هزینه ایجاد هر شغل ۱۰۰ تا ۳۰۰ میلیون است / بیکاری چگونه حل می شود؟

رکنا اقتصادی: بهمن عبدالهی رییس اتاق تعاون ایران در یادداشتی آورده است: یکی از مهم ترین نگرانی های اقتصاددانان و جامعه شناسان ایرانی برای دهه پیش رو، تعداد بالای بیکاران و افراد جویای کار است. نرخ مشارکت اقتصادی در ایران اکنون حدود ۳۸ درصد است و به عبارت دیگر، اکنون تنها ۳۸ درصد از ایرانی هایی که می توانند کار کنند، به فعالیت اقتصادی مشغول اند. آمارهای مربوط به بیکاری هم نشان دهنده آن است که هر سال چیزی در حدود یک میلیون نفر به لشکر بیکاران اضافه می شود. اما آیا دولت می تواند به عنوان بزرگترین سرمایه گذار کشور، به جنگ بیکاری برود؟

شواهد نشان می دهند پاسخ به پرسش فوق منفی است. دولت آن اندازه منابع مالی ندارد که روند فزاینده نرخ بیکاری را در کوتاه مدت و میان مدت متوقف کند. بخش خصوصی هم در طول چند سال گذشته به اندازه ای نحیف شده که نمی تواند تحولی در ایجاد اشتغال برای نیروی کار عمدتاً غیر متخصص ایرانی ایجاد کند.

در این میان، تنها بخشی از اقتصاد ایران که شاید بتواند کاری برای تأمین یکی از اساسی ترین نیازهای اجتماعی خانوار ایرانی، یعنی اشتغال پایدار انجام دهد، بخش تعاون خواهد بود. تعاونی ها از آنجا که بر اساس تأمین نیاز اعضا شکل می گیرند، بسیار ساده تر از هر شیوه نامه و آیین نامه دولتی در زمینه اشتغال زایی عمل می کنند. تعاونی ها افزون بر این به دلیل ویژگی «محلی بودن»، نیاز به شغل را بهتر از برنامه های اشتغال زایی در سطح ملی یا استانی پاسخ می دهند.

تعاونی ها می توانند با تجمیع سرمایه های خُرد در مناطق کم برخوردار و حتی حاشیه نشین، بنگاه های کوچک و متوسطی را راه اندازی کنند که توانایی ایجاد مشاغل به کم هزینه ترین شکل ممکن را دارند. این در حالی است که ایجاد هر شغل صنعتی توسط نهادهایی مانند دولت، چیزی در حدود ۱۰۰ تا ۳۰۰ میلیون تومان هزینه در بر دارد.

نمونه تعاونی های کوچک و محلی که می توانند اشتغال زایی گسترده داشته باشند کم نیستند. در بخش بومی نشین جزیره قشم تعاونی زنان روستایی ای وجود دارد که در زمینه تولید صنایع دستی و نیز گردشگری فعالیت دارد. این تعاونی نه تنها برای زنان روستا شغل ایجاد کرده، که برای زنان روستاهای مجاور هم فرصت های شغلی فراهم آورده است. ناگفته پیدا است که ایجاد فرصت های شغلی برای زنان در یکی از محروم ترین نقاط کشور، تا چه اندازه دشوار است و احتمالاً در عمده برنامه های اشتغال زایی دولتی هم در اولویت های دسته چندم قرار دارد.

با این همه، امکانات اشتغال زایی تعاونی ها محدود به نقاط محروم یا تعاونی های کوچک و محلی نمی شود. تعدادی از بزرگترین شرکت های داخلی تعاونی هستند و حتی تعاونی هایی وجود دارند که توسط تعدادی از کارکنان نیروگاه های تولید برق تأسیس شده اند و اکنون مالکیت مجموعه های اقتصادی بزرگی در کشور را در اختیار دارند.بهترین قیمت های اجاره و فروش مسکن را اینجا ببینید / مشاوره رایگان