نداشت. امدادگران مردمی درخواست می‌کنند تیم پزشکی به سراغ او برود و آنها می‌گویند بسیاری از روستاهای سیل‌زده نامشان در میان مناطقی که امدادگران به سمت‌شان می‌روند، نیست.برای ورود به کانال تلگرام ما کلیک کنید.