نوجوانان ضد اجتماعی و بزهکار از کجا می آیند؟

به گزارش خبرنگار اجتماعی رکنا، در این گزارش برخی از دلایل تبدیل شدن نوجوانان به بزهکار و عواملی که باعث ارتکاب جرم آنها می شود را فهرست کرده ایم. بیایید نگاهی به آنها بیندازیم:

خانواده  از هم پاشیده

یک نوجوان ارزش های اخلاقی را از والدین و سایر اعضای خانواده خود می آموزد. ناگفته نماند که خانواده نقش حیاتی در شکل دادن به رفتار نوجوان و اصلاح شخصیت او دارد. بررسی روی نوجوانان بزهکار نشانگر این است  که در خانه هایی با درگیری و اختلالات روانی افراد خانه، زندگی کرده اند.با خانواده های از هم گسیخته یا آشفته با روابط بد می توانند باعث گمراهی و خشونت نوجوانان شوند. فرزندان خانواده هایی با والدین مجرد ، بیشتر درگیر مشکلات می شوند.والدین  اغلب مشغول کار هستند، بنابراین نمی توانند زمان با کیفیتی را با فرزندان خود بگذرانند.

عدم ارتباط

فقدان گفتمان در خانواده می تواند فرزندان را به سمت یافتن آرامشی غیر از خانه سوق دهد. هنگامی که آنها در خانه با والدین یا اعضای خانواده خود ارتباطی ندارند، ممکن است اتحاد، اعتماد و درک خود را از دست بدهند که در نهایت می تواند عزت نفس یا اعتماد به نفس آنها را کاهش دهد. هنگامی که احساس می کنند فردیت خود را از دست دادند، تمایل دارند کارهایی را انجام دهند که نباید انجام دهند تا اعتماد به نفس خود را افزایش دهند. آنها کورکورانه از همسالان خود پیروی می کنند و گاها سبک زندگی ناسالم آنها را در پیش می گیرند. کودکانی با اتهام دزدی یا مصرف مواد مخدر به این کانون اصلاح و تربیت کشیده می شوند، اغلب از این دست خانواده ها هستند.

کمبود مالی

کودک ، نوجوان، جوان یا بزرگسال، ممکن است در شرایط کمبود مالی و بحران اقتصادی به  مسیر اشتباهی برای بهبود شرایط مالی کشیده شود. گرایش نوجوانان به دلیل کمبود مالی به بزهکاری بیشتر است. وقتی شرایط اقتصادی بدی را تجربه می کنند، شروع به فعالیت های اشتباه می کنند. آنها ممکن است برای بهبود شرایط اقتصادی خود شروع به فروش مواد مخدر یا دزدی کنند.

فقدان آموزش های اجتماعی و اخلاقی

در این میان ، ضعف بخش پرورشی و نهادهای فرهنگی و اجتماعی شهرداری ها و وزارت کار در شکل گیری افزایش آمار نوجوانان بزهکار یا درگیر با اختلالات رفتاری به اصطلاح ضد اجتماعی موثر است. فاصله بین تفکر نهادهای آموزشی با شرایط فکری نوجوانان باعث دور شدن ، نسل نوجوان از فضاهای آموزنده می شود و این خود حرکت به سمت مسیر های اشتباه را شکل می دهد.

نوجوانانی که هیچ گونه آموزش اجتماعی یا اخلاقی ندیده اند اغلب  به سمت بزهکاری نوجوانان کشیده می شوند. ابتدا این وظیفه والدین است که ارزش های اخلاقی را به فرزندان خود بیاموزند و دوم نهادهای آموزشی باید دست به کار شوند و به فکر باشند. آنها باید تفاوت بین رفتار درست و غلط را به آنها بیاموزند. فقدان ارزش های اجتماعی و اخلاقی می تواند کودکان را به سمت تعامل ضعیف با دیگران سوق دهد و اعتماد به نفس آنها را کاهش دهد. آنها ممکن است خودخواه و مغرور شوند.

آنها در این شرایط حتی چگونگی احترام به قوانین و مقررات اجتماعی را نمی دانند تا رعایت کنند. وقتی والدین و نهادهای آموزشی و اجتماعی  فرزندان و نوجوانان را نادیده می گیرند و تمرکز بیشتری روی مباحث دیگر است، جامعه ناگهان با جمعیتی از نوجوانان ضداجتماعی مواجه می شود.

حال سوال این است که جامعه سالم و پر نشاط و آموزنده برای نوجوانان که آنها را از رفتارهای ضد اجتماعی دور نگه می دارد چگونه است؟

پاسخ می تواند اینگونه باشد، برای داشتن یک جامعه سالم و پرنشاط برای نوجوانان، می توان از راه های زیر استفاده کرد:

1. ارائه فرصت های آموزشی: ارائه فرصت های آموزشی به نوجوانان می تواند آنها را به سمت رفتارهای مثبت هدایت کند و آنها را از رفتارهای ضداجتماعی دور نگه دارد.

2. ترویج فرهنگ احترام به دیگران: ترویج فرهنگ احترام به دیگران و پذیرش تفاوت های فردی و فرهنگی می تواند به پیشگیری از رفتارهای ضداجتماعی کمک کند.

3. ارائه فضای اجتماعی سالم: ارائه فضای اجتماعی سالم و پر از فعالیت های سازنده و مفید برای نوجوانان می تواند به جلوگیری از رفتارهای ضداجتماعی کمک کند.

4. توانمندسازی خانواده ها: توانمندسازی خانواده ها و ارائه راهکارهایی برای بهبود روابط خانوادگی می تواند به پیشگیری از رفتارهای ضداجتماعی کمک کند.

5. ارائه خدمات پشتیبانی: ارائه خدمات پشتیبانی به نوجوانان و خانواده های آنها می تواند به پیشگیری از رفتارهای ضداجتماعی کمک کند. این خدمات می توانند شامل مشاوره، درمان، حمایت اجتماعی و ... باشند.

سوال بعدی که می تواند در این خصوص مطرح باشد این است که چه نهادهایی در ایران وظیفه این برنامه ریزی ها را دارند و هر کدام چه وظیفه ای دارند؟

در ایران، وظیفه برنامه ریزی های مربوط به جامعه سالم و پرنشاط برای نوجوانان بر عهده چندین نهاد است که عبارتند از:

1. وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی: این وزارتخانه مسئول ارائه خدمات پزشکی و درمانی به جامعه است و می تواند در برنامه ریزی های پیشگیری از رفتارهای ضداجتماعی نوجوانان نقش داشته باشد.

2. وزارت آموزش و پرورش: این وزارتخانه مسئول ارائه خدمات آموزشی به جامعه است و می تواند در برنامه ریزی های آموزشی و فرهنگی برای پیشگیری از رفتارهای ضداجتماعی نوجوانان نقش داشته باشد.

3. سازمان بهزیستی کشور: این سازمان مسئول ارائه خدمات پشتیبانی به جامعه است و می تواند در برنامه ریزی های پیشگیری از رفتارهای ضداجتماعی نوجوانان از طریق ارائه خدمات پشتیبانی مانند مشاوره، درمان و حمایت اجتماعی نقش داشته باشد.

4. سازمان فرهنگی، اجتماعی و ورزشی شهرداری ها: این سازمان مسئول ارائه فضاهای اجتماعی و فعالیت های سازنده و مفید برای نوجوانان است و می تواند در برنامه ریزی های پیشگیری از رفتارهای ضداجتماعی نوجوانان از طریق ارائه فضاهای اجتماعی سالم نقش داشته باشد.

5. سازمان خانواده و جوانان: این سازمان مسئول توانمندسازی خانواده ها و جوانان است و می تواند در برنامه ریزی های پیشگیری از رفتارهای ضداجتماعی نوجوانان از طریق ارائه راهکارهایی برای بهبود روابط خانوادگی نقش داشته باشد.

خبرنگار: آزاده مختاری