رازهای مرگبار زندان رجایی شهر را در این گزارش بخوانید / ندامگاه خوفناک

فیلم پربازدید از ضرب و شتم متهم توسط پلیس آمریکا

این تصویری مخوف از زندان Prison است. زندان برای خیلی‌ها آخر دنیاست. آنها که قرار است دیگر طعم آزادی Freedom را نچشند. آنهایی که چوب خط محکومیتشان پرشده اما همچنان باید در حسرت رهایی روز و شب را بر خود حرام کنند.

اما نکته‌ای که قابل تأمل است اینکه مسئولان بیشتر تمایل دارند زندان را با نام اندرزگاه یا ندامتگاه معرفی کنند؛ چرا که قرار است آنها که مرتکب جرمی شده‌اند در این مکان متنبه و مجازات شوند. اما به اعتقاد بسیاری از کارشناسان و حتی آنهایی که طعم زندان را چشیده اند واقعیت این است برای آنها که به زندان رفته‌اند این نام چندان تناسبی با آنچه در واقعیت دیده و تجربه کرده‌اند ندارد چرا که زندان بیشتر به آموزشگاهی می‌ماند که آنچه از تخلف و جرم Crime و بزه بلد نبوده‌اند هم در آنجا می‌آموزند.

کافی است با یکی از کسانی که برای نخستین بار به زندان افتاده گفت‌و‌گوی کوتاهی داشته باشیم تا تأثیر چند ماه یا چند سال حبسی که کشیده را بخوبی متوجه شویم؛ اما به ادعای آنان غیر از ورود بی‌دردسر مواد مخدر Drugs که سال‌هاست براحتی در داخل زندان دست به دست می‌شود وجود ابزار و وسایلی که زندانیان هنگام درگیری‌های داخلی برای آسیب رساندن به یکدیگر از آن استفاده می‌کنند نگران‌کننده به نظر می‌رسد.

ابزاری کشنده که شاید در هیچ مغازه‌ای فروخته نشود و به نوعی می‌توان گفت هنر Art دست خود زندانیان است.

یکی از متهمان که در زندان رجایی شهر دو سالی می‌شود دوران محکومیتش را سپری می‌کند، می‌گوید: با پایه تخت یا میله‌های آهنی کوچک، زندانی‌ها برای خودشان چاقو و وسایل تیز و برنده که ابزاری برای جنایت Crime است، می‌سازند. این میله‌های آهنی را آنقدر روی موزاییک‌ها و دیوارها می‌سابند تا سر آنها تیز شود. تکه‌های پلاستیک را هم ذوب می‌کنند و با آن برای این ابزار دسته درست می‌کنند.

درگیری‌های قابل پیش‌بینی

یکی از زندانیان می‌گوید: بعضی درگیری‌ها در زندان اجتناب‌ناپذیر است. این درگیری‌ها بیشتر در بند مجرمان حرفه‌ای و سابقه دار و آنها که به خاطر جرایم کیفری مانند قتل Murder و سرقت Stealing مسلحانه و آدم ربایی به زندان افتاده‌اند رخ می‌دهد. مجرمان سابقه‌دار در زندان برای خودشان

برو و بیایی دارند. نوچه و دسته و گروه راه می‌اندازند و قدرت نمایی می‌کنند و اگر کسی مطابق میلشان رفتار نکند یا احساس کنند قصد نافرمانی دارد بلافاصله در یک درگیری حسابش را می‌رسند و به قول معروف ادبش می‌کنند. در این درگیری‌ها با استفاده از همان ابزارگاه قتل هم رخ می‌دهد.یکی از مأموران زندان در این باره می‌گوید: معمولاً سعی می‌کنیم حواسمان به این زندانیان شرور و بدسابقه باشد اما خوب درگیری‌ها در یک لحظه شروع می‌شود و تا ما متوجه شویم تمام شده است؛ البته با این افراد برخورد شدیدی صورت می‌گیرد و تنبیه می‌شوند.

یکی از مسئولان سازمان زندان ها نیز می‌گوید: در چنین شرایطی متهم را در انفرادی نگه‌داری می‌کنند و از طرفی اجرای حکم متهم را نیز تسریع می‌کنند.

بازدید‌های دوره‌ای

سؤالی که در ذهن می‌آید اینکه مسئولان نظارت بر زندان ها با اطلاع از نگهداری و ساخت این ابزارها از سوی زندانیان چه اقدام پیشگیرانه ای می کنند. برای دریافت پاسخ به سراغ یکی از مسئولان سازمان زندان ها رفتیم. وی در این باره می‌گوید: تجهیزات زندان‌ها کم است. در حدود 7 اسکنر انسان در ایران وجود دارد که نسبت به تعداد زندان‌ها و زندانی‌ها در ایران بسیار کم است. این اقلام به طور معمول از بیرون به داخل زندان وارد نمی‌شود. گوشی‌های تلفن همراه هم که وارد زندان می‌شود به شیوه خاصی وارد می‌شود که سعی داریم آن را نیز کنترل کنیم اما چون بادی اسکنر کم است امکان اسکن بدن نیست. البته در بعضی از موارد که مأموران مشکوک می‌شوند شخص را به سرویس بهداشتی برده و مجبور به دفع می‌کنند.

به هر حال زندان‌ها مرتب مورد بازبینی و نظارت قرار می‌گیرند. اما این بازبینی نوبتی است و زمان مشخصی ندارد و به صورت غیر منتظره انجام می‌شود. در این بازرسی‌ها آلت قتاله و وسایلی که ورودش به زندان ممنوع است کشف می‌شود؛ اما هستند وسایلی که کشف نمی‌شوند یا زندانی‌ها خودشان دوباره به ساخت این وسایل اقدام می‌کنند. به طور قطع بعضی از زندان‌ها باید 2 یا 3 روزی یکبار مورد بازرسی قرار گیرند اما به خاطر نبود نیرو و امکانات کافی این امر با مشکل مواجه می‌شود.

یکی از قضات دادگستری می‌گوید: وضعیت زندان‌ها در کشور ما اصلاً مناسب نیست؛ وجود جمعیت کیفری زیاد و حجم بالای زندانیان در زندان‌ها و از سوی دیگر کمبود نیروی انسانی و تجهیزات برای نظارت بر زندان‌ها باعث شده تا میزان تخلف و جرایم در زندان‌ها با آمار استاندارد جهانی تا حدودی تفاوت داشته باشد. این امر باعث شده زندان‌ها رسالت تنبیهی و مجازاتی خود را تا حدودی از دست بدهند و بیشتر به مکانی برای آموزش جرایم و تخلفات تبدیل شود. از سوی دیگر امنیت جانی زندانیان نیز از وظایف ناظران و مسئولان زندان است که با وجود این ابزارهای دست ساز و کشنده و نبود نظارت کافی بر جمع‌آوری آنها بخوبی تأمین نمی‌شود.اخبار 24 ساعت گذشته رکنا را از دست ندهید