تشخیص اوتیسم با یک اپلیکیشن

محققان "دانشگاه دوک" یک برنامه برای تشخیص نشانه‌های بیماری اوتیسم Autism توسعه داده‌اند که این برنامه بر روی سیستم عامل آی.اُ.اس آیفون قابل اجرا است. استفاده از این برنامه بسیار آسان است و داده‌های آن علمی وقابل اعتماد است.

به گزارش مدیکال اکسپرس، محققان می‌گویند این برنامه راهی آسان برای غربالگری بیماری اوتیسم و سایر اختلالات عصبی است.

این برنامه نخست از پرستار یا والدین کودک تعدادی سوال می‌پرسد و سپس از دوربین سلفی گوشی برای جمع‌آوری فیلم‌هایی از واکنش‌های کودکان در حال تماشای فیلم‌هایی که برای تشخیص رفتارهای خطرناک بیماری اوتیسم مانند الگوهای احساس و توجه روی صفحه دستگاه طراحی شده است، استفاده می‌کند.

ویدیوهای واکنش کودک به سرورهای مطالعه ارسال می‌شوند، در آنجا نرم افزار کدگذاری خودکار رفتاری، حرکات چهره کودک در فیلم را ردیابی می‌کند و میزان احساسات و توجه کودک را اندازه گیری می‌کند.

برای مثال محققان با نشان دادن یک فیلم که در آن حباب‌ها بر روی صفحه ظاهر می‌شدند، توانستند میزان شادی کودکان را اندازه گیری کنند.

در این مطالعه، والدینی که ارزیابی کرده بودند فرزندشان بسیاری از علائم اوتیسم را دارد، دریافتند که فرزندشان شادی کمتری نسبت به حباب‌ها نشان می‌دهد.

"هلن ایگر" (Helen Egger) از "دانشگاه نیویورک" و یکی از محققان این مطالعه گفت: غربالگری اوتیسم در کودکان در حال حاضر در محیط‌های بالینی نیز انجام می‌شود و افراد ماهر و آموزش دیده آزمایش را بر روی کودکان انجام داده و نتایج را مورد تجزیه وتحلیل قرار می‌دهند اما این آزمایش‌ها می‌بایست در محیط طبیعی کودک انجام شود و نتایج بررسی شود.

طی یک سال بیش از 10 هزار نفر این برنامه را دانلود کردند و 1756 خانواده که کودکان 1 تا 6 ساله داشتند، در این مطالعه شرکت کردند. والدین 5618 نظرسنجی را انجام دادند و 4441 ویدیو را آپلود کردند. داده‌های قابل استفاده در 88 درصد از ویدیوهای آپلود شده، جمع آوری شد و برای اولین بار امکان استفاده از این نوع ابزار برای مشاهده حالات افراد اوتیسمی فراهم شد.

"گرالدین داسان" (Geraldine Dawson) مدیر "مرکز اوتیسم و توسعه مغز دوک" و یکی از محققان این مطالعه گفت: این نشان دهنده امکان پذیر بودن این رویکرد است. در این برنامه داده‌های ارسالی با کیفیت بالا و با استفاده از الگوریتم‌ها مورد تجزیه و تحلیل قرار می‌گیرند.

این مطالعه در مجله "npj Digital Medicine" منتشر شد.