خیال مسئولین راحت باشد / کهن تیم فوتبال تبریز منحل شد!
رکنا: باشگاه ماشین سازی تبریز، درسال های اخیر روند نزولی داشت و مسیر مستقیم سقوط و انحلال را تجربه کرد.
به گزارش رکنا از آذربایجان شرقی؛ قدیمیترین تیم فوتبال شمال غرب ایران در پی خودخواهیهای مالکانش و همچنین هزینه نکردن آنها، مسیر سقوط را خیلی سریع طی کرد و سرانجام منحل شد.
باشگاه فوتبال « ماشینسازی تبریز » که در سال ۱۳۴۷ تأسیس شده، قدیمیترین تیم فوتبال شمال غرب به حساب میآید.
ماشینسازی در لیگ آزادگان ۱۳۷۳(سطح اول فوتبال ایران) با هدایت ناصر حجازی و با کسب رتبه سوم به عنوان بهترین تیم شهرستانی شناخته شد؛ اما پس از چند سال به دستههای پایینتر سقوط کرد تا این که با هدایت رسول خطیبی، با کسب رتبه دوم در لیگ آزادگان ۹۵–۱۳۹۴ پس از ۲۰ سال دوری از سطح اول فوتبال ایران، به لیگ برتر صعود کرد و پس از یک سال دوباره سقوط کرد و به لیگ آزادگان بازگشت. این باشگاه در فصل ۹۸–۱۳۹۷ امتیاز تیم گسترش فولاد تبریز را گرفت و به لیگ برتر بازگشت.این تیم در لیگ برتر۱۴۰۰–۱۳۹۹ دوباره به سطح دوم فوتبال ایران لیگ آزادگان بازگشت. همچنین این تیم با ناکامی درلیگ آزادگان۱۴۰۱_۱۴۰۰ در پایان فصل به لیگ دسته دوم فوتبال ایران سقوط کرد.
ماشینسازی با چرخهایی پنچر سرانجام به دره انحلال سقوط کرد و دیگر خبری از سبزپوشان تبریزی نیست. تیمی که در دهه اخیر نه مالکیت درست و حسابی داشت و نه توانست خودش را از زیر سایه تراکتور جدا کند.
باشگاهی که با سپرده شدن مالکیتش به یونس قربانی، دیگر روی خوش ندید و نه در لیگ برتر جدی گرفته شد و نه توانست در لیگهای پایینتر با رقبای خود رقابت کند و سرانجام هم به خاطرهها پیوست. تیمی که زین پس احتمالا نامش در کنار تیمهایی چون پاس تهران، نفت تهران، ابومسلم خراسان و راهآهن قرار خواهد گرفت و فقط در یادها باقی خواهد ماند.
شاید مالکیت زنوزی برای ماشینسازی بد بود اما سپردن امتیاز آن به یونس قربانی احتمالا بدتر بود. مدیرعاملی که نه تنها خرجی برای ماشینسازی انجام نداد بلکه مسیر سقوط را برای این تیم ریشهدار هموارتر کرد و حتی انحلال این باشگاه قدیمی را به نام خود زد!
ایوب ابتهاج، مدیرکل سابق ورزش و جوانان استان آذبایجان شرقی درباره این انتقال امتیاز به رسانهها توضیح داد: این تیم را آقای نجفی به شخصی به نام آقای قربانی را فروخت. آقای قربانی گفت شرایط تیم را میتوانند فراهم کنند. او گفت در اتریش و آلمان و فلان شرکت اروپایی را دارد و از شرایطش صحبت کرد. یک توافقی امضا شده بود اما من زیر آن را امضا نکردم چون چیزی رد و بدل نشده بود. آنها هیچ پولی ندادند و من تایید نکردم. هیات فوتبال تایید کرد، خود باشگاه تایید کرد اما من این کار را نکردم. آقای قربانی تا امروز فقط پشت من صحبت میکند. من همراهی نکردم و تا روز آخر مقاومت کردم. کمیسیون ماده ۵ او را امضا نکردم و تیم انتقال پیدا نکرد اما با نامه هیات او در فدراسیون کار خودش را انجام داد. اینکه چرا دادند را از خودشان بپرسید. خدا را شکر خیالم راحت است که حتی یک درصد کمک و همکاری نکردم. من نمیدانم اکنون مالک این باشگاه چه کسی است.
اتریش، آلمان و سوئد کشورهایی بودند که قربانی مدام در صحبتهایش از آنها حرف میزده که در این کشورها پول داشته و یا میتوانسته کمپ تمرینی برای ماشینسازان برگزار کند اما ظاهرا همه اینها رویاپردازی مالکی بوده که تنها میخواست امتیاز قدیمیترین تیم تبریز را به دست بیاورد.
باشگاه ماشینسازی تحت مالکیت قربانی در لیگ یک حضور پیدا کرد اما از همان ابتدا، قربانی فقط وعده و وعید داد و دست ماشینسازان خالی بود. علیرضا اکبرپور، سرمربی وقت ماشینسازی، درباره اقدامات قربانی می گوید: پس از فشارهایی که به زنوزی وارد شد، او مجبور به فروش باشگاه به آقایی شد که حتی حاضر نیستم اسمش را بیاورم. او مدام وعدههای سر خرمن میداد. زمانی که تیم به لیگ یک رفت، حدود ۲۵ بازیکن را به تمرین تیم آوردیم و قصد داشتیم با آنها قرارداد ببندیم. اما بعد از یک ماه تمرین، هر چقدر به این آقا (قربانی) اصرار میکردیم که پنجره باشگاه را برای حضور در لیگ یک باز کند، انگار نه انگار! هفته اول لیگ یک با شهرداری همدان بازی داشتیم و بازیکن برای بازی نداشتیم و هیچکدام از بازیکنان مدنظرم نتوانسته بودند قرارداد ببندند و دستم خالی بود.
البته قربانی مدعی شده بود که در خصوص بسته بودن پنجره نقل و انتقالات ماشینسازی اطلاعاتی نداشته و ساعت ۱۱ صبح روز بازی با شهرداری همدان متوجه شده که به خاطر بدهی به بازیکن خارجی، آنها نمیتوانند قرارداد بازیکنان جدید را ثبت کنند. این که یک مالک از این وضعیت تیمش اطلاع نداشته، جای تعجب دارد و البته او معتقد بود این کمکاری توسط مسئولین صورت گرفته و نامه این قضیه باید یک ماه قبل از دیدار هفته اول تیمش به دست او میرسیده است.
او در دورهای هم در با ارسال نامهای عجیب به استاندار آذربایجان شرقی درخواست وام ۵۰ میلیاردی با بهره کم داشت که استاندار با این درخواست موافقت نکرد.
با مالکیت قربانی و مدیرعاملی مصائبی، اوضاع ماشینسازی در لیگ یک بدتر شد و نه تغییر سرمربی و نه حتی اعتصاب بازیکنان در تمرین هم کمکی به بهبودی اوضاع سبزپوشان تبریزی در لیگ آزادگان نکرد و سرانجام هم ۵ هفته مانده به پایان لیگ دسته یک، سقوطش به دسته دوم مسجل شد تا کارنامه درخشان قربانی ادامه داشته باشد.
این تیم در دسته دوم همه به دلیل بدهی، هم پنجرهاش بسته ماند و هم پول حق شرکت در لیگ دو را نداشت تا پس از گذشت تنها ۳ هفته از این مسابقات، نامه حذف این باشگاه بخورد و کلمه «انحلال»، تعریف جدید وضعیت قدیمیترین تیم شمال غرب ایران باشد.
یونس قربانی مالک بدون اهلیت ماشین سازی نشان داد که حتی توان مدیریت پیج اینستاگرامی باشگاه را نداشته و فقط در بیانیه و اطلاعیه نوشتن ید طولانی دارد و کهن تیم تبریزی در سایه بی تدبیری هیات فوتبال و بی تفاوتی مسئولین ورزشی استان به نابودی کشیده شد.
فرشید ولیزاده/آذربایجان شرقی
ارسال نظر