بیش از 60 درصد مطالبات چایکاران پرداخت نشده است / معیشت کشاورزان در خطر است

به گزارش رکنا، مهرداد لاهوتی، عضو کمیسیون برنامه و بودجه مجلس شورای اسلامی و نماینده مردم لنگرود در مجلس دوازدهم در گفتگو با خبرنگار رکنا گفت: بیش از 60 درصد مطالبات چایکاران پرداخت نشده است. دولت آینده باید این ناترازی‌ها را برطرف کند.

لاهوتی با اشاره به مطالبات سنگین بخش کشاورزی از جمله گندمکاران ، کلزاکاران و چایکاران اظهار داشت: اگر این مطالبات پرداخت نشود، معیشت و زندگی کشاورز به خطر می‌افتد و در نتیجه امنیت غذایی هم دچار بحران می‌ شود، زیرا اساساً زیست کشاورزان با بحران مواجه می‌ شود. در این شرایط تحریم، حداقل انتظار این است که کشور بتواند قوت خودش را خودش تهیه کند.

لاهوتی در ادامه به موضوع قطع برق چاه‌های کشاورزی اشاره کرد و گفت: مهم‌ترین اولویت دولت جدید، برطرف کردن ناترازی‌ها در بخش‌های مختلف از جمله ناترازی برق است. ما سالیانه 5 میلیارد دلار خسارت ناشی از قطعی برق را به سیستم کشور تحمیل می‌کنیم. این مشکل باید ریشه‌ای برطرف شود. قطعی برق چاه‌های کشاورزی نیز در نهایت امنیت غذایی را به خطر می‌اندازد.

این عضو کمیسیون برنامه و بودجه مجلس دوازدهم تأکید کرد: ما 93هزار مگار وات برق داریم، در حالی که این عدد باید به 123 هزار مگاوات برسد. یعنی اگر در 5 سال آینده به این عدد نرسیم، با فاجعه‌ای مواجه خواهیم بود.

وی ادامه داد: این ناترازی فقط در موضوع برق نیست، بلکه در بنزین،گاز، بانک‌ها، صندوق‌های بازنشستگی و ... هم ناترازی داریم که دولت باید این‌ها را برطرف کند. البته رفع این مشکلات در برنامه هفتم هدف گذاری شده و دولت می‌تواند با استناد به این سند بالادستی کار را جلو ببرد نیازی به هیچ برنامه‌ی جدیدی هم ندارد.

لاهوتی در بخش دیگری از اظهارات خود به افزایش قیمت بی‌رویه کود نیز پرداخت و گفت: امسال ما با هر کشاورزی که صحبت می‌کردیم از فقدان کود گلایه می‌کردند و این عدم دریافت کود و یا قیمت‌های افسار گسیخته، حتما بر میزان تولید تأثیر منفی خواهد داشت.

وی افزود: من موافق رهاسازی به این شکل نیستم که به بهانه‌ی آزادسازی ارز، کشاورزان را این طور مدیریت کنیم.

واردات بی‌ موقع که تاکنون در دولت‌های قبلی صورت می گرفت، موضوع دیگری بود که لاهوتی نسبت به آن انتقاد کرد و گفت: برای مثال وقتی جو را بی‌موقع وارد می‌کنند، این محصول داخلی روی دست کشاورز ما می‌ماند و زندگی‌اش نابود می‌شود.

وی افزود: این موضوع در مورد برنج هم صادق است. ما در سال به 3 میلیون تُن برنج نیاز داریم که 2 میلیون و 400 هزار تن را خودمات تولید می کنیم. حالا معقول این بود که دولت برای کاشت 600 هزار تُن باقیمانده به کشاورز کمک کند نه این که سالی 2 میلیون تن برنج وارد کند و بازار را به هم بزند و موجب خسران شالی‌کار شود.

این عضو کمیسیون برنامه و بودجه مجلس شورای اسلامی تأکید کرد: دولت باید به صورت جدی در این موضوع وارد عمل شود زیرا محصولات کشاورزی به شدت وابسته به بازه زمانی هستند. نباید فرصت از دست برود.