نگاهی به زندگانی حضرت زینب (س)
رکنا: زینب کبرى (س) روز پنجم جمادیالاول سال ۵ یا ۶ هجرت در مدینه چشم به جهان گشود. خبر تولد نوزاد عزیز، به گوش رسول خدا (ص) رسید. رسول خدا براى دیدار او به منزل دخترش حضرت فاطمه زهرا (س) آمد.
به گزارش رکنا از قم، زینب کبرى سلاماللهعلیها روز پنجم جمادیالاول سال ۵ یا ۶ هجرت در مدینه چشم به جهان گشود. خبر تولد نوزاد عزیز، به گوش رسول خدا (ص ) رسید. رسول خدا (ص) براى دیدار او به منزل دخترش حضرت فاطمه زهرا (س) آمد و به دختر خود فاطمه فرمود:
«دخترم، فاطمه جان، نوزادت را برایم بیاور تا او را ببینم.»
فاطمه نوزاد کوچکش را به سینه فشرد، بر گونههای دوستداشتنی او بوسه زد و آنگاه به پدر بزرگوارش داد. پیامبر فرزند دلبند زهراى عزیزش را در آغوش کشید و صورت خود را به صورت او گذاشت و شروع به اشک ریختن کرد. فاطمه (ص) ناگهان متوجه این صحنه شد و در حالى که شدیداً ناراحت بود از پدر پرسید: «پدرم، چرا گریه میکنی؟!»
رسول خدا (ص) فرمود: «گریهام به این علت است که پس از مرگ من و تو، این دختر دوستداشتنیِ من، سرنوشت غمبارى خواهد داشت، در نظرم مجسم گشت که او با چه مشکلاتى دردناکى رو به رو میشود و چه مصیبتهای بزرگى را به خاطر رضاى خداوند با آغوش باز استقبال میکند.»
در آن دقایقى که آرام اشک میریخت و نواده عزیزش را میبوسید، گاهى نیز چهره از رخسار او برداشته به چهره معصومى که بعدها رسالتى بزرگ را عهدهدار میگشت خیره خیره مینگریست و در همین جا بود که خطاب به دخترش فاطمه (س)فرمود: «اى پاره تن من و روشنى چشمانم، فاطمه جان، هرکسی که بر زینب و مصایب او بگرید ثواب گریستن کسى را به او میدهند که بر دو برادر او حسن و حسین گریه کند.»
هنگامی که زینب (س) متولد شد، مادرش حضرت زهرا (س) او را نزد پدرش امیرالمؤمنین (ع) آورد و گفت: «این نوزاد را نامگذاری کنید!» حضرت فرمود: «من از رسول خدا جلو نمیافتم.»
در این ایام حضرت رسول اکرم (ص) در مسافرت بود. پس از مراجعت از سفر، امیرالمؤمنین على (ع) به آن حضرت عرض کرد: «نامى را براى نوزاد انتخاب کنید.» رسول خدا (ص) فرمود: «من بر پروردگارم سبقت نمیگیرم.»
در این هنگام جبرئیل فرود آمده و سلام خداوند را به پیامبر ابلاغ کرده و گفت:
«نام این نوزاد را «زینب» بگذارید! خداوند بزرگ این نام را براى او بر برگزیده است.»
بعد مصایب و مشکلاتى را که بر آن حضرت وارد خواهد شد، بازگو کرد. پیامبر اکرم (ص) گریست و فرمود: «هر کس بر این دختر بگرید، همانند کسى است که بر برادرانش حسن و حسین گریسته باشد.
القاب حضرت زینب:
زینب کبرى: این لقب براى مشخص شدن و تمییز دادن او از سایر خواهرانش (که از دیگر زنان امیرمؤمنان به دنیا آمده بودند) بود.
الصدیقه الصغرى: چون «صدیقه» لقب مبارک مادرش، زهراى مرضیه (س) است و از سویى شباهتهای بیشماری میان مادر و دختر وجود داشت، لذا حضرت زینب را «صدیقه صغرى» ملقب کردند.
عقیله/ عقیله بنیهاشم/ عقیله الطالبین: «عقیله» به معناى بانویى است که در قومش از کرامت و ارجمندى ویژهای برخوردار باشد و در خانهاش عزت و محبت فوقالعادهای داشته باشد.
دیگر لقبها: از دیگر لقبهای حضرت زینب، موثقه عارفه، عالمه غیرمعلمه، عابده آل على، فاضله و کامله است.
کنیه حضرت زینب(س):
کنیه آن حضرت «امکلثوم» است و این که ایشان را «زینب کبرى» میگویند، براى آن است که فرق باشد بین او و بین کسى از خواهرانش که به آن نام و کنیه نامیده شده است.
چنان که ملقبه به «صدیقه صغرى» شده است، براى فرق بین او و مادرش صدیقه کبرى فاطمه زهرا (ص)
نظری/ قم
ارسال نظر