هدیه جهانی دو ستاره در روز پدر / پدر نوشاد و نیما عالمیان: هر سال برایم جوراب یا پیراهن می‌خریدند اما امسال بهترین هدیه دنیا را برایم آوردند + عکس

دو فرزند دارم که هر دوی آنها پسر هستند. نوشاد متولد 1370 و نیما متولد 1371 است.
مثل اینکه ورزش در خانواده شما موروثی است؟
بله من خودم هم در زمان جوانی جزو پینگ پنگ بازان درجه اول و عضو تیم ملی بودم.
شاید به همین دلیل است که بچه هایتان هم به این بازی روی آوردند؟
بله، من چون به آرزوهایی که در این رشته ورزشی داشتم نرسیدم همه زندگی ام را صرف آموزش دو پسرم کردم تا آنها را در رده‌های بالای دنیا ببینم.
گفته می‌شود خودتان مربی آنها بودید؟
در خردسالی با آنها کار می‌کردم، اما وقتی دیدم که استعداد خوبی در این رشته ورزشی دارند تصمیم گرفتم آنها را به آکادمی پینگ پنگی که یکی از استادان این رشته در تهران دایر کرده بود، بفرستم.
یعنی از چه سالی به این مکان رفتند؟
فکر می‌کنم 10 ساله بودند که به تهران فرستادم، می‌خواستم پیشرفت کنند.
در این سن و سال دوری از بچه‌ها سخت بود؟
بله. هم من و هم مادرشان خیلی سختی را تحمل کردیم. اما خدا را شکر که آنها را در جایگاه رفیع ورزش می‌بینیم. این موفقیت به آن سختی‌ها می‌ارزد.
این کارتان به درس آنها لطمه نمی‌زد؟
چرا، اوایل سخت بود اما مدیر آن مرکز لطف کرد و در همان منطقه مدرسه‌ای را برای درس خواندن آنها پیدا کرد.
حالا بعنوان یک پدر موفق به آنها افتخار می‌کنید؟
بله، وقتی می‌خواستم بچه‌ها را برای ورزش بفرستم حتی پدرم هم مخالف بود. او می‌گفت زندگی خودت را خراب کردی و حالا می‌خواهی بچه‌ها را نیز به همان سرنوشت دچار کنی. این مخالفت‌ها به بقدری بود که حتی او گاهی اوقات رابطه‌اش را با من قطع کرد. اما من می‌دانستم اینها استعداد دارند و نمی‌خواستم این توان هدر برود.
هزینه زیادی روی دستتان گذاشت؟
بله من آن هنگام کارمند بانک بودم. مجبور شدم حتی کارم را رها کنم. اما نگذاشتم بچه هایم از تمرین دست بکشند. گاهی اوقات آنها در روز بیش از 6 ساعت تمرین سخت می‌کردند.
از اینکه به این موفقیت رسیدید چه حسی دارید؟
شنیده ام که یکی از سایت‌ها‌ی بین‌المللی اعلام کرده این اتفاق که دو برادر در پینگ پنگ به المپیک برسند برای نخستین بار در تاریخ المپیک در این رشته ورزشی بوده است، این اتفاق، بزرگی کار من را نشان می‌دهد. من خوشحالم از اینکه زحمت‌ها و سختی هایی که کشیدم بی‌نتیجه نماند.
بهترین کادویی که به مناسبت روز پدر از دو فرزند قهرمان‌تان تاکنـــون دریافت کرده اید چه بوده است؟
بچه‌ها معمولاً هر سال برایم جوراب یا پیراهن می‌خریدند اما امسال بهترین هدیه دنیا را برایم آوردند. وقتی هر دو آنها در این مسابقات جواز حضور در المپیک را دریافت کردند، آنقدر خوشحال بودم که تا صبح خوابم نبرد. برای یک پدر چه اتفاقی بالاتر از این می‌تواند باشد که موفقیت بچه‌هایش را ببیند. آنها فقط به من هدیه ندادند، این هدیه آنها برای تمام پدران ایران بود.
پیش‌بینی شما از نتیجه مسابقات آنها در المپیک چیست؟
به نظرم آنها هر دو توان بالایی برای موفقیت دارند. لازم است تا اردویی با بازیکنان بزرگ دنیا در چین داشته باشند. الان تا المپیک زمان زیادی مانده است و اگر امکانات و اردوهای خوبی باشد اطمینان دارم ستاره خواهند شد.
آرزو دارید چه مقامی بیاورند؟
فکر می‌کنم با توان بالایی که دارند حتی کسب مدال از المپیک دور از انتظار نیست.
وقتی مسابقه می‌دهند برای کدام یک از آنها بیشتر نگران می‌شوید؟
هر دو بچه ام هستند و من دعا می‌کنم موفق شوند اما نوشاد نخبه این رشته است. او در حالی که تنها 19 سال داشت موفق به شکست اسطوره چینی‌ها در این رشته شد.
یعنی برای نیما باید بیشتر نگران باشید، درست است؟
نه، اتفاقاً برای نوشاد نگرانم. این روزها نوشاد کمی افت کرده بود ولی با درایت مهندس افشین بدیعی نایب رئیس کنفدراسیون آسیا و حمایت‌های فدراسیون پینگ‌پنگ الان دوران خوبی دارد.
ویژگی بارز پسران‌تان را بگویید؟
نوشاد جزو معدود بازیکنانی است که در دنیا با دو دستش قادر است پینگ پنگ بازی کند. او در این باره مهارت بسیار بالایی دارد.
کدام یک را بیشتر دوست دارید؟
برای پدر همه بچه‌ها یکی هستند. اما نوشاد از همان کودکی به من بیشتر وابسته بود. یادم می‌آید وقتی تنها یک سال و نیم سن داشت گریه می‌کرد و با من سر تمرین می‌آمد اما نیما بیشتر به مادرش وابسته است، ولی هر دوی آنها برایم عزیز هستند.