عجیب ترین گیاه ضدپیری که فقط زیر نور ماه چیده می‌شود
رکنا: چای دارجلینگ، اکسیر جوانی نام گرفته که در هندوستان در شرایط خاص باید چیده شود تا خاصیتش از دست نرود.
گران‌‌ترین چای هندی در منطقه‌ای به نام دارجلینگ در پهنه‌ی مرتفع کوه‌های هیمالیا به دست می‌آید. این چای در ارتفاعات ۲۲۰۰ متری با شیب تند شهر دارجلینگ از ایالت بنگال غربی، در زمین‌هایی پوشیده از بوته‌های چای پرورش داده می‌شود. این نوع از چای به شهرت جهانی رسیده است و قیمت هر کیلوگرم آن به ۱۹۰۰ دلار می‌رسد. منطقه‌ی دارجلینگ در قلب Heart خود داستان‌های زیادی از چگونگی رسیدن این چای به شهرت جهانی، راه اندازی اولین کارخانه‌های چای و راه اندازی قطارهایی با موتور بخار دارد.
منطقه دارجلینگ یکی از مناطق محبوب انگلیسی‌ها در دوران استعمار هند بود و به همین دلیل بسیار تحت تاثیر حضور انگلیسی‌ها قرار گرفته است. اگر ۳۳ کیلومتر به سمت جنوب شهر دارجلینگ بروید به کارخانه‌ی قدیمی چای می‌رسید که در اطراف آن گونه‌ای از چای با نام «Silver Tips Imperial» که به چای نقره‌ای هم شهرت یافته است کشت می‌شود. چیدن این نوع چای توسط افراد خبره از منطقه‌ی «Makaibari» انجام می‌شود و جالبترین نکته درباره چای نقره‌ای این است که فقط در شب‌هایی چیده می‌شود که قرص ماه کامل باشد. کشت کنندگان این گونه‌ی گران قیمت چای باور دارند که در این زمان، چای در بهترین وضعیت ممکن قرار دارد.
مزرعههای ماکایبری قدیمی‌ترین مزارع کشت چای در دارجلینگ و اولین مزرعههای بیودینامیک دنیا هستند. برخلاف دیگر مزارع که زمان چیدن برگ‌های چای براساس زمان برداشت سالانه، خاک، سایر گیاهان و ... تعیین می‌شود، زمان چیدن برگ‌های چای در ماکایبری با تقویمی آسمانی تعیین می‌شود. این زمان بین ماه‌های مارس تا اکتبر متغیر است.
بعد از اواسط ماه مارس، اولین شبی که ماه کامل باشد، دریاها در حالت مد باشند و آب بوته‌های چای کاهش یافته باشد، زمان مناسبی برای چیدن چای است. کشاورزان باور دارند که سطح اکسیژن بالا در هوا و سطح انرژی بالا باعث می‌شود که برگ‌های چای لطیف‌تر شوند و طعم بهتری داشته باشند. چیدن برگ‌ها، مراسمی خاص و سنتی دارد که در آن مردها لوازم موسیقی مثل تنبک و دف را به دست می‌گیرند و زن‌ها شروع به چرخیدن می‌کنند. آوازهایی که در این مراسم خوانده می‌شود به نوعی دعا برای خوش‌‌اقبالی و حفاظت از کارگران در شب‌های تاریک هنگام چیدن برگ‌های چای هستند.
بعد از مراسمی که در طول روز برگزار شد، حالا وقت چیدن برگ چای در زیر نور ماه می‌رسد. چیدن چای حدود ۴ تا ۵ بار در هر فصل امکان‌پذیر است و قبل از هر بار چیدن شبانه، این مراسم تکرار می‌شود. مردانی هم برای نگهبانی از کارگران آماده هستند. آن‌ها با مشعلی که سوخت آن چربی حیوانات است همه جا را می‌پایند. این مشعل‌ها، هم نور کافی را تامین می‌کنند و هم پلنگ‌های ساکن منطقه را دور نگه می‌دارد.
بعد از ساعت ۸ شب، ۸۰ الی ۱۰۰ نفر از کارگرانی که آموزش‌های زیادی را طی کرده‌اند به سوی مزارع می‌روند و برگ‌های چای گران قیمت را در سبد‌های بزرگی که به پشت خود بسته‌اند جمع آوری می‌کنند.
این باور وجود دارد که اگر نور آفتاب به برگ‌های چیده شده چای بخورد باعث تغییر طعم و عطر آن می‌شود به همین دلیل کارگران باید با سرعت بالا تا نیمه‌های شب بخش زیادی از برگ‌ها را بچینند و آن را برای فرآوری به کارخانه برسانند تا قبل از طلوع آفتاب مراحل فراوری شروع شود.
هر ۲۰۰ کیلوگرم برگ چای، ۵۰ کیلوگرم چای فرآوری شده معروف به Silver Tips Imperial tea را حاصل می‌کند.
خواص ضد پیری و درمانی
محدود بودن مزارع کشت این گونه خاص چای در منطقه دارجلینگ باعث می‌شود که قیمت بالایی داشته باشد و البته چگونگی فرآوری و سایر مواد مثل طعم انبه و گل یاسمن که به چای افزوده می‌شود باعث تقویت خواص انرژی‌بخشی و ضد پیری آن می‌شود.
همین خواص اکسیر مانند چای نقره‌ای است که برای آمریکایی‌ها، انگلیسی‌ها و ژاپنی‌ها جذابیت دارد. آن‌ها حاضرند هزاران دلار برای خرید این گونه از چای بپردازند. در سفر نخست وزیر هند به انگلیس، بسته‌ای از این چای به ملکه الیزابت دوم هدیه داده شد.
تنها مزرعه‌ای که توسط انگلیسی‌ها تصاحب نشد
با این که چند مزرعه‌ی کوچک دیگر هستند که همین گونه از چای را کشت می‌کنند اما فقط مزارع Makaibari هستند که کار چینش برگ‌ها را در میانه شب و با مراسم‌های خاص انجام می‌دهند. این مزرعه‌ی سنتی یکی از معدود مزارع چایی است که هرگز متعلق به انگلیسی‌ها نبوده است.
مالکیت به کارگران خواهد رسید
بعد از ۱۵۹ سال که خانواده Banerjee این مزارع را در مالکیت خود داشتند و اداره می‌کردند، اکنون قرار است تغییراتی ایجاد شود. شرکت خانوادگی Banerjee اعلام کرد که تمام سهام شرکت بین کارکنان که به ۶۰۰ نفر می‌رسد، تقسیم خواهد شد.
با این که تا دهه‌های متمادی راز چای نقره‌ای افشا نمی‌شد اما در سال‌های اخیر استقبال از گردشگران برای بازدید از مزارع چای بیشتر شده است و حالا همه از راز چینش شبانه برگ‌ها آگاه شده‌اند. به ویژه این که قطار بخار دارجلینگ جزو میراث ثبت شده یونسکو است و بسیاری افراد برای لذت بردن از آب و هوای دلپذیر منطقه به اینجا سفر می‌کنند.خواندنی های رکنا را در اینستاگرام دنبال کنید
ارسال نظر