داشتن میزان متعادلی از اعتماد به نفس و فروتنی نیز برای رهبری مؤثر یک سازمان ضروری است. لبخند زدن به مخاطب از ته دل نیازمند برخورداری از سطح بالایی از اعتماد به نفس است، چرا که همه ما وقتی می‌خندیم (بویژه اگر خنده واقعی نباشد)، کمی ابله به نظر می‌رسیم و در چنین حالتی آسیب‌پذیر می‌شویم و در این وضعیت کسانی که احساس ناامنی می‌کنند، دچار ترس می‌شوند.

لبخند زدن همچنین اغلب نشانه‌ای از تحسین دیگران است، بویژه تحسین کسانی که حرف‌های بامزه‌ای زده‌اند. این چیزی است که شما با زبان بیان نمی‌کنید، بلکه با لبخند دیگران را از نوع نگاه‌تان به موضوع آگاه می‌کنید و این چیزی است که افرادی که احساس امنیت نمی‌کنند، نمی‌توانند انجام دهند.

رئیس جمهوری بوش هم یک حس خوبی از شوخ‌طبعی داشت، اما اغلب این حس را علیه دیگران به کار می‌گرفت. او دیگران را در حالتی نسبتاً عصبی دست می‌انداخت که به نظر می‌رسد این رفتار نوعی نبود اطمینان را در شخصیت درونی فرد فاش می‌کند. دست انداختن‌‌های بوش معمولاً به‌عنوان ابزاری برای اطمینان از این موضوع به کار گرفته می‌شد که دیگران روابط سلسله مراتبی با او را کاملاً درک می‌کنند. با توجه به این واقعیت که او رئیس جمهوری کشور بود، چنین رفتاری عجیب می‌نمود و در واقع راهی بود که از به چالش کشیدن استدلال‌های رئیس ممانعت کند. رئیس جمهوری اوباما می‌توانست با دیگران بخندد اما بوش در برخی موقعیت‌ها باعث تمسخر خودش می‌شد، از جمله وقتی که در جریان سخنرانی در مراسم فارغ‌التحصیلی گروهی از دانش‌آموزان که نمره‌های خوبی نداشتند، با تمسخر گفته بود: شما هم می‌توانید رئیس جمهوری امریکا بشوید اما بر خلاف بوش، من هرگز در شوخ‌طبعی‌های اوباما کنایه‌های تحقیرآمیز ندیدم که به نظر من نشان دهنده اعتماد به نفس بالای او بود.

مسئولیت‌های رئیس اف بی‌ آی بسیار گسترده‌تر از آن چیزی است که ممکن است از بیرون و در ظاهر به نظر برسد یا در فیلم‌ها نشان داده می‌شود. در فیلم‌های ساخته شده در این باره به نظر می‌رسد که رئیس کاملاً روی برخی پرونده‌های منفرد متمرکز است و آدم‌های بد را دستگیر می‌کند. رئیس در اف بی‌آی در واقع مدیر اجرایی یک سازمان پیچیده و در عین حال خارق‌العاده‌ای است. هر روزِ کاری برای رئیس اف بی‌آی خیلی زود شروع می‌شود، یعنی درست از وقتی که اعضای تیم حفاظت، او را اول وقت به محل کارش منتقل می‌کنند.خواندنی های رکنا را در اینستاگرام دنبال کنید

جیمزکومی

مترجمان: مسعود میرزایی و بهجت عباسی